تقدس برای همه امکان پذیر است
تقدس برای همه امکان پذیر است
|
(25.7.2021)
ما هر روز در طى خدمات دعاى صبح درباره زندگی قديسين (به يونانى:
سیناکساریا)، سرسپردگى آنها به مسیح حتی تا به مرگ، معجزاتی
که از طریق دعاهای خود انجام می دادند و شاهكارهاى برجسته زاهدانه
آنها را می خوانیم – برخی از آنها روى ستون ها زندگی می کردند و
برخی دیگر در بیابان ها. در واقع بسیاری از افراد تصور می
کنند که قديسين مردم عادی مانند ما نبوده اند. بسیاری فکر می کنند
آن قديسينى که با شادى جرات رویارویی با جانورانى كه براى بلعيدن
آنها آزاد مى شدند را داشتند، یا کسانی که حتی در طول سخت ترین
آزمایش ها و مصیبت ها آرامش روح خود را حفظ کردند ، در صومعه ها و
گوشه عزلت ها زندگی می کردند و نه در جوامعی مانند ما!
اما اگر فقط افرادى خاص مقدور بود که قديس شوند، پس چطور خدا می
تواند همه ما را به " مقدس باشيد چنانكه من مقدس هستم" (اول پطرس
1: 16) توصیه کند؟ به راستى خدا ما را آفرید تا مقدس شویم. مقدس
بودن هدف اصلی زندگی ماست. تقدس فقط به برخی از قهرمانان ایمان
اختصاص ندارد ، کسانی که انگار با قدرت های ماورا طبیعی عجین شده
اند. قديسين مثل ما بودند! برخی از آنها حتی در شرایط
دشوارتر از ما قرار گرفتند: در بیماری ، فقر ، مصيبت ، محكوميت،
اتهام ، تبعید و ظلم.
شکی نیست که هر یک از ما ، به فيض خدا و با تلاش خود ، می توانیم
مقدس شویم. از این گذشته ، همه ما که مسیحی تعمید یافته ایم
، با مشارکت در زندگی کلیسای مقدس ، وارد راه تقدس شده ايم. ما فقط
می توانیم این راه را با وفاداری ادامه دهیم. به همین دلیل است که
در هر مراسم ليتورگى الهی از خداوند استدعاء می كنيم "روح و بدن ما
را تقديس كن، و به ما عطا فرما تا بتوانيم در تمام روزهای زندگی
خود، تو را در تقدس پرستش كنيم" (دعای سرود سه گانه).
تاريخ مقدس (زندگی قديسين) کلیسا نشان می دهد که هر مسیحی ،
فارغ از اینکه به چه طبقه اجتماعی تعلق داشته باشد ، هر چقدر
هم كه گناه کرده باشد، اگر خالصانه بخواهد ، می تواند یک قدیس شود.
بیایید نمونه های بی شماری از افراد غیراخلاقی ، جنایتکاران ،
سارقین و ... را به خاطر بياوريم که با توبه خالصانه خود پاک شدند
و اکنون به عنوان قديسين در کلیسا مورد احترام قرار می گیرند.
اما ویژگی های قداست چیست؟
- قديس عاشق مسیح است؛
آرزوی ارتباط با او را دارد؛ همانطور كه او بدون دردسر
قدمهاى وى را تا به پايان آزادانه دنبال می کند، با اراده و شادى
تلاش می کند تا بر موانعی که ممکن است همبستگى او با مسیح را قطع
کند ، غلبه کند.
- قدیس ، درعین حال ، هم نوعان خود را به مانند تصاویر خدا دوست
دارد و از هر لحاظ مراقبت می کند تا محبت خود را در عمل به آنها
نشان دهد. قديس ذهن مسیح را به دست می آورد و در زندگی خود
از روح القدس، که منبع تقدیس اوست، الهام می گیرد.
- قديس فروتنی و حلم را دوست دارد. قديس ، غرور ،
جاه طلبی ، تفکر خودخواهانه و قدرتهای خودپسند روح خود را مغلوب می
سازد.
- قديس با توبه مداوم زندگی می کند و خود را (مانند پولس
رسول) اولین گناهکاران در نظر می گيرد ، بنابراین هيچ كس را مورد
انتقاد و قضاوت قرار نمی دهد.
- قديس صبورانه با بیماری ها ، تهمت ها ، بی عدالتی ها ، آزارها و
هرگونه محرومیت روبرو می شود، زیرا زندگی خود را به خداوند بشر
دوست، عیسی مسیح می سپارد.
- قديس اگر در موقعيت هاى استثنایی ، به دلایل بیرونی كه مستقل از
اراده او هستند، از تغذیه اساسى روحانى مانند مراسم ليتورگى
الهی و عشاء الهی محروم شود، دچار افسردگی و ناامیدی نمی شود.
او به طور مداوم و با اطمینان به خداوند متعال، می کوشد تا از
طریق راههايى که می شناسد نیازهای روحانى خود را برآورده سازد. یک
مثال عالی در این موضوع، قديس تئوكتيست از مَتیمنا است.
قديس تئوكتيست حدود 1200 سال پیش زندگی می کرد. وی
از سن 20 سالگی در صومعه ای خارج از متیمنا در جزیره لزباس راهبه
شد. در آن زمان دزدان دریایی بر دریاهای اژه و مدیترانه
تسلط داشتند. برخی از جزایر با حملات مکرر آنها خالی از
سکنه شده بودند. یک شب دزدان دریایی به منطقه متیمنا حمله
کردند و از جمله ، راهبه تئوكتيست را دستگیر کردند تا آنها را به
عنوان برده در بازارهای بردگان مصر بفروشند. هنگامی که کشتی دزدان
دریایی به جزیره پاروس که از قبل خالی از سکنه بود رسید ، راهبه
تئوكتيست پس از دعا به مریم باكره راهی برای فرار از توجه دزدان
دریایی و ناپدید شدن در جنگل پیدا کرد. دزدان دریایی رفتند
و راهبه به مدت 35 سال در جزیره بیابانی کاملا منزوی ماند. او که
بی خانمان بود ، به کلیسای تاریخی اکاتونتاپیلیانی در جزیره پاروس
پناه برد که تا به امروز باقى مانده است. حال او چطور زندگی
کرد؟ تصور آن دشوار است. با این حال ، چیزی که او بیشتر از
همه به آن نیاز داشت ، مراسم ليتورگى الهی و عشاء مقدس ربانى بود.
بنا به مشیت الهی ، او قرار بود در پایان زندگی خود ، درست قبل از
بستن چشمانش ، فقط یک بار به عشاء ربانى برسد. تمام این محرومیت ها
مانع رسیدن او به تقدس یا بزرگداشت او به عنوان یک قديس نشدند!
چقدر سخت است كه مسیحی ارتدوكس از مراسم ليتورگى الهى و عشاء مقدس
محروم شود ، هنوز هم میلیون ها مسیحی ارتدوکس اخیراً به دلیل شیوع
ویروس کرونا همين را تجربه کرده اند! اما بیایید به قديس تئوکتیست
که با وجود راهبه بودن، 35 سال از همان محرومیت رنج برد ، فکر
کنیم! با این وجود ، او یک قديس شد.
بنابراین اگر تصمیم بگیریم تا آخر عمر در همبستگى با مسیح زندگى
کنیم ، هیچ مانع خارجی نمی تواند راه ما را برای رسیدن به تقدس
متوقف سازد.
و خواهران و برادران من، بياييد با سخن قديس باسیل پایان دهیم:
"مقدس بودن این است که خود را کاملاً وقف خدا کنیم و به طور مداوم
و در هر زمان به دنبال آنچه که او را خشنود می سازد باشيم و از آن
مراقبت کنیم." آمین
~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه
|
