در مراسم ليتورگى الهی ، و همچنین در هر یک از خدمات مقدس کلیسای ما ، بیشترین دعایی که به خدا می شنویم "خداوندا ، رحم فرما" است. هر درخواست ارائه شده توسط برگزار کننده مراسم ، اعم از اینکه در آغاز مراسم لیتورگی الهی ، دعاهای مغرب ، صبح یا تمام خدمات باشد ، با کلمات "... بیایید به خداوند دعا کنیم" پایان می یابد - و مردم با "خداوندا، رحم فرما"، پاسخ می دهند. در جایی که رازهای مقدس ارائه می شوند ، این دعا انجام می شود. در مورد سایر درخواست ها نیز همین طور است ، که با "همچنین دعا می کنیم برای ..." شروع می شود. مردم با "خداوندا ، رحم فرما" ، پاسخ می دهند ، گاهی اوقات اين  فقط یک بار گفته مى شود، اما می تواند سه بار ، دوازده بار یا حتی چهل بار باشد!

اینجا "رحم فرما" به چه معناست؟ کلمه "رحمت" (به یونانی éleos) به معنای داشتن احساس همدردی و دلسوزی برای رنج دیگران است. ما نیازها و درد آنها را می بینیم و برای کمک به ایشان حرکت می کنیم. همانطور که از انجیل های مقدس می دانیم، رحمت خداوند ما عیسی مسیح تجلی نهایی آن است. بنابراین هر زمان که "خداوندا ، رحم فرما" گفته می شود ، آنچه که ما انجام می دهیم این است که در فروتنی به خداوند نزدیک می شویم تا رحمت او ، این رحمت عالی را بخواهیم تا آنچه را که نیاز داریم برای ما فراهم نماید. این چیزی نیست که ما خواستار آن باشیم ، بلکه برای آن التماس می کنیم ، با این اطمینان که او ، به عنوان "خدای نیک و بشر دوست" ، ما را خواهد شنید و پاسخ مناسب خواهد داد.

همچنین ، چرا کلیسا این عمل را مقرر داشت که دعای "خداوندا ، رحم فرما" در طول خدمات عبادی مشترک ما بارها تکرار شود؟

بیاد داشته باشیم که این شیوه ای بود که بسیاری از مردم به سوی خداوند فریاد می زدند. بیماران ، نابینایان ، معلولان و جذاميان هنگام سفر او به اطراف شهرها و روستاهای فلسطین ، خداوند ما عیسی مسیح را صدا می زدند. آنها با چند کلمه ("بر من رحم فرما!") توجه خداوند را با شفقت به خود جلب مى کردند، و او با شفا دهى به سوی آنها مى رفت (متی 15: 22-28 ؛ 17: 15-18 ؛ مرقس 10: 47-52 و لوقا 17: 13-14 را ببینید). آنچه این نشان می دهد این است که وقتی این درخواست با ایمان و قلبی خالص گفته می شود (و نه اینکه فقط قرائت شود) ، قدرت فوق العاده ای دارد.

