قديس نيكتاس معترف، ابوت مديكيان (٨٢٤ م )

بزرگداشت: ٣ آوريل ( ١٦ آوريل)

شهید تئودوسیا از تيرع در سال ٣٠٨ رنج کشید. در ٢٩ مه، انتقال یادگارهای او به كونستانتينوپل و بعداً به ونیز، جشن گرفته می‌شود.

 یک بار، در جریان آزار و شکنجه مسیحیان، که قبلاً به مدت پنج سال به طول انجامید، تئودوسیا هفده ساله به زندانیان مسیحی محکوم که در پراتوریوم بودند نزدیک شد. روز عید مقدس بود و شهدا از ملکوت خدا صحبت می کردند. قدیس تئودوسيا از آنها خواست تا هنگامی که در برابر خداوند ایستادند، او را در حضور خداوند به یاد آورند. سربازان دیدند که دختر به زندانیان تعظیم کرد، او را گرفتند و نزد حاکم اروان بردند. حاکم دختر را مجبور کرد برای بت ها قربانی دهد، اما او نپذیرفت و به ایمان خود به مسیح اعتراف کرد. سپس قدیس تحت شکنجه های ظالمانه قرار گرفت، بدن او را با چنگال های آهنی تراشیدند تا استخوان هایش آشکار شود.  شهيد ساكت و با چهره‌اي شاد رنج را تحمل كرد و به پيشنهاد دوم حاكم مبنى بر قرباني برای بت‌ها پاسخ داد: ديوانگی است. من مفتخر به پيوستن به شهدا شدم. دختر را که سنگی به گردن داشت به دریا انداختند، اما فرشتگان او را از ورطه بیرون آوردند. سپس او را دادند تا حیوانات وحشی وى را ببلعند. شکنجه گران چون دیدند حیوانات به او دست نمی زنند سر او را بریدند. شب، قدیس تئودوسیا با تاجی بر سر و صلیب طلایی درخشان در دست به والدینش که سعی می کردند دخترشان را متقاعد کنند که رنج نکشد، ظاهر شد و گفت: ببینيد چه  افتخار بزرگی که مى خواستید مرا از آن محروم کنید!»