(متی 22: 2-14)
با مَثَلی که در انجیل امروز شنیدیم، عیسی برخی تصاویر
قابل توجه از نحوه عملکرد خدا برای جذب مردم به شادی ملکوت
خود و آنچه پاسخ افراد مختلف است را به ما ارائه می دهد.
خدای پدر به پادشاه تشبیه شده است، کسی که جشن عروسی پسر
خود را تدارک می بیند؛ تنها پسر مولود خود،
که انسان شد مانند ما در همه چیز به جز گناه. عروس چه کسی است؟ کلیسا،
که از همه کسانی که مسیح را دوست دارند، و تعمید مقدس را
دریافت کرده و می خواهند با او یکی شوند، ساخته شده
است(نگاه کنید به مکاشفه 21: 2). فرستاده های پادشاه چه
کسانی هستند که عجله دارند تا مردم را به منظور برقراری
ارتباط با او به جشن عروسی دعوت کنند؟ پیامبران خدا،
رسولان مقدس و همه کسانی که کار مقدس خود را در دعوت مردم
به کلیسا ادامه می دهند. و مهمانانی که به این ازدواج
سلطنتی دعوت شده اند، چه کسانی هستند؟ اول اسرائیلی ها
بودند که قرنها از رفاه خداوند برخوردار بودند و افتخار می
کردند که آنها به عنوان قوم برگزیده او
انتخاب شده
اند. هنگامی که از آنها دعوت شد تا به عروسی بیایند، به معنای
ایمان به مسیح، دوست داشتن او و پیوستن به او به عنوان
اعضای کلیسای او، آنها چه کار کردند؟ آنها نه تنها ایمان
نیاوردند، بلکه برخی از نمایندگان پادشاه را دستگیر و آنها
را مورد آزار و اذیت قرار دادند و کشتند. (ما آزارها و
شهادت پیامبران و رسولان که از یهودیان رنج برده اند، را
می دانیم). نتيجه اين رفتار وحشتناک، همانگونه که مَثَل می
گويد، مجازات قاتلین فرستاده های پادشاه و آتش زدن شهرهای
آنان بود. چند سال بعد، زمانی که تیتوس ژنرال روم با
نیروهایش به طور کامل اورشلیم را نابود کرد، با پراکنده
شدن کشور اسرائیل، این انجام شد.
اما پادشاه مَثَل اصرار داشت که مهمانان زیادی را در عروسی
داشته باشد و بار دیگر خدمتگزاران خود را
فرستاد تا به همه جا بروند و هر کسی را که در برابر خود
یافتند، بدون در نظر گرفتن اینکه آیا آنها خوب یا بد
هستند، به جشن عروسی دعوت کنند. ما این را بدین معنی درک
می کنیم که همه افراد بدون هیچ استثنائی از سوی خدا به
کلیسای او دعوت شده اند. بنابراین قصر پادشاه پر از
مهمانانی شد که از غذای غنی عروسی سلطنتی لذت می بردند.
مَثَل با حادثه ای که مورد توجه خاص هر یک از ماست،
به پایان می رسد: پادشاه می خواست با افراد حاضر ارتباط برقرار کند تا
شخصاً آنها را ببیند و شادمانی خود را از آمدن آنان به
عروسی پسر خود ابراز کند (آیا ما نمی بینیم که خدای پدر
همینطور عمل می کند؟ او می خواهد با هر یک از ما، کسانی که
اعضای کلیسای او هستند، در تماس دائمی باشد). در موردی،
پادشاه کسی را می بیند که لباس نامناسبی برای عروسی سلطنتی
پوشیده است و به او می گوید: «ای عزیز، چطور به اینجا آمدی
و حال آنکه جامه عروسی در بر نداری؟ و او خاموش شد "(آیه
12). او هیچ بهانه ای نداشت، چون پادشاه نیازی نداشت
مهمانان لباس های گرانبها برای عروسی سلطنتی بخرند. بیشتر
مردم فقیر، قادر نیستند آنها را خریداری کنند. پادشاه خود
لباس های مناسب را برای همه آماده کرده بود، اما این فرد
اهمیتی نداد. او به آنچه دیگران پوشیده بودند که برایشان
آماده شده بود، بی اعتنایی کرد و با لباس های قدیمی و کثیف
خود وارد کاخ پادشاه شد.
این فرد در مَثَل خداوند چه کسی است؟ واضح است که منظور
خداوند کسانی است که در ابتدا، او و کلیسای او را جایی که
به خدا می پیوندند، قبول می کنند، اما آنها علاقه ای به
حفظ پاکی روح خود از گناه توسط اعتراف و توبه را ندارند.
پولس رسول این موضوع را روشن می کند: "فریب مخورید؛ زیرا
نه فاسقان، نه بت پرستان، و نه زناکاران و همجنسگرایان، و
نه دزدان، و نه طمعکاران، و نه میگساران، و نه فحاشان و
ستمگران، ملکوت خدا را به ارث نخواهند برد "(اول قرنتیان
6: 9-10).
این به خوبی در
Exaposteilarion که ما در سرود سرویس دوشنبه مقدس می خوانیم، بیان شده
است: "من حجرۀ
مزیّن عروسی تو را می بینم، ای نجات دهندۀ من، و من هیچ لباس
مناسب عروسی ندارم، که بتوانم وارد آن شوم." و در
آخرین تروپاریا قبل از عشاء ربانی، می گوییم: "اگر جرات کنم که وارد حجرۀ
عروسی تو شوم، جامه هایم مرا متهم خواهند ساخت، چرا که
جامه های جشن عروسی نیست."
کافی نیست که لباس روح ما صرفا خالص باشد، بلکه باید با
فضیلت ها و هدایای روح القدس تزئین شود. به همین دلیل
Exaposteilarion ای که قبلا ذکر کردیم را با این به اتمام می رسانیم: "ای
دهنده نور، جامۀ روح مرا درخشان ساز و مرا نجات بده."
برادران و خواهران من، این افتخار بزرگی برای ما است که
خدای پدر ما را دعوت می کند تا در شادی «عروسی سلطنتی»
شرکت کنیم. البته این شادی پس از بازگشت ثانوی خداوند ما
عیسی مسیح، کامل خواهد شد. ما می توانیم در حال حاضر و در
آینده شادی او را احساس کنیم، هر زمان که با آمادگی مناسب،
بدن و خون مقدس مسیح را با عشاء ربانی در مراسم لیتورجی
الهی دریافت می کنیم. بنابراین، هنگامی که ما برای عشاء
ربانی آماده می شویم، بیایید درخواست کنیم: "ارباب، خداوند
عیسی مسیح، خدای ما، مرا شایسته دریافت رازهای زندگی بخش،
خالص و شکوهمند الهی خودت گردان ... برای تطهیر و تقدیس و
به عنوان بیعانه ای از زندگی و ملکوتی که می آید "(نیایش
قدیس جان دمشقی).
باشد که ما با لباس مناسب روح به عشاء ربانی بیاییم تا
شادی ملکوت خدا را احساس کنیم! آمین.
~ متروپولیتن پیسیدیه، ساتیریوس
ترجمه از: خادم خدا