در مورد تکرار بسیار دعای "خداوندا ، رحم فرما" ، همانطور که در کلیساهای ما انجام می شود ، مهم است که به خاطر داشته باشیم که مراسم لیتورگی الهی چیست. این کاهن و / یا اسقف نیست که این کار را به تنهایی انجام می دهد، با مومنانی که فقط در آنجا تماشا می کنند ، مانند یک اجرا. کلمه لیتورگی یک کلمه ترکیبی است که به معنای "کار مردم" است. به عبارت دیگر ، مراسم لیتورگی الهی همراه با مردم ، و به خاطر مردم برگزار می شود. افراد غیر روحانی به طور فعال در مراسم لیتورگی الهی شرکت می کنند و کاهن بدون آنها قادر به برگزاری مراسم لیتورگی الهی نیست. این را می توان در خود مراسم لیتورگی مشاهده کرد ، جایی که مردم به هر آنچه برگزار كننده مراسم می گوید پاسخ می دهند. وقتی کاهن دعایی را تمام می کند ، مردم با آمین پاسخ می دهند! یا کاهن می گوید ، "صلح بر شما باد" ، و مردم پاسخ می دهند ، "و با روح شما." یک مثال مشخص تر ، زمانی است که شماس یا کاهن می گوید: "برای صلح از بالا و برای نجات روح خود ، بیایید به خداوند دعا کنیم." این دعای اوست که مردم را ترغیب می کند تا برای صلح خدا و برای نجات روح آنان دعا کنند. مومنان ، به جای تکرار دقیق درخواست ، با سه کلمه پاسخ می دهند: "خداوندا ، رحم فرما". به این ترتیب مردم از خدا می خواهند که طبق رحمت و شفقت خود عمل کند ، تا صلح خود را عطا کرده و روح ایشان را نجات دهد. این در پایان تمام درخواست های مربوطه تکرار می شود ، و هنگامی که "خداوندا ، رحم فرما" توسط سراینده (به عنوان نماینده مردم)خوانده می شود، هر مسیحی نیز باید آن را با قلب خود بگوید. این است که چطور مسیحیان ، در حالی که از لحاظ روحانی از آن بهره می برند ، به طور اساسی و ژرف در عبادت همگانى شرکت می کنند.

این نکته ای اساسی است که باید به آن توجه شود ، زیرا این خطر وجود دارد که اجازه دهیم "خداوندا ، رحم فرما" به دلیل تکرار کردن های آن ، مورد غفلت قرار گیرد.

كلیسا از این دعای كوتاه استفاده گسترده ای می كند ، زیرا انجیل های مقدس معجزات بسیاری را كه با "خداوندا ، رحم فرما" اتفاق افتاده، ثبت کرده اند. این دعا فقط برای خدمات در کلیسای ما نیست ، بلکه در زندگی خصوصی مومنان هم هست. پدران مقدس كلیسا دعای كوتاهی را به ما منتقل كرده اند: "خداوند عیسی مسیح، بر من رحم فرما". يگانه درخواست اینجا "بر من رحم فرما" است. این دعایی است که راهبان و راهبه های ارتدوکس به طور مداوم بر لبان و قلب خود دارند ، و اینگونه است که آنها می توانند راحت تر از نصیحت قدیس پولس رسول برای دعا بی وقفه پیروی کنند(اول تسالونیکیان 5: 17). نه تنها رهبانان، بلکه هر مسیحی وارسته ای که عشق عمیقی به مسیح دارد ، و می خواهد او را همیشه در ذهن و قلب خود نگه دارد می تواند این کار را انجام دهد. به این ترتیب ، آنها همیشه می توانند با خداوند ارتباط برقرار کنند. قدیس پورفیریوس به ما توصیه کرد: وقتی دعای "خداوند عیسی مسیح ، بر من رحم فرما" را می گویید، آن را به آرامی ، فروتنی ، نرمی ، از صمیم قلب و با عشق پرشور الهی تکرار کنید.

خواهران و برادران عزیزم ، ما معمولاً بهانه می آوریم که هرگز وقت برای دعا نداریم. با این حال ، اگر مسیح را دوست داریم ، حضور او را در قلب خود احساس می کنیم و تمایل داریم که مرتباً با او ارتباط برقرار کنیم ، پس این دعای کوتاه راه حل چنین مشکلاتی است. نیازی به زمان زیاد صرف كردن نیست ، فقط چند ثانیه است. ما می توانیم دعا را با لب و مهمتر از همه ، با قلب خود ، به روشی درونی ، هر زمان که می توانیم و هر کجا که خودمان را می یابیم بگوییم. بیایید همه ما سعی کنیم این کار را انجام دهیم و زندگی ما پربرکت خواهد شد. بیایید دعای "خداوند عیسی مسیح ، بر من رحم فرما" را - مخصوصاً در لحظات دشوار - با ایمان و سرسپردگی به خداوندمان، تشدید کنیم . در نتیجه چیزهای شگفت انگیزی رخ خواهد داد. آمین.

~ متروپولیتن پیسیدیه، اسقف اعظم سوتیریوس