آماده سازى هدایای شادی آور برای عشاء الهی  (35)

(5.6.2022)

 پس از بالا بردن هدایای مقدس توسط برگزاركننده، شماس خطاب به او می گوید: «استاد، نان مقدس را توزيع كن». در اولین ليتورگى الهی که بر روی زمین انجام شد، مسیح خود نان مقدس را برید و به شاگردانش داد و گفت: "بگیرید، بخورید، این بدن من است که برای شما پاره مى شود" (اول قرنتیان 11: 24).  در هر ليتورگى الهی این عمل خداوند تکرار می شود و کلام او تحقق می یابد: برگزاركننده بره خدا را تقسیم می کند و بدن مقدس "شکسته" را به مؤمنان ارائه می دهد.

مسیح شکسته شده است، اما تقسیم نشده است.  پس از شكستن بدن مقدس، هر قسمت شکسته نان مقدس، کل مسیح است. حتی اگر بریده شود، تقسیم نشده و بریده نشده باقی می ماند و به عنوان یک کل در هر قسمت جداگانه شناخته می شود. همه ی ما که از سفره ی مقدس سهيم می شویم، کل مسیح را که ما را کاملاً پر می کند، دریافت می کنیم.  کل مسیح در هر یک از ماست. او در کلیسای مقدس ما، در همه عرض و وسعت زمین، در همه زمان ها و فصول یافت می شود. غذا همیشه صرف می شود. بره خدا همیشه صرف می شود، اما هرگز تلف نمی شود. قربانى او در زمان محدودیت ندارد، جاودانه است، زیرا خوراك پایان ناپذیر حيات ابدی است.

 قديس يوحناى زرين دهان از مثال زیر استفاده می کند تا به ما در درک این حقیقت کمک کند: "منبع آتش را تصور کنید. از این آتش ده هزار چراغ روشن می شود و در عین حال دو برابر و دوباره سه برابر بیشتر و بنابراین چندین بار بیشتر می شود. آیا آتشی که به این همه چراغ سرایت کرده است در کمال خود باقی نمی ماند؟"  (ص 59: 91) منبع آتش مسیح است که در همه کسانی که به او نزدیک هستند جارى می شود و سرریز بدون تغییر باقی می ماند.

 برگزاركننده، پس از گفتن "هدایای مقدس برای قوم مقدس خدا"، سه عمل متوالی را انجام می دهد: برافراشتن بدن مقدس مسیح؛ شکستن آن؛ و عمل متحد كردن آن با خون مقدس او.

بلند كردن بدن مقدس مسیح همزمان با بيان "هدایای مقدس برای قوم مقدس خدا" صورت می گیرد. این بالا بردن بدن مقدس - به گفته پدران – بالا بردن به صلیب، مرگ و رستاخیز مسیح را به تصویر می کشد.

 شکستن بدن مقدس مسیح همانطور که خادم می گوید: "بره خدا شكسته و توزيع مى شود…" صورت می گیرد. خادم بدن مقدس مسیح را به چهار قسمت تقسیم می کند و آنها را به صورت ضربدری بر روی دیسکاریوس مقدس قرار می دهد. پدران می گویند شکستن نان مقدس به معنای ذبح مسیح است. شکستن نان عمل برجسته ای است که مسیح را آشکار می کند (لوقا 24 :35). مسیحیان اولیه حتی مراسم عشای ربانی را اینگونه می نامیدند، یعنی شکستن نان (اعمال رسولان 20: 7 و 2: 42).  مسیح به خاطر ما تقسیم شده است تا ما را با خود متحد کند تا ما يك شویم.

پس از توصیه شماس به خادم مبنی بر «استاد، جام مقدس را پر كن»، خادم بخش بالایی بره را می گیرد و آن را در جام مقدس می گذارد و می گوید: «پرى روح القدس». این عمل به این معنی است که مسیح یکی است، خواه او را به عنوان نان در دیسکوهای مقدس ببینیم یا در جام مقدس. با این اتحاد، وحدت ذات مسیح اعلام می شود.  وحدت قربانى و فیض او که از طریق اشتراک بدن مقدس و خون مقدس به مؤمنان عرضه می شود.

 عبارت «پری روح القدس» به این معناست که مسیح ما را از روح القدس پر می کند. نتیجه همه سخنان و اعمال مسیح، مصائب و رستاخیز او، آمدن و ماندن روح القدس در کلیسا است.

در آماده سازى هدایای مقدس "زئون" (به معناى گرما) اضافه مى شود. هنگامی که برگزاركننده، بدن مقدس را با خون مسیح پيوند مى دهد، آب بسیار داغ، به اصطلاح زئون، عرضه می‌شود و برگزاركننده آن با گفتن: "متبارك باد شور و اشتياق مقدسين تو..." بركت مى دهد و شماس آن را با هدایای مقدس، که در بالای ميز مقدس آمده است، به درون جام مى ريزد و مى گويد: "متبارك است شور مقدسين تو". همانطور که خون و آب از پهلوى الهی مصلوب شده پر از گرما بیرون آمد، اکنون نیز آب داغ ریخته می شود و زمانی که ما می خواهیم سهيم شويم، آن گرم می ماند.

برگزاركننده، با پیوند بدن مقدس و خون مقدس، گفت: "پرى روح القدس". هنگام ریختن زئون در جام مقدس، می گوید: "گرماى روح القدس". همه چیز بر حضور تسلی دهنده تاکید دارد. زئون، آب داغ، که با آتش گرم می شود و به نوعی در آن آتش وجود دارد، روح القدس را آشکار می کند. در روز پنطیکاست آتشی ظاهر شد که بر شاگردان مسیح نازل شد (اعمال رسولان 2: 3 را ببینید).

 اکنون همه چیز برای شرکت در عشاء الهى آماده است. کاهنان احساس می کنند که باید قبل از عشای ربانی با یک سری دعاهای کوتاه برای خود دعا کنند. همچنین برای هر مؤمنی که شراكت می جويد، خواندن این دعاها برای خود سودمند است: "خداوندگارا، ایمان دارم و اذعان می دارم که تو به راستى مسیح هستی... نيز ايمان دارم که این حقيقتاً خون گرانبهای توست...".

 ما با این دعاهای فراگیر ایمان تزلزل ناپذیر خود را به مسیح و به بدن و خون مقدس او ابراز می کنیم، عشق خود را نسبت به داماد روحمان ابراز می داريم، و براى گناهان خود طلب آمرزش می کنیم، «براى طاهر شدن و تقدیس روح و بدن و براى تضمين  حيات و ملكوت آینده».

 پس از این دعاها، ابتدا شراكت برگزاركنندگان در عشاء الهی در محراب آغاز می‌شود و پس از آن، اجتماع مؤمنان. مردم در حالت دعا و توجه منتظر دریافت هدایای مقدس "برای آمرزش گناهان و زندگی جاودانه" هستند.  آمین.

~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه