جشن یادبود 29 ژوئن
می باشد.
قدیس پطرس
یک بازدید کنندۀ
برجسته شهر، با یک کلید نمادین از شهر به عنوان نشانه
احترام، تکریم می شود؛ اما برای ابد، کلیدهای ملکوت
آسمان توسط خود مسیحا، از احترام به یکی از بزرگترین
شاگردانش، به دست مردی به نام پطرس، همراه ثابت و دوست
محبوب عیسی مسیح داده شده است. این شاگرد برجسته که
مسؤلیت دروازه های آسمان را دارد تا اعتبار کسانی که
وارد می شوند را بررسی کند، شاه کلیدی را در طول عمر
خود داشت که قلب انسانها را به پذیرش نجات دهنده باز
می کرد و حکمت او کلیدی برای ذهن انسانها بود که به
نوبه خود، پذیرای ذکاوتی بود که به ایمان مسیحی معنا
می دهد.
او توسط برادرش
آندریاس که ماهیگیری مانند خودش بود به نزد مسیح آورده
شد، پطرس بلافاصله به استاد اذعان کرد و متعهد شد که
در طول زندگی اش به جهت عیسی مسیح تور ماهیگیری خود را
بیاندازد و به این ترتیب خود را در تعهد شخصی و کامل
خود به نجات دهنده برتر ساخت، بطوریکه در دو هزار سالی
که از هر فهرست شاگردان سپری شده است نام پطرس در بین
برجسته ترین نام ها یافت می شود . او به عنوان کسی که
بدون آن، ایمان نوین نمی توانست از تازیانه ها و
تمسخرهای دوران بت پرستی و خرافات و تاریکی روحانی جان
سالم به در بَرد، با قدیس پولس هم رتبه است.
چندین حکایت در عهد
جدید در مورد قدیس پطرس رسول و پیوند قوی او با عیسی
ناصری داده شده است، اما این عبارت تکان دهنده در متی
باید در ذهن هر مسیحی حک شده باشد، که می گوید: "و من
به تو می گویم که تویی پطرس و بر این صخره کلیسای خود
را بنا می کنم و ابواب جهنم بر آن استیلا نخواهند یافت
. من کلید های ملکوت آسمان را به تو خواهم داد و آنچه
که بر روی زمین ببندی، در آسمان بسته گردد و آنچه بر
روی زمین گشایی در آسمان گشوده شود. " این قدرت الهی
که به پطرس و همچنین همه شاگردان مسیح اعطا شد،
اعتباری مقدس را در پطرس نهاد، نامی که برگرفته از
کلمۀ یونانی
petra، به معنای "صخره"
است .
بر اساس این صخرۀ
ایمان، همانطور که در کتاب مقدس نشان داده شده است،
شکل گیری کلیسای مسیحی، به دست شاگردان، نه تنها
موفقیت آمیز بلکه پیروزمندانه نیز بود. پطرس، ماهیگیر
ماهری که هرگز از خانه خود در کفرناحوم در سواحل جلیل
دور نشده بود، در سرتاسر سرزمین مقدس در کنار مسیح در
خدمت وی بود و به عنوان یکی از نزدیکترین رسولان،
سفرها را برای بشارت ایمان مسیحی برنامه ریزی می کرد.
در طول این مبارزات
روحانی، او شاهد معجزات بسیاری از استاد خود بود،
مانند راه رفتن بر روی آب، معجزه قرص های نان و ماهی
ها، و بسیاری دیگر که برای انتشار نفوذ قدرت الهی به
جهت نگهداری کلیسا به همه رسولان وام داده شده بود.
پطرس، همراه با
بسیاری دیگر، افتخار این را داشت که شاهد قیام پرجلال
مسیح باشد، رویدادی که همه عالم مسیحیت با چنین حرمت و
احترامی اولین پیروان مسیح را به عنوان همجواران الهی
در نظر می گیرند.
پطرس پس از مرگ عیسی
مسیح، خودش را در کارهای مبلغی از تعهد تازه گذراند،
اما او به اورشلیم علاقه مند بود و همراه با پیروان
دیگر مسیح، به طور مستمر در شکل گیری جامعه مسیحی در
اورشلیم کمک می کرد.
پطرس که در جتسیمانی
حضور داشت، آتش غیرت مسیحی در قلب او بیشتر شعله ور
بود، او به یوحنا در سامره، لدّه، یافا و کایسری در
انتشار حقیقت مسیحا پیوست، اما در بازگشت به اورشلیم
دریافت که قحطی در آن واقع شده است و جامعه مسیحی به
دلیل مشکلات اقتصادی که به سرزمین آسیب وارد می کرد،
به نحوی سرزنش می شد. با کمک پولس و برنابا، اعتماد به
نفس مردم را بازسازی کرد و آنها را از حالت بیچارگی
خود به دوران رفاهی تازه هدایت کردند. در نهایت پطرس
اولین کلیسا را در شهر باستانی انطاکیه ایجاد کرد و
نخستین اسقف آن شد. بعداً او در رم، توسط نرو به اعدام
محکوم شد، به شیوه ای از مرگ که در آن با مسیح رقابت
کرد (اشاره به وارونه مصلوب شدن قدیس پطرس رسول!).
قدیس پولس
هر زمان که طوفان
مشاجره های درون کلیسای مسیحی بر روی صلیب عیسی مسیح
سایه انداخت، ابرها توسط روشنایی روحانی عظیم قدیس
پولس که توسط قرن ها کاهش نیافته است، به عقب رانده
شدند. اکثر مسیحیان بر این باورند که اگر قدیس پولس
نمی بود، ایمان نوین عیسی مسیح هرگز به دست نمی آمد تا
مبنای تمدن غرب شود. تعهد کلی قدیس پولس به مسیح، که
در نهایت جان خود را برای آن داد، پیام مسیح را در طی
سی سال به هسته مسیحیت به ارمغان آورد و به طور دائم
حقیقت نجات دهنده را اطمینان بخشید. البته، این مسیح
بود، که بذر را کِشت، اما قدیس پولس بود که باغ مسیحیت
را تغذیه کرد.
قدیس پولس رسول در
تارسوس، یک شهر سرسبز در سیلیسیای آسیای صغیر متولد
شد. او تعالیم مذهبی خود را در اورشلیم تحت آموزش مربی
الهیدان مشهور
Gamaliel دریافت کرد، و از
او تعالیم فریسیان را با قوت و خلوص فرا گرفت. او از
پذیرش مسیحا به عنوان ارتداد از دین خود و به عنوان
تخطی از قانون عهد قدیم اجتناب می کرد. او مسلح با حکم
محکومیت از شورای خود، با هدف تعیین شدۀ از بین بردن
این اعتقاد نوین به عیسی مسیح، برای دمشق برگزیده شد.
در جاده دمشق او
عیسی را ملاقات کرد. شاید این دراماتیک ترین تبدیل در
تاریخ باشد، یکی که برای تغییر مسیر جهان انتخاب شده
بود. قدیس پولس مردی را که قصد نابودی آن را داشت، به
عنوان مسیحا در آغوش گرفت. پس از آن او خود را با
اعتقادی عمیق به حقیقت مسیحیت اختصاص داد. تنها تبدیل
این مردِ عمیقاً مذهبی به خودی خود شهادتی به واقعیت
الوهیت مسیح است.
گرچه او یکی از
دوازده شاگرد مسیح نبود، پولس خود را با رسولان پیوند
داد و بزرگترین مبلغ رسولی تمام زمانها شد. یک نویسنده
و خطیب درخشان، او به نیازها و روحیات قبایل مختلف هر
دوی یونان و خاورمیانه حساس و آگاه بود. علاوه بر این،
او به قدر کافی برای مقابله با مشکلاتی که در هر نوبت
به ایمان نوین حمله ور می شد، هوشمند بود.
قدیس پولس، مردی با
قامت فیزیکی کوتاه، بعنوان کسی که طول و عرض جهان شرق
باستان را سفر کرد، سایۀ غول پیکری بر صحنه مسیحیت
انداخت. او به کسب نتایج موفقیت آمیزی در مناطق وسیعی
از آسیا، یونان، قبرس، مقدونیه و در نهایت رم نایل شد،
تا جایی که شریف ترین هدف او این بود که ناچیزی خود را
ثابت کند. او علاقه زیادی به اورشلیم داشت. علاوه بر
این، او یک اتحادیه جوامع یهودی و مسیحی را طرح ریزی
کرد که یک پروژه خطرناک بود. او یعقوب را در اورشلیم
ملاقات کرد و آنها با هم به دنبال راه کاری برای نایل
آمدن به این طرح قابل ستایش بودند. با این حال، او نه
با محبت بلکه با خصومت آشکار مواجه شد. در حقیقت، او
باید از یک مأمور خشمگین از جانب مقامات رم محافظت می
شد، که او را در کشتی به مقصد رم قرار داد، جایی که او
پس از یک سفر دریایی وارد شد.
قدیس پولس همیشه می
خواست از شهر ابدی با موقعیت استراتژیک اش در
امپراتوری استفاده کند که از آن می توانست گسترش
مسیحیت را برنامه ریزی کند. اگرچه او برای دو سال در
رم مشغول به موعظه کردن بود، آرزوهایش هرگز به طور
کامل محقق نشد، مگر حصول رساله های روحانی شگفت انگیز
او.
با وجود سلامت
ضعیفش، او کار خود را برای مسیح به سرعت و شتابان
ادامه داد، اما عشق پر شور او به نجات دهنده نیز باعث
خشم عناصر نفوذی خاص در رم شد. هنگامی که دشمنان او
بدترین کارشان را انجام دادند، او به دادگاه محکوم شد
و با شهادت، مرگ را در حدود سال 67 میلادی ملاقات کرد.
عظمت واقعی پولس در
نوشته های او، به ویژه رساله های او مشهود است. به
عنوان نویسندۀ تقریبا نیمی از بیست و هفت کتاب عهد
جدید، کسی به اندازۀ او مسیحیت را تحت تاثیر قرار نداد
به استثنای خود مسیح. حتی پس از تقریبا دو هزار سال،
خلوص، سرسختی، شفافیت و ادراک قدیس پولس در نوشته های
او به مانند طلوع آفتاب خوش می درخشد.
مسیحیان ارتدوکس هر
ساله در تاریخ 29 ژوئن قدیس پولس، و در 30 ژوئن به
عنوان یکی از رسولان او را به یاد می آورند.
