یکشنبه پدران مقدس چهارمین شوراى كليسايى جهانی
روز جشن همه قديسين بزرگی که در پيسيديه و پامفيليا درخشیده اند
(18.07.2021)
ما در مراسم عبادى روزانه مان مرتباً به قديسين کلیسای خود، و به
مقدس ترين مادر مسیح ناجى، كه مقام اول را داراست، ارجاع مى دهيم.
برگزار كننده غالباً توصيه می کند: " با به یاد آوردن مقدس
ترین ، طاهر ترین ، خجسته ترین ، و پر جلال ترين بانوى مان، آن
مادر خدا و مریم هميشه باکره، با جميع قديسين ..." ما در
پرستش مشترک خود ، قديسين را گرامی می داریم و آنها را با سرودها و
استدعاها تکریم می نماييم ، و شفاعت آنها را در پيشگاه خدا می
طلبيم. این کار هر روز در کل سال انجام می شود. حتی روزهایی وجود
دارد که هزاران نفر از قديسين مورد تكريم قرار می گیرند ، مانند
امروز. هنگامی که ما جشن گردهمايى (Synaxis) بیش از 15000 قديس
پيسيديه و پامفيليا را برگزار می كنيم. علاوه بر آن، اين با
بزرگداشت 630 پدر مقدس چهارمین شوراى كليسايى جهانی كالسدون (در
سال 451 میلادی) انجام می شود.
همانطور که می دانیم ، قديسين در آسمان در بسیاری از روشهای شگفت
انگیز برای ما شفاعت می کنند، آنها همیشه مایلند در زمان نیاز به
ما کمک کنند. در عين حال ، روایت های زندگی و سخنان آنها تا به
امروز باقی مانده است ، و امکان پذيرى زندگی انجیلى را در همه زمان
ها تأیید می کند (برخلاف آنچه برخی ممکن است ادعا کنند). اگر کسی
بخواهد تلاش مداوم انجام دهد ، آنها می توانند به همين ترتيب انجیل
را مرکز زندگی خود قرار دهند، و مسیر قديسين به تقدس را پيروى
كنند. بياييد با دقت بیشتری بررسی کنیم "مقدس بودن" به چه معناست.
در عهد عتیق و همچنین در عهد جدید ، آن که مقدس خوانده می شود
خداست. همانطور كه فرشتگان در آسمان مى خوانند "قدوس ، قدوس ، قدوس
، خداوند خداى قادر مطلق" (مکاشفه 4: 8). در نهايت خدا، آن قدوس و
سرچشمه قداست است. کسانی که آزادانه مایل به ارتباط با او هستند ،
در عوض تقدس را دريافت می كنند. هر چقدر هم كه یک انسان فداکاری
کند یا هر قدر هم كه سخت تلاش کند، بدون مسیح ناجی ، قداست غير
ممكن است. به همین دلیل است که خدا هر انسانی را فرا می خواند که
نزد او بیاید و توسط فيض الهی او تقویت شود تا برای مقدس شدن
مبارزه کند: "مقدس باشید ، زیرا كه من قدوسم" (اول پطرس 1:
16)
دقیقاً به همین دلیل است که خداوند متعال کلیسای مقدس خود را تأسیس
کرد ، تا با فيض تقديس كننده خود که از رازهاى مقدس (و با سایر
ابزار) ناشی می شود ، تقدس بر کسانی که ایمان دارند بیاید. همانطور
که می دانیم ، از طریق تعمید مقدس است که یک ايماندار از شیطان دور
می گردد و عضوی از کلیسای مقدس مسیح مى شود و خود را با مسیح ناجی
متحد می کند. "همه شما که در مسیح تعمید یافتید ، مسیح را در
برگرفتيد" (غلاطیان 3:
27).
بنابراین هرگاه شخصی آن شرير را رد كند و مسیح را در بربگيرد ، او
به خدا تعلق دارد و در عهد جدید "مقدس" خوانده می شوند. به همین
دلیل است که قديس پولس رسول در رساله های خود مسیحیان شهرهای خاص
مانند روم ، قرنتس و غیره را "مقدسين" می خواند. به عنوان مثال ،
"به کلیسای خدا ... با همه مقدسينى که در تمام اخائيه هستند" (2
قرنتیان 1: 1).
با این حال ، تعمید به خودی خود برای سهیم شدن يكى در تقدس خدا
کافی نیست. شخص باید عضو فعال کلیسا باشد. این به معنای وفادار
ماندن به آموزه های ارتدوكس ، شرکت در آيين هاى مقدس (در نتیجه
دریافت تقدس) و تلاش برای زندگی در انجیل است. زندگی ايماندار باید
"یک قربانی زنده ، مقدس و پسنديده خدا" باشد (رومیان 12: 1).
همانطور که در اعمال رسولان (11:
26)
می خوانیم ، كه مردم کلیسا را شروع كردند "مسیحیان" خواندن (که در
واقع به معنای "مقلدان مسیح" است و نه فقط یک ايماندار).
به همین دلیل است که از قرن دوم ، اصطلاح "قديس" به طور خاص در
مورد افراد خاص که از جایگاه برجسته ای در کلیسا برخوردار بوده اند
، استفاده شده است. اولین کسانی که به عنوان قديسين اعلام شدند ،
شهدای ایمان بودند. همچنین کسانی که معترف در نظر
گرفته می شوند به تعداد آنان اضافه شدند، كه شامل کسانی هستند که
اعتراف آشکارا به ايمان خود داشته اند و به همین دلیل مورد آزار و
شکنجه قرار گرفتند (اما زنده ماندند). علاوه بر اينها، افرادی که
زندگی مقدس و ایمانی استثنایی داشتند و با مبارزه روحانى پرورش
یافتند (و همچنین کسانی که خدمات استثنایی به کلیسا ارائه داده
اند)، نیز به عنوان قديسين اعلام شدند.
طبق روال چند صد ساله کلیسا ، قديسين پس از شناخته شدن، قداست آنها
توسط خود خدا آشكار می شود. این امر از طریق نشانه های غیرقابل
انکار انجام می شود که بی عیب و نقص و بدون هیچ شک و تردیدی است.
این علائم شامل معجزاتی است که با شفاعت قديس در زمان زندگی
یا بعد از آراميدن (یا خوابیدن) او اتفاق افتاده است. وضعیت بقاياى
آنها (از جمله یک رایحه مشخص) نیز یک شاخص است.
در سنت ارتدوكس ، به رسمیت شناختن قديسين ، آگاهی کلیسایی است که
توسط شبانان و کسانی که تحت مراقبت روحانى گله قرار دارند ، بیان
می شود. در قرون اخیر ، این حس تشخيص عمومی کل بدن کلیسا به طور
رسمی با حکم ویژه ای از پاترياركى اعلام شده است.
خواهران و برادران عزیز من ، قديسينى که ما امروز به عنوان همه
قديسين کلیسای خود از آنها تجليل می نماييم ، از ما می خواهند که
با سرمشق از زندگی آنها ، دائماً به سوی تقدس تلاش کنیم. به طور
خاص ، این به معنای عزم راسخ برای عشق به مسیح است ، حتی اگر اين
به معنای فدا کردن زندگی ما باشد. " با به یاد آوردن
مقدس ترین ، طاهر ترین ، خجسته ترین ، و پر جلال ترين بانوى مان،
آن مادر خدا و مریم هميشه باکره، با جميع قديسين بياييد خويشتن و
يكديگر و تمام زندگی خود را به مسیح ، خدایمان بسپاريم." آمین
~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه
