|
مزمور
71
1در تو ای خداوند پناه برده ام، پس تا به ابد خجل نخواهم
شد. 2به عدالت خود مرا خلاصی ده و برهان. گوش خود را به من فراگیر و مرا
نجات ده. 3برای من صخره سکونت باش تا همه وقت داخل آن شوم. تو به نجات من
امر فرموده ای، زیرا صخره و قلعه من تو هستی. 4خدایا مرا از دست شریر برهان
و از کف بدکار و ظالم. 5زیرا ای خداوند یهوه، تو امید من هستی و از طفولیتم
اعتماد من بوده ای. 6از شکم بر تو انداخته شده ام. از رحم مادرم ملجای من
تو بوده ای و تسبیح من دائما درباره تو خواهد بود. 7بسیاری را آیتی عجیب
شده ام. لیکن تو ملجای زورآور من هستی. 8دهانم از تسبیح تو پر است و از
کبریایی تو تمامی روز. 9در زمان پیری مرا دور مینداز چون قوتم زایل شود مرا
ترک منما. 10زیرا دشمنانم بر من حرف می زنند و مترصدان جانم با یکدیگر
مشورت می کنند 11و می گویند: «خدا او را ترک کرده است. پس او را تعاقب
کرده، بگیرید، زیرا که رهاننده ای نیست.» 12ای خدا از من دور مشو. خدایا به
اعانت من تعجیل نما. 13خصمان جانم خجل و فانی شوند، و آنانی که برای ضرر من
می کوشند به عار و رسوایی ملبس گردند. 14و اما من دائما امیدوار خواهم بود
و بر همه تسبیح تو خواهم افزود. 15زبانم عدالت تو را بیان خواهد کرد و
نجاتت را تمامی روز. زیرا که حد شماره آن را نمی دانم. 16در توانایی خداوند
یهوه خواهم آمد. و از عدالت تو و بس خبر خواهم داد. 17ای خدا از طفولیتم
مرا تعلیم داده ای و تا الان، عجایب تو را اعلان کرده ام. 18پس ای خدا، مرا
تا زمان پیری و سفید مویی نیز ترک مکن، تا این طبقه را از بازوی تو خبر دهم
و جمیع آیندگان را از توانایی تو. 19خدایا عدالت تو تا اعلی علیین است. تو
کارهای عظیم کرده ای. خدایا مانند تو کیست؟ 20ای که تنگیهای بسیار و سخت را
به ما نشان داده ای، رجوع کرده، باز ما را زنده خواهی ساخت؛ و برگشته، ما
را از عمق های زمین برخواهی آورد. 21بزرگی مرا مزید خواهی کرد و برگشته،
مرا تسلی خواهی بخشید. 22پس من نیز تو را با بربط خواهم ستود، یعنی راستی
تو را ای خدای من. و تو را ای قدوس اسرائیل با عود ترنم خواهم نمود. 23چون
برای تو سرود می خوانم لبهایم بسیار شادی خواهد کرد و جانم نیز که آن را
فدیه داده ای. 24زبانم نیز تمامی روز عدالت تو را ذکر خواهد کرد. زیرا
آنانی که برای ضرر من می کوشیدند خجل و رسوا گردیدند.
|