|
موعظه در قرائت رسولی برای یکشنبه پسر ولخرج ( پسر
گمشده)
|
|
(اول
قرنتیان 6: 12-20)
در
مثل «پسر ولخرج» که ما از انجیل مقدس (لوقا 15: 11-32) شنیدیم، شاهد وضعیت
مردی بودیم که "زندگی ولخرجی" را انتخاب کرده بود. او انسانی آزاد بود که
برده شده بود و با "خوک های" اشتیاق های جسمانی خویش می چرید.
این
همان چیزی است که قرائت رسولی امروز نیز در مورد آن صحبت می کند. پولس رسول
در مورد توصیف گناه تردید نمی کند و آن را گناه می نامد. این متضاد است با
آنچه که در روزهای ما مشاهده می شود، در این موارد اعمال بسیار ناخوشایند و
غیر طبیعی به منظور تقلید، تبلیغ و ترویج داده می شوند؛ و اینکه مردم مدرن
نمی توانند با ایده های دوران باستان اسیر شوند! پولس رسول به وضوح اظهار
می کند: "جسم برای زنا نیست، بلکه برای جلال دادن خداوند است" (آیه 13). و
رسول فریاد می زند: "از زنا بگریزید. هر گناهی که آدمی می کند بیرون از بدن
خود است؛ اما زناکار بر بدن خود گناه می ورزد" (آیه 18). مخرب ترین گناه
برای بدن آن است که علیه خودش مرتکب می شود. چقدر مردم از بیماری هایی، که
در روزگار ما به بیماری های اپیدمی تبدیل شده اند، از بین رفته اند!
به
کسانی که امروز ادعا می کنند که «بدن من به من تعلق دارد و من آزادم هر
آنچه می خواهم با آن بکنم»، پولس رسول اینچنین جواب می دهد: «یا نمی دانید
که بدن شما معبد روح القدس است. که در شما است، که از خدا یافته اید، و از
آن خود نیستید؟ زیرا که به قیمتی خریده شدید »(آیات 19-20).
واقعاً آیا ما این را درک کرده ایم؟ که خدا بدن هر یک از ما را خلق کرده
است، و با پرداختن خون پسر خود، آن را از برده گی شریر بازخرید کرده، و آن
را معبد خود، محل سکونت خود ساخته، تا برای همیشه در ما باقی بماند؟
بنابراین ما مسیحیان باید بدن مان را به عنوان معبد خدا و به عنوان عضو بدن
مسیح ببینیم. با تعمید مقدس ما با مسیح متحد شده ایم، ما تقدیس شده ایم؛
این چیزی است که پولس رسول می پرسد، "آیا نمی دانید که بدن های شما اعضای
مسیح است؟ پس آیا اعضای مسیح را برداشته، اعضای فاحشه گردانم؟ حاشا!" (نگاه
کنید به آیه 15).
آنچه
پولس رسول در مورد این موضوع بزرگ پاکدامنی به ما می آموزد، به دنبال آنچه
که خداوند خودش در این موضوع تعلیم داد، می باشد. در واقع، عیسی نه تنها
اجتناب از عمل گناه، بلکه حتی تمایلات شر را نیز مورد تأکید قرار داد (متی
5: 28). به همین دلیل است که کلیسای ما در طول این دوره "تریادیون" و روزه
بزرگ، با روزه داری، سرویس های مقدس و با تمرینات روحانی به کمک ما می آید.
و قصدش این است که ما را از افکار و اعمالی که بدن را خُرد و بی عصمت می
کنند، دور کند و آن را با افتخار در آنچه که توسط خالق تعیین می شود، بلند
کند.
پولس
رسول در نهایت ما را به این فرا می خواند که: «خدا را با بدن و روح خود، که
متعلق به او است، جلال دهید» (آیه 20). نه تنها با روح مان، بلکه همچنین با
بدن مان، خدا را جلال دهیم!
کلمه
خدا چه تکلیف شرافتمندی به بدن ما می دهد! بر خلاف اعتقاد ضد مسیحیت که بدن
بد و جایگاه شریر (برای شکنجه و خستگی) است، پسر خدا، عیسی مسیح، زمانی که
او خود جسم گرفت، بدن را تا حد اعلی جلال داد. عیسی با گرفتن بدن انسانی،
کار نجات جهان را با ستایش نهایی آن توسط قیامش، وقتی که با این بدن به تخت
آسمانی خود صعود کرد، به پایان رساند. بدنهای خود ما توسط خداوند در هنگام
بازگشت ثانوی اش بلند کرده می شود، با روحهای ما متحد شده، جایی که ما،
کسانی که بر اساس اراده خداوند زندگی کرده ایم، از جلال ابدی لذت خواهیم
برد!
بنابراین،
بیایید خداوندمان خدا را از طریق اعمال و کارهای نیکی که با بدن و روح ما
انجام می شود، جلال دهیم. با احساساتی خالص، با قدیسین و سرسپردگی شاد که
از روح مان شکوفا می شود، این کار را انجام دهیم.
|
