|
موعظه قرائت رسولی در چهارمین یکشنبه از لوقا
|
|
(تیطس 3: 8-15)
پولس رسول، پس از آزاد شدن از اولین زندان خود در رم، با
همراه ارزشمندش، تیطس، به کریت رفت. پس از دوره کوتاهی از فعالیت های
رسولان، پولس رسول، تیطس را برای ادامه کار بشارت مردم، اسقف کریت کرد، و
همچنین پولس رسول خودش یک بار دیگر سفر خود را از طریق آسیای صغیر و یونان ادامه داد. او راه خود را
به نیکوپولیس (N.W. یونان) یافت، جایی که او قصد داشت
زمستان 66-67 میلادی را سپری کند. اینجا بود که او نامه خود را به تیطس
ارسال كرد، جایی که او تیطس را برای دیدار با خودش در نیکوپولیس دعوت کرد.
امروز ما آخرین بخش این نامه را شنیدیم.
همانطور که از 13 رساله دیگر وی می دانیم، پولس رسول به
خصوص در رابطه با محبت عملی، نگران بود. با استفاده از این نامه، او می
خواست تا توجه اسقف تیطس را دوباره بر این کار گرانبهای محبت، قرار دهد.
شایان ذکر است که در این مدت کوتاه، رسول دو بار بر همین موضوع تأکید می
کند؛ او می نویسد: «آنانی که به خدا ایمان آورده اند باید بکوشند که در
اعمال نیک مواظبت نمایند. زیرا که این امور برای انسان نیکو و مفید است.
»(آیه 8) و کمی جلوتر:« همچنین مردم ما نیز تعلیم بگیرند به حفظ کارهای نیک
مشغول باشند برای رفع احتیاجات ضروری تا زندگی بی ثمر نداشته باشند »(آیه
14).
بیایید با دقت به کلمه ای که پولس رسول تکرار می کند، نگاه
کنیم: به "حفظ" (به "مواظبت") در کارهای نیک. برای تعلیم مسیحیان به مواظبت
در انجام کارهای نیک، و نه در آخر بودن. از نظر پولس رسول، این برای یک
مسیحی کافی نیست که به سادگی آنچه را فرد فقیری بر درب خیریه ضربه زده است،
بدهند . او از مسیحیان می خواهد که پیشقدم باشند و در کمک به گرسنگان،
برهنگان، بیماران، پناهنده گان و سایر افرادی که نمی توانند بدون حمایت
زندگی کنند، مواظبت نمایند. علاوه بر این، ما می دانیم که مسیح، در زمان
بازگشت ثانوی خود، ما را بر اساس این آثار محبت، قضاوت می کند (نگاه کنید
به متی 25: 31-46).
آیا می دانید چرا پولس رسول نمی نویسد: "آیا ثروتمندان می
دانند که چگونه در کارهای نیک مواظبت نمایند؟" انجیل نیز در نگارش بازگشت
ثانوی مسیح به ثروتمندان در قضاوت درباره اینکه آیا آنها به گرسنگان یا
برهنگان و غیره کمک کرده اند، اشاره نمی کند. این به این دلیل است که همه
مردم، ثروتمند، فقیر یا طبقه متوسط، با هم قضاوت خواهند شد. چرا؟ از آنجایی
که اشخاص در هر وضعیت مالی که قرار دارند و در هر طبقه اجتماعی که واقع
اند، می توانند برای کمک به دیگران، در صورتی که در قلب خود محبت داشته
باشند، خیلی کارها انجام بدهند. نمونه های بسیاری از افرادی که فقیر بودند
وجود دارد، كه راه های مؤثری برای کمک به دیگران یافتند. بیایید نگاهی به
برخی از این نمونه های کوتاه بیاندازیم: یک خانواده بزرگ که در تلاش برای
زندگی بودند، تصمیم گرفتند که قبل از هر وعده غذایی، یک قاشق غذاخوری از
ظرف هر فرد بردارند. همه این قاشق ها ظرف دیگری را پر کرد و این غذا را به
همسایه فقیرشان که چیزی برای خوردن نداشت، فرستادند. بیوه ای فقیر، چندین
سال پیش، هر شب برای جمع کردن ضایعات مورد نیاز برای مرتب کردن و فروش، به
سراغ سطل های زباله می رفت. او با این کار به 24 دانش آموز فقیر در تحصیل
شان کمک کرد. کشیش راهب شناخته شده ای، شبانه به بیمارستان می رفت و به
بیمارانی که پولی برای پرستار خصوصی نداشتند، کمک می کرد. کارگرانی، که روز
مزد گذران زندگی می کردند، روزهایی که بيكار بودند، برای تعمیر سقف خانه
فقیری، برای سفالکاری ضد آب یا تعمیرات دیگر رفتند. کشاورزانی که به عنوان
یک گروه گردهم می آمدند، محصول سالمندانی را جمع كردند که نمی توانستند کار
خود را به پایان برسانند. ما می توانیم نمونه های بسیاری از موارد دیگر را
ذکر کنیم تا نشان دهند که شما نباید ثروتمند باشید تا کارهای نیک انجام
دهید.
برادران و خواهران من، پولس رسول می گوید، یک مسیحی بدون
آثار محبت بی ثمر است. این سخن، درخت انجیر بی ثمری را که عیسی خواهان خشک
شدن آن بود را به ما یادآوری می کند. بیایید ما با این مسئله روبرو شویم و
به آنچه که هر يك از ما مى توانيم به نيكى برای نيازى كه برادران و خواهران
مان دارند انجام دهیم، فکر کنیم. بیایید دیگران را انگیزه دهیم که ما با
یکدیگر شایسته این باشیم تا در روز داوری این سخن را از مسیح بشنویم:
"بیایید، ای برکت یافتگان از پدر من، و ملکوتی را که از ابتدای عالم برای
شما آماده شده است به میراث گیرید" (متی 25: 34)
|
