|
مزمور
89
1رحمت های خداوند را تا به ابد خواهم سرایید. امانت تو را
به دهان خود نسلا بعد نسل اعلام خواهم کرد. 2زیرا گفتم رحمت بنا خواهد شد
تا ابدالاباد و امانت خویش را در افلاک پایدار خواهی ساخت. 3با برگزیده خود
عهد بسته ام. برای بنده خویش داود قسم خورده‌ام. 4که ذریت تو را پایدار
خواهم ساخت تا ابدالاباد و تخت تو را نسلا بعد نسل بنا خواهم نمود. 5و
آسمانها کارهای عجیب تو را ای خداوند تمجید خواهند کرد و امانت تو را در
جماعت مقدسان. 6زیرا کیست در آسمانها که با خداوند برابری تواند کرد؟ و از
فرزندان زورآوران که را با خداوند تشبیه توان نمود؟ 7خدا بینهایت مهیب است
در جماعت مقدسان و ترسناک است بر آنانی که گرداگرد او هستند. 8ای یهوه خدای
لشکرها! کیست ای یاه قدیر مانند تو؟ و امانت تو، تو را احاطه می کند. 9بر
تکبر دریا تو مسلط هستی. چون امواجش بلند می شود، آنها را ساکن می گردانی.
10رهب را مثل کشته شده خرد شکسته ای. به بازوی زورآور خویش دشمنانت را
پراکنده نموده ای. 11آسمان از آن تو است و زمین نیز از آن تو. ربع مسکون و
پری آن را تو بنیاد نهاده ای. 12شمال و جنوب را تو آفریده ای. تابور و
حرمون به نام تو شادی می کنند. 13بازوی تو با قوت است. دست تو زورآور است و
دست راست تو متعال. 14عدالت و انصاف اساس تخت تو است. رحمت و راستی پیش روی
تو می خرامند. 15خوشابحال قومی که آواز شادمانی را می دانند. در نور روی تو
ای خداوند خواهند خرامید. 16در نام تو شادمان خواهند شد تمامی روز و در
عدالت تو سرافراشته خواهند گردید. 17زیرا که فخر قوت ایشان تو هستی و به
رضامندی تو شاخ ما مرتفع خواهد شد. 18زیرا که سپر ما از آن خداوند است و
پادشاه ما از آن قدوس اسرائیل. 19آنگاه در عالم رویا به مقدس خود خطاب
کرده، گفتی که نصرت را بر مردی زورآور نهادم و برگزیده ای از قوم را ممتاز
کردم. 20بنده خود داود را یافتم و او را به روغن مقدس خود مسح کردم. 21که
دست من با او استوار خواهد شد. بازوی من نیز او را قوی خواهد گردانید.
22دشمنی بر او ستم نخواهد کرد و هیچ پسر ظلم بدو اذیت نخواهد رسانید. 23و
خصمان او را پیش روی وی خواهم گرفت و آنانی را که از او نفرت دارند مبتلا
خواهم گردانید. 24و امانت و رحمت من با وی خواهد بود و در نام من شاخ او
مرتفع خواهد شد. 25دست او را بر دریا مستولی خواهم ساخت و دست راست او را
بر نهرها. 26او مرا خواهد خواند که تو پدر من هستی، خدای من و صخره نجات
من. 27من نیز او را نخست زاده خود خواهم ساخت، بلندتر از پادشاهان جهان.
28رحمت خویش را برای وی نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد و عهد من با او
استوار خواهد بود. 29و ذریت وی را باقی خواهم داشت تا ابدالاباد و تخت او
را مثل روزهای آسمان. 30اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند، و در احکام من
سلوک ننمایند، 31اگر فرایض مرا بشکنند، و اوامر مرا نگاه ندارند، 32آنگاه
معصیت ایشان را به عصا تادیب خواهم نمود و گناه ایشان را به تازیانه ها.
33لیکن رحمت خود را از او برنخواهم داشت و امانت خویش را باطل نخواهم ساخت.
34عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد.
35یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت. 36که
ذریت او باقی خواهد بود تا ابدالاباد و تخت او به حضور من مثل آفتاب، 37مثل
ماه ثابت خواهد بود تاابدالاباد و مثل شاهد امین در آسمان. 38لیکن تو ترک
کرده ای و دور انداخته ای و با مسیح خود غضبناک شده ای. 39عهد بنده خود را
باطل ساخته ای و تاج او را بر زمین انداخته، بی عصمت کرده ای. 40جمیع
حصارهایش را شکسته و قلعه های او را خراب نموده ای. 41همه راه گذران او را
تاراج می کنند و او نزد همسایگان خود عار گردیده است. 42دست راست خصمان او
را برافراشته، و همه دشمنانش را مسرور ساخته ای. 43دم شمشیر او را نیز
برگردانیده ای و او را در جنگ پایدار نساخته ای. 44جلال او را باطل ساخته و
تخت او را به زمین انداخته ای. 45ایام شبابش را کوتاه کرده، و او را به
خجالت پوشانیده ای. 46تا به کی ای خداوند خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد
و غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟ 47به یاد آور که ایام حیاتم چه کم است.
چرا تمامی بنی آدم را برای بطالت آفریده ای؟ 48کدام آدمی زنده است که موت
را نخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبر خلاص خواهد ساخت؟ 49ای خداوند
رحمت های قدیم تو کجاست؟ که برای داود به امانت خود قسم خوردی. 50ای خداوند
ملامت بنده خود را به یاد آور که آن را از قومهای بسیار در سینه خود متحمل
می باشم. 51که دشمنان تو ای خداوند ملامت کرده اند، یعنی آثار مسیح تو را
ملامت نموده اند. 52خداوند متبارک باد تاابدالاباد. آمین و آمین.
|