مزمور
66
1ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید! 2جلال نام
او را بسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید! 3خدا را گویید: «چه
مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد! 4تمامی
زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام تو ترنم
خواهند نمود.» 5بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او در کارهای خود به بنی
آدم مهیب است. 6دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبور کردند.
در آنجا بدو شادی نمودیم. 7در توانایی خود تا به ابد سلطنت می کند و چشمانش
مراقب امتها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند. 8ای قومها، خدای ما
را متبارک خوانید و آواز تسبیح او را بشنوانید. 9که جانهای ما را در حیات
قرار میدهد و نمی گذارد که پایهای ما لغزش خورد. 10زیرا ای خدا تو ما را
امتحان کرده ای و ما را غال گذاشته ای چنانکه نقره را غال می گذارند. 11ما
را به دام درآوردی و باری گران بر پشت های ما نهادی. 12مردمان را بر سر ما
سوار گردانیدی و به آتش و آب درآمدیم. پس ما را به جای خرم بیرون آوردی.
13قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم
نمود، 14که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خود آنها را به زبان
خود آوردم. 15قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله ها
و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد. 16ای همه خدا ترسان بیایید و
بشنوید تا از آنچه او برای جان من کرده است خبر دهم. 17به دهانم نزد او
آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود. 18اگر بدی را در دل
خود منظور می داشتم، خداوند مرا نمی شنید. 19لیکن خدا مرا شنیده است و به
آواز دعای من توجه فرموده. 20متبارک باد خدا که دعای مرا از خود، و رحمت
خویش را از من برنگردانیده است.
|