ليتورگى الهی بالاترین بیان عبادت کلیسا است
ليتورگى الهی بالاترین بیان عبادت کلیسا است
|
(17.10.2021)
در کلیساهای مقدس ما روزانه خدمات الهی مختلفى انجام می شود.
سرودها خوانده می شود ، مزمورهای عهد عتیق خوانده یا سروده می شوند
، دعاها و استدعاها با صدايى موزون توسط كاهن خوانده می شود، و
قرائت های مقدسی خوانده می شود. خدمات الهی مقرر شده به شرح زیر
است:
دعاى مغرب هر روز بعد از ظهر انجام می شود و با آن چرخه خدمات الهی
آن روز آغاز می شود. در طى مراسم دعاى مغرب ، سرود شگفت انگیز
باستانى غروب "اى نور فرح بخش" سروده می شود.
مراسم شبانه یا نصف شب معمولاً نیمه شب انجام می شود و سرود زیر سر
داده می شود: "اينك ، نيمه شب داماد می آید ...".
مراسم دعاى صبح معمولاً قبل از طلوع آفتاب آغاز می شود و در پایان
خدمت ، سرود تمجيدى (دوكسولوژى) بزرگ سراييده می شود: "جلال بر تو
که نور را به ما نشان دادی ...".
خدمات الهی: ساعت اول (در ساعت 06.00 در زمان جدید) ، که به نور
جهان، به خداوند ما عیسی مسیح، اختصاص داده شده است؛ از ساعت سوم
(حدود ساعت 09.00 امروزى)، محتوای سرودها و استدعاها به رویداد
پنطیکاست اشاره دارد؛ در ساعت ششم (ساعت 12:00) به مصلوب شدن
خداوند اشاره دارد؛ و در ساعت نهم (ساعت 15:00) اشاره به زمانى است
که طی آن خداوند مصلوب روح خود را به خداى پدر سپرد.
بسته به دوره کلیسایی ، سایر خدمات الهی به این چرخه اضافه می
شوند، مانند كامپلين كوچك و بزرگ، سرودهای آکاتیست و دعاهای كانن
به مریم باكره ، به قديسين و همچنین خدمات یادبود برای کسانی که در
خداوند آراميده اند.
همه این خدمات الهی فوق العاده ، جذاب هستند و روح ما را به آسمان
بالا می برند و همه عناصر اساسی دعای خالص را در خود دارند، که
از طریق آنها ما در برابر خدای سه گانه ستایش و سپاس خود را برای
مزایای بی پایان او ، توبه خود را برای گناهانى که ما با اراده
آزاد خود یا از روی جهل و غفلت مرتکب شده ایم بيان مى كنيم، و برای
مبارزات روحانى و مشکلات زندگی روزمره مان قدرت و فيض را جلب می
نماييم. فواید روحانى براى مومنان از مشارکت منظم خود در خدمات
الهى روزانه کلیسای
ارتدوكس ما واقعا عظيم است!
اما در اینجا باید تأکید کنیم که هر چقدر هم که خدمات الهی عظیم
باشند، هر قدر هم که هیبت انگیز باشند، هیچ یک از این خدمات مقدس
را نمی توان با رفعت ، درخشندگی و عظمت ليتورگى الهى مقایسه کرد!
اگر بخواهیم مقایسه ای با منظومه شمسی خود داشته باشیم ، می گوییم
که مراسم ليتورگى الهى خورشید است که همه جا می درخشد و سایر خدمات
الهی قمرهای خورشید هستند که نور خورشید را منعکس می کنند. چرخه
بیست و چهار ساعته مراسم مذهبی، ليتورگى الهى را به عنوان مرکز و
نقطه مرجع خود دارد. آنجا، در مراسم ليتورگى الهى ، کار تقدیس
كننده کلیسا و تقدیس ايمانداران به اوج خود می رسد و كامل می شود.
اما برخی از مسیحیان ارتدوکس هستند که از روی ناآگاهی مراسم
ليتورگى الهى را با سایر خدمات الهی که ذکر کردیم اشتباه می گیرند.
آنچه که بسیار مهم و خارق العاده است و باعث می شود كه مراسم
ليتورگى الهى را برتر از سایر خدمات الهی قرار دهد ، چیست؟ این راز
ايوكريست الهی (عشاء مقدس ربانى) است. در طى تقریباً یک ساعت كه
مراسم ليتورگى الهی طول مى كشد ، راز اسرارى كه توسط خداوند ما
عیسی مسیح در شام آخر ، در شب پنجشنبه مقدس ، اندکی قبل از دستگیری
وی براى مصلوب شدن ، تأسيس و به شاگردانش تحویل داده شد، تكميل می
شود. سه انجیل نگار مقدس (متی 26: 26-29 ؛ مرقس 14: 22-25 ؛ و لوقا
22: 14-22) شرح می دهند که چگونه خداوند در شام آخر راز ايوكريست
را با تبديل شراب به خون مقدس و نان به بدن مقدس خود انجام داد، و
برای اولین بار با شاگردانش سهيم شد!
این قابل ملاحظه است که پولس رسول تقریباً با کلمات مشابه سه انجیل
نگار مقدس توضیح می دهد که چگونه خداوند راز ايوكريست را ارائه
كرد. او همچنین اظهار می کند که اين را از زبان مردم نشنیده است ،
بلكه همانطور که می نویسد: "زیرا آنچه را که من از خداوند دريافت
كردم، به شما نيز منتقل کردم كه: عيسى خداوند، در شبی که به او
خیانت شد ، نان را گرفت و هنگامی که او شكر مى نمود، آن را پاره
كرد و گفت: "این بدن من است که برای شما پاره مى شود، این کار را
به یاد من به جاى آوريد." به همین ترتیب ، بعد از شام جام را
برداشت و گفت:"این جام عهد جدید است در خون من. هرگاه اين را
بنوشید به یاد من انجام دهید. زیرا هر گاه این نان را بخورید و این
جام را بنوشید ، مرگ خداوند را اعلام می کنید تا زمانى كه او
بازآيد." (اول قرنتيان
11:
23-32)
در زیر این کلمات ساده عمق زیادی از حقایق روحانى نهفته است که ما
باید به دنبال آن باشیم تا آنجا که برای قوای ذهنی و روحی محدود
انسانی خود ممكن است به آن نزدیک شویم. با این حال ، درک معنای
عمیقی که در آنچه خداوند در شام آخر گفته و انجام داده است محصور
است بسیار دشوارتر است - این به این دلیل است که ما با یک راز مقدس
و منحصر به فرد روبرو هستیم! ما درک می کنیم که هرچه خداوند ما
عیسی مسیح به لحظه جدایی خود از شاگردانش نزدیکتر بود، بیشتر عشق
خود را به آنها نشان داد. يوحنا ، همانطور كه او را شاگرد محبت می
نامند ، به طور مشخص می نویسد: "درست قبل از جشن عید فصح بود. عیسی
می دانست که ساعت او فرا رسیده است تا این دنیا را ترك كند و به
نزد پدر برود. او که خاصان خود را در اين جهان محبت مى نمود، ايشان
را تا به آخر محبت نمود." (یوحنا 13: 1)
ثمره این عشق کامل خداوند به شاگردانش و همه کسانی که به او ایمان
دارند ، تأسيس راز ايوكريست (عشاء مقدس ربانى) است ، همانطور که در
موعظه بعدی خود خواهیم دید.
~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه
|
