موعظه برای یکشنبه نخل



(2020/4/12)

 

 

 

                                                              

   

خداوند ما عیسی مسیح با ورود ظفرمندانه خود در اورشلیم ، برای اولین بار در مدت سه سال خدمت عمومی خود ، خود را به عنوان مسیحا به مردم معرفی می کند ، که آمدنش به جهان توسط انبیا پیش بینی شده بود. ورود او به اورشلیم، با استقبال پیروزمندانه توسط جمعیت همراه است، که شاخه های نخل را گرفته و هلهله می کنند: "هوشیعانا! متبارک باد او که به نام خداوند می آید! پادشاه اسرائیل! " (یوحنا 12: 13). هنگامی که فریسیان به این اعتراض کردند ، خداوند پاسخ داد: " به شما می گویم که اگر اینها ساکت شوند ، هر آینه سنگها به صدا آیند" (لوقا 19: 40). این اتفاق اندکی بعد رخ داد ، هنگامی که عیسی ، میخکوب بر روی صلیب ، آخرین نفس خود را کشید ، "زمین لرزید و سنگها شکافته گردید و قبرها گشاده شد. و بسیاری از بدنهای مقدسین که آرامیده بودند ، برخاستند "(متی 27: 50-52). همچنین ، پس از رستاخیز خداوند ، "یک فرشته خداوند ... سنگ را از ورودی مقبره به عقب غلطانید" (متی 28: 2) برای اینکه زنان آورنده عطریات بتوانند وارد شوند و شاهد برخاستن مسیح از مردگان به عنوان خداوند متعال، باشند.

 

در این جشن استقبال از خداوند در اورشلیم ، کودکان معصومی نیز بودند که با یک نشاط خاص فریاد می زدند: "هوشیعانا در اعلی علیین !" (متی 21: 9). جلال بر خدای متعال! همه یهودیانی که برای جشن عید پسح از جلیل آمده بودند ، نیز با شور و شوق در مورد معجزاتی که شاهد بوده اند صحبت می کردند. دیگر هیچ شکی در بین جمع وجود نداشت که عیسی همان مسیحا می باشد که قرن ها منتظر آن بودند. به همین دلیل فریاد می زدند: "متبارک باد آن پادشاهی که به نام خداوند می آید" (لوقا 19 :38).

 

برادران و خواهران من ، اگر آن افراد ، که به طور کامل درک نکرده بودند که خداوند ما عیسی مسیح کیست (آنها او را فقط یک پادشاه زمینی ملت یهود می دیدند) ، با چنین شور و شوق و تحسینی از خداوند در اورشلیم استقبال کردند ، چقدر بیشتر باید ما از پادشاه و ناجی روح خود تقدیر و تشکر کنیم؟ او که به اورشلیم سفر کرد تا خودش را بخاطر ما قربانی کند. ما در مقایسه با جمعیت اورشلیم ، برکات بی نهایت بزرگتری را از خداوند خود دریافت کرده ایم. دعای ارتقاء هدایا (آنافورای مقدس) در مراسم لیتورجی قدیس باسیل کبیر به برخی از این برکات اشاره می کند و می گوید؛ خداوند، خدای واقعی را به ما شناساند و "... او ما را به عنوان قوم منتخب خود ، یک کهانت سلطنتی ، یک ملت مقدس، برگزید. او ما را با آب پاك كرد و ما را با روح القدس تقدیس نمود ، او خود را به عنوان فدیه به مرگ داد كه در آن اسیر بودیم ،و تحت گناه فروخته شده بودیم. با عبور از صلیب به هاویه نزول کرد ، تا او همه چیز را با خودش پر سازد ، اوراق مرگ را از بین ببرد".  خداوند با عشق و فداكاری نهايی خود، ما را از گناه پاک كرد و ما را از شيطان آزاد ساخت. او ما را از رنجهای مرگ ابدی رهایی بخشید و ما را به آسمان بالا برد و ما را در پادشاهی جاودان خود سهیم ساخت.

 

قدیس یوحنای زرین دهان، به سرعت از این طریق درباره عیسی، از جانب خداوند ما سخن می گوید: من پدر هستم ، برادر هستم ، داماد هستم ، محل سکونت هستم ، من خوراک هستم ، من پوشاک هستم ، من ریشه هستم ، من بنیاد هستم ، هر آنچه شما خواهید، من هستم. به هیچ چیز احتیاج ندارید ، من حتی یک خدمتکار خواهم بود ، زیرا من برای خدمت آمدم ، نه برای اینکه خدمت شوم. من دوست هستم، و عضو و سر و برادر و خواهر و مادر هستم؛ من همه هستم؛ فقط به من نزدیک بمانید. من برای شما فقیر و غریب شدم، برای شما بر روی صلیب و در قبر رفتم، بالاتر از آن من برای شما به پدر شفاعت می کنم. من به خاطر شما به عنوان سفیر پدرم، بر روی زمین آمده ام. شما برای من همه چیز هستید ، برادر و هم ارث و دوست و عضو هستید. به چه چیز دیگری نیاز دارید؟ [از خطبه 76 درباره انجیل قدیس متی 24: 16-31 (پاتولوژی یونانی ، جلد 12 ، ص 34)].

   

برادران و خواهران من ، از آنجا که خداوند ما عیسی مسیح همه چیز را برای ما انجام داد و همه چیز برای ما است ، بیایید آنچه را که کلیسا ما را به آن ترغیب می کند، انجام دهیم ، همانطور که از سخنان سرویس نو داماد در این شب گفته شده است: "بیایید با سرود از او استقبال کنیم؛ زیرا خالق برای تقبل صلیب می آید ... او برای نجات بشر همه کارها را انجام می دهد. "(کاتیسما ، سرویس صبح دوشنبه مقدس). بیایید در کلیساهای مقدس خود ، با سرودهای تمجیدی به او خوش آمد گوییم و از او قدردانی کنیم. "بیایید رحمت وصف ناپذیر او را تجلیل کنیم." نه تنها در این غروب ، بلکه بیایید ما در همه خدمات در طول هفته مقدس حضور داشته باشیم ، برای شرکت در تمام آنچه او برای ما متحمل شده است ، شرکت کنیم تا مصائب مقدس وی را به یاد آوریم. باشد که ما این کار را با شکرگذاری فروتنانه انجام دهیم که کلیسای مان، ما را به آن فراخوانده است: "بگذارید ما نیز بیاییم و با ذهنهای پاک با او قدم برداریم ، با او مصلوب شویم و برای او بمیریم، از لذت های زندگی. تا بتوانیم با او زندگی کنیم ... در اورشلیم آسمانی "، (سرویس غروب دوشنبه مقدس ، آیات ستایشی). آمین

~ متروپولیتن پیسیدیه، سوتیریوس