(12.12.2021)
پس از دعای دوم از به اصطلاح «لیتانی صلح» در ليتورگى الهی، دعای
سوم زیر نیز به صلح، موضوع بزرگ ما اشاره دارد.
شماس به صداى بلند می گويد: "برای صلح در تمام جهان، برای استوارى
کلیساهای مقدس خدا، و برای وحدت همگان، بياييد نزد خداوند دعا
کنیم."
از طریق این دعا، کلیسا به مانند یک مادر مهربان، ما را ترغیب می
کند که با عشق و علاقه عمیق برای دیگران دعا کنیم. سایر مؤمنان هر
چقدر هم که دور باشند یا از هر ملتی كه باشند، برادران ما هستند.
ما با هم خانواده مسیح را تشکیل می دهیم. پس با محبت همنوعان خود
را در آغوش می گیریم و از خداوند می خواهیم که ايشان از بزرگترین
موهبت كه صلح و آرامش است برخوردار شوند.
از طریق این درخواست ما همچنین از خداوند می خواهیم که در ثمرات
صلح خود، "استوارى"، یعنی ثبات کلیساهای محلی، و اتحاد همه در
حقیقت او، شادى كنيم.
وقتی روابط صلح آميز بین دولت ها در جهان برقرار است، کلیساهای
محلی نیز در آب های آرام قدم می زنند. در صلح خدا، قایق کلیسا به
طور پیوسته به سمت بندر اختلال ناپذير ملكوت حرکت می کند. به همین
دلیل است که از مسیح در مراسم ليتورگى الهی می‌خواهیم: «خداوندا،
كليساى رسولى … مقدس خود را، در سرتاسر جهان مسکونی، به ياد آور
... به نفاق کلیساها پایان بده؛ خشم ملت ها را خاموش کن؛ طغيان
بدعت ها را به قدرت روح القدس خود به سرعت سركوب نما. ما را در
ملکوت خود بپذیر و ما را فرزندان نور و روز اعلام کن. ای خداوند،
خدای ما، صلح و محبت خود را به ما عطا فرما. زیرا تو همه چیز را به
ما بخشيده اى» (ليتورگى قديس باسيل كبير).
البته، کلیسای مسیح واحد است. اما در سطح محلی در سراسر قاره ها
پخش شده است. از زمان رسولان، اين براى بقا در بخش های کلیسایی
محلی با یک رهبر روحانی، یعنی فقط یک اسقف، سازماندهی شده است.
تصمیمات شوراهاى جهانى کلیسایی به کمک قوانين خاص (كانون ها) نحوه
عملکرد یک اسقف نشینى، قلمرو اسقف اعظمى، گرداندن متروپوليس یا
پاتریارکى را تنظیم می کند. هر بخش يا حوزه کلیسایی دارای عنوان
شهر يا استان وسيع تر يا كشورى است که اسقف در آن زندگی می کند. به
همین دلیل است که برای مثال، متروپوليس مقدس اسميرنا
(برگرفته از نام شهر)، متروپوليس مقدس پيسيديه
(برگرفته از نام استان)، قلمرو اسقف اعظمى مقدس استرالیا (برگرفته
از نام كشور) را داریم. چیزی مشابه در عهد جدید یافت می شود، جایی
که صحبت از "کلیسای خدا در قرنتس" (اول قرنتیان 1: 2) یا کلیسای
غلاطیه (اول قرنتیان 16: 1) است. از این نتیجه می شود که کلیساها
به این دلیل نام گذارى می شوند که همه جوامع مسیحی ارتدوكس منفرد
که در سراسر جهان واقع شده اند، به آموزه های ارتدوكس، تعاليم
اخلاقی، تصمیمات شوراهای جهانی كليسايى، سنت مقدس آنها و اسقف های
این کلیساهاى متكى به تعاليم رسولی پایبند هستند و با کل بدن مسیح
در ارتباط هستند. همه این کلیساهای ارتدوكس در برابر بنیانگذار
کلیسا، مسیح، متعهد هستند که در ایمان استوار و در آنچه از
پیشینیان خود دریافت کرده اند، ثابت قدم باشند.
