بزرگداشت: ٢٣ مارس ( ٥ آوريل)

قدیس دومتيوس در زمان سلطنت کنستانتین كبير زندگی می کرد و او از سرزمين ایران بود. او ایمان مسیحی را از فرد مسیحی به نام یاروس آموخت. پس از آن او خانواده خود را ترک کرد و به یک صومعه ای در نصیبیس عقب نشینی کرد. او در آنجا تعمید گرفت و تراشيدن موى سر بعنوان راهب را دریافت كرد.

او مدتی در صومعه باقی ماند ، در حالی که روزهای خود را در مبارزات روحانى و زاهدانه مى گذراند. هر چند ، برخی از راهبان به دومتیوس حسادت کردند و به همین دلیل وی تصمیم به ترک کردن آنجا گرفت و به یک صومعه اختصاص داده شده به قدیس سرگیوس و قدیس باکوس در تئودوسیپولیس رفت. صومعه تحت هدایت یک راهب بزرگ به نام اروبلوس بود. او یک زاهد سخت كوش بود ، که گفته میشد ، برای شصت سال به غذای پخته لب نزده بود ، و او برای خواب دراز نمیکشید ، بلکه او استراحت خود را به حالت ایستاده با تكيه زدن بر روی عصایش انجام مى داد. راهب بزرگ ، دومتيوس را به عنوان شماس وضع کرد ، اما او همچنین خواسته بود که دومتيوس سرپرست کلیسا شود. هنگامی که دومتيوس متوجه این موضوع شد ،از انجا رفت و برای خود کوهی متروکه پیدا کرد که آنجا را خانه خود ساخت.

در کوه ، او در برابر گرمای شدید تابستان و سرما زدگی شدید زمستان سالها مقاومت کرد. پس از گذشت چند سال ، دومتيوس غاری ساخته دست بشر یافت که در آنجا افراد زیادی که برای کمک می آمدند را می پذيرفت. او معجزات بسیاری انجام می داد و بیماری مردم را ، در نام مسیح درمان می کرد. او حتی به یونانیان و به طور کلی بسیاری از غیر مؤمنین کمک کرد تا تنها ایمان راستین مسیح را پیدا کنند.

 متأسفانه ، اقدامات او حتی به اطلاع جولیان مرتد هم رسيد، که هنگام بازدید وی به ایران می خواست كه دومتيوس را سنگ سار کند،  که مجازاتی بسیار متداول در آن زمان بود. هنگامی که مأموران به دنبال دومتيوس آمدند تا او را مجازات کنند ، او را همراه دو شاگردش در حال سرود خواندن پیدا کردند. اما این جلوی آنها را نگرفت و آنها با زوری بسیار و مکرر شروع به پرتاب سنگ ها را به آن سه کردند. به این ترتیب ، دومتيوس و دو شاگردش شهید شدند و هاله تقدس خود را از مسیح دریافت کردند.