قديس مكاريوس راهب اعظم (٨٤٠ م )

بزرگداشت: ٢ آوريل ( ١٥ آوريل)

راهب تيتوس معجزه گر در اواخر قرن هشتم - آغاز قرن نهم زندگی می کرد. او از اوایل کودکی به خداوند عیسی مسیح عشق می ورزید و بطالت دنیا را رد می کرد و شهوات بدن را تحقیر می کرد. راهب تیتوس پس از رسیدن به سن نوجوانی وارد یک صومعه سنوبیت - کینوویا شد، جایی که ابتدا یک نوآموز و سپس راهب شد. مسير صومعه‌ای تنگ و دشوار، اما پربرکت را طی کرد، با صبر و تواضع، روح خود را با فضائل تهذیب کرد و به تدریج به کمال روحانى رسید. صومعه استودیان در نزدیکی كونستانتينوپل، جایی که قدیس تیتوس سال‌های زیادی را به عنوان راهب در آن گذراند، در اواسط قرن پنجم توسط نجیب‌زاده‌ای به نام استودیوس که از روم به كونستانتينوپل وارد شد، تأسیس شد.

 این صومعه به خاطر بسیاری از زاهدان متقى، مخالفت شجاعانه با شمایل‌ شکنان، و منشور رهبانی سخت‌گیرانه مذهبی معروف بود. متعاقباً، این قانون شاگردان بود که توسط راهب تئودوسیوس غارها در روسیه معرفی شد. با تسلیم شدن به درخواست های فوری برادران صومعه، راهب تیتوس به عنوان پیشتر تعیین شد و برادران را رهبری کرد. فروتنی، محبت و رحمت فراوان، براى راهب تیتوس جلال زاهدی که شایسته نام او بود، به ارمغان آورد.

 خداوند به قدیس تیتوس عطیه معجزه را عطا کرد. در طول آزار و شکنجه مکرر بخاطر شمايل هاى مقدس و تكريم كنندگان آنها، راهب تیتوس خود را به عنوان یک متعرف محکم و تزلزل ناپذیر و مدافع احترام به شمایل نشان داد. راهب تیتوس با بجا گذاشتن نمونه ای شایسته از زندگی دعا و روزه دارى برای شاگردان خود، در سنین پیری به حضور خداوند رفت.