|
(22.5.2022)
پس از
آخرین برکت برگزاركننده در پایان آنافورای مقدس: «و رحمت خدا و نجات دهنده
عظيم ما، عیسی مسیح با جميع شما باد»، شماس یک سلسله دعاها را می خواند (که
قبلاً برخی از آنها را در سرى موعظه ها در مورد ليتانى ها که پس از ورود
بزرگ خوانده می شود، بررسى كرديم).
شماس (یا
كاهن) فریاد می زند: "حال كه همه قديسين را به ياد آورديم، بياييد بار ديگر
در صلح و آرامش، نزد خداوند دعا کنیم". بنابراین ما همه قديسين را دعوت می
کنیم تا كمك كنند دوباره در صلح وآرامش دعا کنيم: "برای هدایای گرانبهایی
که در اینجا تقديس و تقدیم شد". نه برای تقدیس هدایای مقدس، زیرا آنها
قبلاً تقدیس شده اند، بلکه برای اینکه بتوانند تقدیس را به ما منتقل کنند.
این همان معناى دعای زیر است: «خدای ما که انسانها را دوست می‌دارد،…. را
پذيرفته است، باشد كه فیض الهی و عطاى روح القدس را بر ما نازل کند». ما می
خواهیم که هدایا از طریق فیض در ما فعال شوند و غیرفعال نشوند، همانطور که
در فلسطین بود، زمانی که خداوند قادر مطلق در برخی شهرها «به دلیل بی
ایمانی آنها» نتوانست معجزه انجام دهد (متی 13 :58).
آخرین
دعای این سلسله دعاها چنین است: «حال كه براى اتحاد ایمان و براى رفاقت روح
القدس دعا كرديم، بياييد خويشتن و یکدیگر و تمام زندگی خود را به مسیح،
خدايمان وقف كنيم». این یک توصيه دیگر است، قبل از عشای مقدس ربانی، به این
معنی که: وحدت ایمان را حفظ کنیم و در ارتباط دائمی با روح القدس باشیم تا
تمام زندگی خود را وقف مسیح کنیم.
ما در
اینجا می‌توانیم اضافه کنیم که مسیحی می‌تواند به نجات خود مطمئن باشد تا
زمانی که تحت تأثیر تبلیغات بدعت‌گذاران قرار نگیرد، از انشعابات و
تفرقه‌ها و همچنین دگرگونی‌های جزمی دوری کند و بخواهد ایمان ارتدوکسی را
دست نخورده نگه دارد. این امر ارتباط روح القدس را که "روح راستى" است،
تضمین می کند. و در نهایت، تلاش همیشگی ما، هم برای خود و هم برای دیگران
این است که چالش های روزمره و تمام زندگی خود را به مشيت خدا بسپاریم.
شگفت
انگیز است که چطور کلیسا به طور سیستماتیک به مؤمن دستور می دهد که تا آنجا
که می تواند برای عشای مقدس ربانی آماده شود. می توان انتظار داشت که پس از
این همه دعا، هدایای مقدس تقديس شده آماده انتقال در قالب عشای مقدس ربانی
به روحانیت و مردم باشد. اما او سه دعای ویژه دیگر اضافه می کند تا ما را
برای عشای مقدس ربانی آماده کند و همچنین دعای خداوند را که خود خداوند به
ما آموخت.
در دعای آمادگی: «اى ارباب مهربان، تمام زندگی و امید خود را به تو می
سپاريم»، ما آنچه را که قبلاً وعده داده بوديم تأیید می کنیم، یعنی اعتماد
خود را به مسیح. در پی این دعا، از خداوند می خواهیم که ما را لایق دریافت
رازهاى آسمانی با وجدان آسوده برای آمرزش گناهان و «رفاقت روح القدس، میراث
ملکوت آسمان» قرار دهد.
در عین حال، هدف این دعا این است که به ما بیاموزد که اگر آنطور که مسیح
می‌خواهد زندگی نمی‌کنیم، جرأت نکنیم پدر خداوندمان عیسی مسیح را پدر خطاب
کنیم.
دعا با این فریاد تجلیل کننده به پایان می رسد: "و اى ارباب، ما را با
اطمينان و بدون ترس از محكوميت، شايسته بگردان تا جرات كرده، تو را ای خدای
آسمانی، پدر بخوانيم، و بگوييم:" این دعای بی‌نظیر از صمیم قلب به عنوان
نصیحتی به روحانیون و مردم برای خواندن دعای خداوند «اى پدر ما» گفته
می‌شود.
معروف است که عیسی این دعا را به شاگردانش تحویل داد زمانی که آنها از او
خواستند که چگونه دعا کردن را به آنها بیاموزد. از آن زمان به‌عنوان الگوی
دعای هر مسیحی، روزانه نه تنها در عبادت عمومی کلیسا، بلکه در هر مورد
دیگر، هر زمان که فرد مسیحی دعا می‌کند، اين دعا استفاده می‌شود.
یکی از دلایل اقامه دعای خداوند در همین مکان، اندکی قبل از عشای مقدس
ربانی، این است که یکی از درخواست های آن می گوید: «نان روزانه ما را امروز
به ما بده». پدران خداترس به ما می آموزند که خداوند با کلمات "نان روزانه"
نه تنها به معنای غذای لازم برای زندگی ماست، بلکه به معنای نان مقدس عشای
ربانی است که بدون آن نمی توانیم زندگی روحانى داشته باشیم.
از این گذشته، درخواست های دیگر در دعای خداوند بی ربط به آماده سازی مؤمن
نیست، زیرا عشاى الهی به این درخواست کمک می کند: "ما را از شرير رهایی
بخش". قديس يوحناى زرين دهان بسیار واضح می گوید: "مانند شیرهایی که از آتش
تغذیه می شوند، پس از عشای ربانی کلیسا را ترک می کنیم و از شیطان نمی
ترسیم، تا جایی که او جرات نمی کند ما را آزار دهد."
یکی دیگر از دلایلی که ما به طور رسمی دعای خداوند را قبل از مراسم عشای
ربانی - روحانیون و مردم - می خوانیم این است که از خدای پدر بخواهیم که ما
را به عنوان فرزندان خود بپذیرد و به ما جرأت دهد - با وجود بی لیاقتی،
گناهان و خطاهايمان - او را پدر خود بخوانيم. از آنجایی که ما به عنوان
فرزندان خدای پدر شناخته می‌شویم، در عین حال، از روی فیض، برادران پسر
یگانه خدا می‌شویم. بنابراین ما ارتباط گرمتری با مسیح احساس می کنیم، که
بدن و خون مقدس او در حال آماده شدن برای اشتراك است. آمین
~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه
|
