موعظه در قرائت رسولی برای یکشنبه پنطیکاست

 

(اعمال 2: 1-11)

امروز واقعۀ عظیم پنطیکاست جشن گرفته می شود، جایی که در اعمال می خوانیم چگونه روح القدس بر رسولان مقدس و اولین شاگردان مسیح نازل شد.

انتظار زیادی برای پنجاه روز پس از رستاخیز خداوند (و ده روز پس از صعود او به آسمان) وجود داشت. کسانی که خیلی به او نزدیک بودند در اتاق فوقانی که آخرین شام (شام عرفانی) در آن برگزار شده بود، جمع شدند. مادر مقدس او، رسولان، شاگردان خداوند و حدود 120 نفر منتظر تحقق وعده ای بودند که او قبل از صعود به آسمان گفته بود: "لیکن چون روح القدس بر شما می آید، قوت خواهید یافت و شاهدان من خواهید بود، در اورشلیم و تا اقصای جهان "(اعمال 1: 8).

قبلا، قرن ها پیش از طریق یوئیل نبی این وعده خداوند داده شده بود: "در ایام آخر، از روح خود بر تمام بشر خواهم ریخت" (نگاه کنید به اعمال 2 :17 و یوئیل 2: 28- 32). این همان چیزی است که در آن صبح روز یکشنبه برای کسانی که در اتاق فوقانی بودند، اتفاق افتاد: "ناگاه آوازی چون صدای وزیدن باد شدید از آسمان آمد، و تمام آن خانه را که در آنجا نشسته بودند، پر ساخت. و زبانه های منقسم شده، مثل زبانه های آتش بدیشان ظاهر گشته، بر هر یکی از ایشان قرار گرفت. و همه از روح القدس پر گشته و به زبانهای مختلف، به نوعی که روح بدیشان قدرت تلفظ بخشید، شروع به سخن گفتن کردند "(آیات 2-4).

در اینجا سه ​​مورد وجود دارد که به وضوح نزول روح القدس را بر اعضای کلیسای اولیه نشان می دهد: وزیدن باد شدید، زبانه های آتش و توانایی صحبت کردن به زبان های خارجی بیگانه. همانطور که پدران سالک کلیسای خداوند توضیح می دهند، هر یک از این موارد معنای عمیقی دارد:

 1) "وزیدن باد شدید" نشان مي دهد كه مانند باد، روح القدس را نمی توان با چشم ها دید يا با دستان به چنگ آورد، اما در تمام جهات می وزد و "همیشه حضور دارد، و همه چيز را پر می سازد" (دعای به روح القدس؛ "ای شاه آسمانی ... "). صدا آنطوریکه معمول وزیدن باد است، از جهت مشخصی در افق نیامد، اما از آسمان به پایین آمد، تا همه درک کنند که این جایی است که روح القدس از آن می آید (جایی که عیسی صعود کرد و در آنجا به دست راست پدر نشسته است). و مانند باد، روح القدس دارای قدرت عظیمی است تا ما را بهره مند سازد. این سر و صدا جمعیت یهودیان (که حداقل از 17 کشور جهان به منظور جشن پنطیکاست خود در اورشلیم آمده بودند) را به جایی که رسولان بودند، گرد هم آورد.

 2) "زبانه های آتش"، رنج پراکندگی زبانها را برای کسانی که قصد ساخت برج بابل را داشتند، به ما یادآوری می کند. همه در همان ابتدا به زبانی یکسان صحبت می کردند، اما غرورشان باعث سر درگمی همه آنها شد و قادر به درک آنچه دیگری می گفت نبودند. در نهایت، آنها به مکان های مختلف پراکنده شدند. این ارتباطی است که کونتاکیون امروز، سرود روز، می سراید: "هنگامی که اعلی ترین نزول کرد و زبان ها سر در گم شدند [انسان ها در بابل]، او ملل را تقسیم کرد. هنگامی که او زبانه های آتش را پخش کرد، همه را به وحدت فرا خواند". این وحدت زمانی ظاهر شد که پیام رسولان توسط بسیاری از مردم، هر کدام به زبان خود شنیده شد! و منجر به تعمید 3000 نفر شد که بخشی از یک خانواده معنوی بزرگ شوند. زیرا "همه کسانی که ایمان آوردند را یک دل و یک جان بود" (اعمال رسولان 4 :32).

 3) توانایی رسولان برای اعلام انجیل در زبانهای مختلف، هدیه فوق العاده ای بود که آنها دریافت کردند، تا آخرین فرمان خداوند را برآورده کنند: «پس رفته همه امت ها را شاگرد سازید» (متی 28: 19 ). شاگردان چگونه می توانستند انجیل را به ملت های مختلف، با زبان های مختلف موعظه کنند و مردم آن را درک کنند؟ عطیه ای که آنها در پنطیکاست دریافت کردند، آنها را قادر ساخت تا این ماموریت را انجام دهند. اولین ثمره بزرگ به عنوان یک نشانه شگفت انگیز برای همه به این معنا بود که انجیل مسیح از طریق زبان های بسیار، برای همه امت ها بود .

برادران و خواهران عزیزم، نزول روح القدس بر کسانی که در اتاق فوقانی حضور داشتند، به ما پنطیکاست شخصی هر یک از ما را یادآوری می کند. زیرا زمانی که ما مسیحیان ارتدوکس، تعمید مقدس و تدهین مقدس را دریافت می کنیم، با عطیه روح القدس مُهر و موم می شویم. روح القدس درون ما ساکن می شود. پولس رسول می پرسد؛ "آیا نمی دانید که بدن شما معبد روح القدس است که در شما است، که از خدا یافته اید؟" (اول قرنتیان 6: 19).

 باشد که روح القدس همیشه درون هر یک از ما مکانی برای استراحت بیابد. او ما را برکت خواهد داد، ما را الهام می بخشد، ما را هدایت می کند، ما را در غم و اندوه مان تسلی می دهد و فیض خود را به فراوانی به ما عطا می فرماید! آمین.

 

~ متروپولیتن پیسیدیه، سوتیریوس