14.6.2020

 

 

امروز ، آسمان ​​و زمین قدیسین بی شمار کلیسای مسیح را با شکوه و ستایش جشن می گیرند. این جشن، همه قدیسین را که در خدا شادی می کنند ، از همه نقاط جهان و در هر عصری ، گرامی می دارد. بسیاری از آنها را به نام می شناسیم و در طول سال به آنها احترام می گذاریم. با این حال ، بسیاری دیگر وجود دارند که ناشناخته هستند ، و به همین دلیل کلیسا یکشنبه پس از پنطیکاست را برای احترام به همه قدیسین قرار داده است ، تا آنها نیز بتوانند مورد احترام همه قرار بگیرند. انتخاب این روز خاص نیز قابل توجه است ، زیرا با فیض روح القدس قدیسین تقدیس شده اند.

 

طبق کلمات سیناکساریون ، این قدیسین شامل موارد زیر می شوند: نه طبقه فرشتگان؛ اجداد خداوند ، پاتریارک ها و پیامبران عهد عتیق؛ رسولان مقدس؛ شهدا؛ اسقفان اعظم؛ شهدای قهرمان؛ اعتراف کنندگان؛ زاهدان، همراه با صالحان، خواه مرد ، زن و کودک باشند. این شامل تعداد بیشماری می شود که نام آنها فقط برای خدا شناخته شده است. علاوه بر این ، ما مریم باکره متبارک را تکریم می نماییم. این روز همچنین برای تشویق ما در پیروی از راه قدیسین مقرر شده است، تا به اندازه ای که قادر هستیم با غیرت به سمت تقدس مبارزه کنیم.

 

این می تواند چیز ترسناکی برای فکر کردن باشد ، زیرا ما به گناهان و شک خود فکر می کنیم. آنها درباره قدیسین بزرگی مانند قدیس نیکلاس و دیگران که به خاطر معجزات خود شهرت دارند فکر می کنند. آنچه باید به خاطر بسپاریم این است که ما به عنوان کارگزاران معجزه گر خوانده نمی شویم. تقدس ، دور شدن از شیطان و کارهای اوست. افتخاری که این قدیسین بزرگ از خداوند دریافت می کنند ، از جمله عطیۀ کارهای معجزه آسا ، ثمره تلاشهای روحانی آنان است. به این ترتیب ، آنها می توانند به ما کمک کنند.

    

ما باید در مورد آنچه خدا به ما می گوید روشن شویم، وقتی می فرمايد: "مقدس باشید ، زیرا من خداوند ، خدای شما قدوس هستم" (لاویان 20: 7 ؛ اول پطرس 1: 16). او از ما می خواهد كه از شیطان و گناه دور شویم و مطابق خواست خدا با ایمان ، محبت و سرسپردگی زندگی كنیم. این برای ما نیست که بگوییم ما با قدرت خودمان قدیس خواهیم شد. فقط خدا قدوس است و هر کس با خدا ارتباط داشته باشد و با او متحد باشد در این تقدس سهیم خواهد شد. "من خداوند هستم که شما را تقدیس می نمایم" (لاویان 20: 8). می توان در مورد مسیح به فصاحت سخن گفت ، خیرات کرد ، سخاوتمندانه به كلیسا هدیه داد ، در هر یك از لیتورجی های الهی شرکت کرد ، عشاء ربانی دریافت کرد و حتی معجزه كرد، اما اگر کسی این کار را برای جلال خود انجام دهد و خود را یک قدیس معرفی کند ، پس آنها برای خدا هیچ هستند. اگر آنها اعتباری کسب نمایند، بهتر از فریسیان نیستند و به خدا جلال نمی دهند. خداوند گفت ، "در آن روز بسیاری به من خواهند گفت ،" خداوندا، خداوندا، آیا به نام تو نبوت ننمودیم، و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم و به نام تو معجزات بسیار ظاهر نساختیم؟ " آنگاه به ایشان صریح خواهم گفت که ، "هرگز شما را نشناختم! ای بدکاران از من دور شوید "(متی 7: 22-23) وای بر کسی که با شنیدن ستایش مردمان ، فکر می کند که قدیس شده است! افراد واقعاً تقدیس شده معتقد اند که آنها فقط گناهکاران فرومایه هستند. بیایید رسول بزرگ امتها قدیس پولس را به یاد آوریم ، که در آخرین روزهای زندگی خود نوشت: "مسیح عیسی به دنیا آمد تا گناهکاران را نجات بخشد، که من بزرگترین آنها هستم" (اول تیموتائوس 1: 15). همچنین سخن قدیس پورفیریوس، قدیسی از زمان خودمان را به یاد آوریم ، در پاسخ به ستایش دیگران با بیان اینکه او چیزی بیش از "یک قوطی قدیمی" (بی فایده و بی ارزش) نیست.

 

برادران و خواهران من ، این دقیقاً همان چیزی است که ما به آن نیاز داریم ، درک این که ما گناهکار هستیم. این واقعیت ماست ، زیرا هیچ کس در این دنیا بدون گناه نیست. این نیز در مورد قدیسینی که امروز به یاد می آوریم نیز صادق است. برخی از آنها زندگی بسیار گناه آلودی داشتند و آنها به دلیل فسادشان شناخته شده بودند. تفاوت اینجاست که آنها با توبه پاک شدند. آنها از برابر هوای نفس برگشتند و توسط اسرار مقدس کلیسا شفا یافتند. آنها با روح القدس روشن شدند و به مبارزه پرداختند و به خدا گونگی رسیدند و در نتیجه جلالشان به عنوان قدیسین حاصل شد. با درک این موضوع ، می توانیم ببینیم که همه ما می توانیم به تقدس برسیم ، مهم نیست که از کجا آمده ایم یا در چه موقعیتی قرار داریم. فیض خدا یک هدیه است و در این هدیه است که می توانیم تقدس را تجربه کنیم. کلام خدا به ما اطمینان می دهد: "زیرا این است اراده خدا، یعنی تقدیس شما" (اول تسالونیکیان 4: 3). به همین دلیل کلیسای مقدس ما وجود دارد ، به طوری که با اسرار مقدس ، تعالیم و مراقبتهای معنوی که ارائه می دهد ، خدا وسیله ای برای تبدیل شدن به قدیسین به ما می دهد. این خواست او است ، و ما نیز باید این هدیه عالی را بخواهیم. به همین دلیل کلام خدا ما را مجدداً ترغیب می کند: "در پی صلح و سلامتی با همه مردم بکوشید و تقدسی که بدون آن هیچ کس خداوند را نخواهد دید" (عبرانیان 12: 14).

 

باشد که ما با الهام گرفتن از قدیسینی که امروز جشن می گیریم، و با شفاعت آنها ، قدم هایشان را دنبال کنیم. آمین.

 

~متروپولیتن سوتیریوس از پیسیدیه