|
موعظه در قرائت رسولی برای یکشنبۀ نخل
(فیلیپیان 4: 4-9)
پولس قدیس، رسول بزرگ امتها، در نامه خود به فیلیپیان، از ما درخواست می کند که
همیشه شاد باشیم. او مکرر تاکید می کند که مسیحیان باید همیشه شاد باشند. علاوه بر
این، او همچنین راه هایی را به ما می گوید که یک مسیحی حتی می تواند این کار را در
میان مشکلات و سختی ها انجام دهد. برای داشتن یک روح آرام، و نه روحی گرفته، وحشت
زده، مضطرب و یا آشفته.
اولا، او توصیه می کند که نسبت به دیگران رفتار دوستانه و مصالحت آمیز داشته باشیم.
تا دیگران را درک کنیم و نه به سرعت خشم گیریم: "بگذارید اعتدال شما بر جمیع مردم
معروف بشود" (آیه 5). مهم نیست که چقدر سخت به نظر می آید، اگر بتوانیم به یاد
داشته باشیم که تمام چیزهایی که ما تحمل می کنیم، موقت هستند، وضعیت به سرعت تغییر
می کند. به همین دلیل است که رسول می افزاید: "خداوند نزدیک است" (آیه 5). به عبارت
دیگر، او ما را تشویق می کند که صبور باشیم، زیرا مسیح فروگذار نخواهد کرد که به
خاطر صبرمان به ما پاداش دهد.
مشکلات روزمره زندگی می توانند بد گمانی در مورد آینده بیاورند و روح را مشوش
سازند. این شخص را با ترسی بیهوده مسموم می سازد. در عوض، ما می توانیم با قرار
دادن همه چیز در دستان خدا، به شیوه ای درست با زندگی روزمره مواجه شویم. با آرامش
در دل و دعای سپاسگزاری به او، ما می توانیم بدون اینکه دچار مشکل شویم، آنچه را که
باید انجام دهیم: "برای هیچ چیز اندیشه مکنید، بلکه در هر چیز با دعا و شکرگزاری،
درخواست های خود را به خدا عرض کنید" (آیه 6). اگر این کار را با اعتماد کامل به
خدا ادامه دهیم، سپس "سلامتی خدا که فوق از تمامی عقل است" (آیه 7) به شیوه ای که
نمی توانیم تصور کنیم، بر ما می آید. فیض خدا قلب یک مسیحی را با صلح و اطمینان پر
می کند. سلامتی خدا به عوامل خارجی بستگی ندارد؛ این هدیه خدا به قلب هر فردی است
که به او اعتماد دارد. هنگامی که این اتفاق می افتد، فرد می تواند قدرت خدا را در
زندگی خود تجربه کند، که بعدا رسول شرح می دهد.
هنگامی که یک فرد در نهایت از اضطراب و پریشانی که آنها را پر می کند، آزاد می شود،
می تواند به دنبال آن چیزهایی باشد که برای روح واقعا خوب است و موجب آرامش می شود.
پس مسیحیان می باید درباره اینها فکر کنند و بخواهند "هرچه راست باشد، و هرچه مجید
و هر چه عادل و هرچه پاک و هرچه جمیل و هر چه نیک نام است و هر فضیلت و هر مدحی که
بوده باشد "(آیه 8). نوع زندگی که می شنویم رسول در حال توصیف آن است، گاهی اوقات
می تواند غیرممکن به نظر برسد. ما به داشتن مشکلات و رنج و عذاب در زندگی مان عادت
کرده ایم. با این حال، پولس قدیس تمام این چیزها را عملا انجام داد و از تجربیات
خود با ما صحبت می کند، همانطور که او به فیلیپی ها می گوید: "آنچه در من آموخته،
پذیرفته و شنیده و دیده اید، آنها را بعمل آرید و خدای سلامتی با شما خواهد
بود"(آیه 9).
همه قدیسین کلیسای ما نیز این نصیحت را به خوبی دنبال کردند و موفق شدند این سلامتی
خدا را در درون خودشان حفظ کنند. مهم نبود که آنها با چه وسوسه ها، سختی ها، رنج و
یا غم و اندوه هایی مواجه بودند، غیرممکن بود این شادی را که احساس می کردند، از
دست بدهند. برعکس، آنها امید و اطمینان از پیروزی نهایی را داشتند که همراه با پولس
قدیس می گفتند "در مصائبم، شادی می کنم". به بیان دیگر، حتی بیشتر از آنکه رنج می
برم، در قلبم شادمان می شوم. این راز شادی واقعی و ابدی است که کتاب مقدس به ما می
آموزد.
|