یکی دیگر از ثمرات صلح، اتحاد همه در مسیح است. پولس رسول در نامه
خود به افسسیان نیز بر قدرت وحدت بخش صلح تأکید می کند: او به آنها
می گوید، برادران: "به سعى تمام بكوشيد تا يگانگى روح را از طریق
پیوند صلح حفظ نماييد" (افسسيان 4: 3). قدیس يوحناى زرين دهان در
تفسیر این سخنان می نویسد:
"وحدت روح در نفرت و اختلاف ممکن نیست... زیرا درست مانند آتش كه
وقتی هیزم خشک می يابد همه چیز را به آتش تبدیل می کند، در حالى كه
وقتی هیزم خیس بیابد نه عمل می کند و نه با آن متحد می شود،
بنابراین هر چيزى که محبت را سرد کند نمی تواند وحدت را محکم کند،
در حالی که هر چیزی که آن را گرم می کند می تواند تا حد زیادی این
کار را انجام دهد... و در اینجا - قدیس یوحناى زرين دهان ادامه می
دهد - پولس رسول آرزو می کند که ایمانداران با یکدیگر در ارتباط و
همدل باشند. نه فقط برای برقراری صلح، نه فقط برای محبت نمودن،
بلکه برای یکی بودن، يگانگى روح" (ص ٦٢: ٧٢ -٣). اغتشاش و آشفتگى
یک فرد را از دیگری جدا می کند، در حالی که صلح بسیاری را متحد می
سازد. صلح ما را نه تنها در بین خودمان، بلکه با خدا متحد می کند.
آرزوی عمیق روح انسان این است که خداوند به خانواده های مان و
برادران دور و نزدیک مان وحدت بين ما و اتحاد ناگسستنی ما با خود
را اعطا کند تا هرگز از محبت خداوندمان جدا نشویم. با این پیوند
صلح، بگذاريد مؤمنان سعی کنند با یکدیگر و با خدا ارتباط برقرار
کنند. این پیوند روابط را قطع نمی کند. اين اجباری نیست. اما به ما
احساس آزادی کامل می دهد. مؤمنان، هنگامی که از طریق پیوند صلح و
محبت به یکدیگر متصل شوند، از طریق ليتورگى الهی به عشق بیکران خدا
می رسند.
برادران و خواهران عزیزم، بیایید ما بر بالهای این لحظه مقدس از
نظر روحانى به اورشلیم آسمانی، تا شب خیانت به عيسى و دستگیری وى
برويم تا بشنویم که آخرین آرزوی او برای شاگردانش و برای همه کسانی
که بعداً تعميد خواهند يافت و از او پیروی مى كنند، چه بود.
ما مى بينيم به طور روحانى عیسی دست‌ها و چشمانش را به‌سوی پدر
آسمانی خود بلند می‌کند و با احساسات عظيم دعای پرشور خود را خطاب
می‌کند و می‌گوید: «ای پدر قدوس، كسانى را که به من بخشیده‌ای به
نام خود حفظ کن تا يك باشند چنانكه ما هستيم." (یوحنا 17:
11). "دعای من فقط برای
اينها نیست، بلکه برای کسانی که از طریق موعظه ايشان به من ایمان
می آورند نیز دعا می کنم تا همه یک باشند، همانطور كه تو ای پدر،
در من هستى و من در تو هستم" (یوحنا 17 :20-
21).
از آنچه شنیدیم، می دانیم که اين آخرین آرزوی خداوند قبل از مصائب
اوست. امیدوارم همه شما موافق باشید که ارزش این را دارد که هر یک
از ما تمام تلاش خود را برای حفظ وحدت خود با مسیح و کلیسای او و
با یکدیگر انجام دهیم. آمین
~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه
