آدعايى که در هنگام خم كردن سرمان خوانده می شود   (33)

(29.5.2022)

بعد از دعای خداوند که در ليتورگى الهی می خوانیم، برگزاركننده با این جمله مردم را بركت می دهد: «صلح و آرامش با شما باد». به راستی، چقدر کلیسا آرزو می کند که آرامش خداوند از قلب مؤمنان محافظت کند! پس از پاسخ مردم "و با روح شما"، شماس مردم را تشویق می کند: "بیایید سرهاى خود را در حضور خداوند خم کنیم." پس از « به تو اى خداوند» که توسط مردم تلفظ می‌شود، در حالی که همه در برابر هدایای مقدس تعظیم می‌کنند، برگزاركننده دعایی را می‌خواند که هنگام تعظیم سر ما خوانده می‌شود. در این لحظه ما به نشانه فروتنی عمیق و خضوع در برابر خداوند متعال و با شكوه خود و به احترام نان تقديس شده اى که به زودی برافراشته شده و به مؤمنانی که برای دریافت آن آماده شده اند منتقل مى شود، سر تعظیم فرود می آوریم.

در حالی که همه سرشان را خم کرده اند، برگزاركننده پس از ابراز قدردانی از خلقت موجودات چندگانه، برای همه بر حسب نیازشان دعا می کند: «در سفرها دريايى، با كسانى باس كه در دريا سفر مى كنند، بیماران را شفا ببخش، اى طبیب روح و بدن ما»، زیرا تو طبیب و شفادهنده همه مردم و برآورده کننده نیازهای آنان هستی. این تعظیم سرها جلوه دیگری از شکرگزاری است که خداوند ما را لایق تجربه آن در این لحظات مقدس در برابر خدای زنده کرد، لحظاتی که حتی فرشتگان مقدس نیز آرزوی «تعظیم» دارند. ما در ليتورگى الهی جلال والای خداوند، آن خدا-انسان را تجربه می کنیم و همراه با فرشتگان مقدس دستاوردهای روح القدس را تحسین می کنیم و با احساس نزدیکی به رسولان مقدس، سر خود را به پدر خم می کنیم. دعا، طبق معمول، با تلاوت ستايشى برگزاركننده خاتمه می یابد: «به واسطه فيض و رحمت و محبت پسر یگانه ات كه نسبت به ما دارد...».

خادم همچنین دعای دیگری - نه به طور معمول به پدر - بلکه به پسر، خداوند ما عیسی مسیح، خطاب می کند و از او می خواهد که از تخت جلال مقدس پادشاهی خود بیاید تا ما را تقدیس کند و با دست تواناى خود، بدن پاک و خون گرانبهایش را به برگزاركنندگان انتقال دهد. اكنون خود خداوند، به شرح زیر، با دستان کاهنان خود با همه مؤمنان ارتباط برقرار می کند.

خداوند پس از صعود، به دست راست پدر در آسمان ​​بر تخت نشست، اما در عین حال با مؤمنان در مراسم ليتورگى الهی حضور دارد. معنای عبارت این دعا همین است: «تو که با پدر، در عرش برين بر تخت نشسته‌ای و نيز در میان ما اینجا حضور داری». مسیح با تجسم خود به انسان نزدیک شد و بدون ترک عرش الهی خود، انسان شد، و با صعودش پس از اتمام کار طرح نجات بخش الهی به عرش ملکوتی خود عروج می کند. او به دست راست پدر باز می گردد، اما ما را تنها نمی گذارد: "من می روم و دوباره نزد شما می آیم" (یوحنا 14 :28). با این سخنان مسیح به شاگردانش چیزی را وعده داد که برای همه اعضای کلیسا صدق می کند.

خداوند نه تنها با ماست، بلکه می آید تا در ما ساکن شود. و خود مسیح با دستان مقدسش به خود برگزاركننده انتقال می دهد، و از طریق برگزاركننده به همه مردم. و یک "شادی عظيم" "توسط همه مردم" تجربه می شود.

و با پایان یافتن این آخرین دعا به عیسی مسیح، ما آماده شرکت در عشاء مقدس الهی هستیم.

همانطور که قبل از هر رویداد بزرگ، همچنین اکنون، شماس ما را به توجه كردن به سخنان برگزاركننده که در پی خواهد آمد دعوت می کند: شماس با صدای بلند فریاد می زند: "بیایید هشيار باشیم". و برگزاركننده، نان تقدیس شده در دیسکوهای مقدس را بلند می کند، و فرياد مى زند "هدایای مقدس برای قوم مقدس خدا". معنی این کلمات چیست؟ هدایای مقدس برای قوم مقدس خدا در نظر گرفته شده است. هر كسى اجازه ندارد به رازهاى ابدی نزدیک شود. به همین دلیل است که برگزاركننده همه را دعوت نمی کند. او با در دست داشتن بدن مقدس خداوند، کسانی را که به مسیح ایمان آورده اند، که تعمید مقدس را دریافت کرده اند، رابطه خود را با کلیسا حفظ کرده اند، به طور منظم در کلیسا شرکت می کنند، روزه می گیرند، اعتراف می کنند و تلاش می کنند تا مطابق اراده او زندگی کنند، فرا می خواند. او این افراد را مقدس می خواند. به این معنا، پولس رسول نیز مسیحیان شهرهایی را که رساله های خود را برای آنها فرستاده بود، خطاب کرد. او برکت خود را برای قرنتیان می فرستد و می افزاید: "با همه مقدسینى که در تمام اخائيه هستند" (دوم قرنتیان 1: 1).

البته نباید معنای اصطلاح مقدس را با قدیسانى که کلیسا آنها را به رسمیت شناخته و گرامى مى دارد اشتباه گرفت. به هر حال، تقدیس آنها سالها پس از مرگ جسمانى آنها صورت گرفته است.

باز هم، اصطلاح مقدس محدود به مسیحیان وارسته ای نیست که به دلیل غنای فضایل و قداست زندگی خود متمایز هستند. اصطلاح مقدس شامل مسیحیان عادی نیز می شود که تلاش می کنند اما هنوز نتوانسته اند به کمال زندگی مسیحی برسند. و آنها می توانند با هم ارتباط برقرار کنند و خود را در مبارزه چند جانبه شان تقویت کنند.

مؤمنان عمدتاً به این دلیل مقدسين نامیده می شوند که در بدن مقدس و خون تنها خداوند واقعی ما شریک هستند. آنها اعضای خود مسیح می شوند، گوشت از گوشت او، استخوان از استخوان او، و البته تا زمانی که ما با او متحد هستیم، هماهنگی با او را حفظ می کنیم و از این تقدس می گیریم.

هنگامی که برگزاركننده فریاد می زند: "برای قوم مقدس خدا "مومنان، گویی اعتراض می کنند، ادامه می دهند: "یکی قدوس است، یکی خداوند است، عیسی مسیح، برای جلال خدای پدر". زیرا هیچ کس به تنهایی خودش قداست ندارد. این دستاورد فضیلت انسانی نیست، بلکه همه از او، آن یگانه قدوس، تقدس دارند.

خداوند قدوس بر ميز مقدس در برابر ماست. لحظه عشاء مقدس ربانی فرا رسیده است. خداوندا، ما را لایق دریافت بدن و خون مقدست قرار ده. آمین

~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه