مزمور  59      

1ای خدایم مرا از دشمنانم برهان! مرا از مقاومت کنندگانم برافراز! 2مرا از گناهکاران خلاصی ده! و از مردمان خون ریز رهایی بخش! 3زیرا اینک برای جانم کمین می سازند و زورآوران به ضد من جمع شده اند، بدون تقصیر من ای خداوند و بدون گناه من. 4بی قصور من می شتابند و خود را آماده می کنند. پس برای ملاقات من بیدار شو و ببین. 5اما تو ای یهوه، خدای صبایوت، خدای اسرائیل! بیدار شده، همه امتها را مکافات برسان و بر غداران بدکار شفقت مفرما. 6شامگاهان بر می گردند و مثل سگ بانگ می کنند و در شهر دور می زنند. 7از دهان خود بدی را فرو می ریزند. در لبهای ایشان شمشیرهاست. زیرا می گویند: «کیست که بشنود؟» 8و اما تو ای خداوند، بر ایشان خواهی خندید و تمامی امتها را استهزا خواهی نمود. 9ای قوت من بسوی تو انتظار خواهم کشید زیرا خدا قلعه بلند من است. 10خدای رحمت من پیش روی من خواهد رفت. خدا مرا بر دشمنانم نگران خواهد ساخت. 11ایشان را به قتل مرسان. مبادا قوم من فراموش کنند. ایشان را به قوت خود پراکنده ساخته به زیر انداز، ای خداوند که سپر ما هستی. 12به سبب گناه زبان و سخنان لبهای خود، در تکبر خویش گرفتار شوند. و به عوض لعنت و دروغی که می گویند، 13ایشان را فانی کن در غضب فانی کن تا نیست گردند و بدانند که خدا در یعقوب تا اقصای زمین سلطنت میکند. 14و شامگاهان برگردیده، مثل سگ بانگ زنند و در شهر گردش کنند. 15و برای خوراک پراکنده شوند و سیر نشده، شب را بسر برند. 16و اما من قوت تو را خواهم سرایید و بامدادان از رحمت تو ترنم خواهم نمود. زیرا قلعه بلند من هستی و در روز تنگی ملجای منی. 17ای قوت من برای تو سرود می خوانم، زیرا خدا قلعه بلند من است و خدای رحمت من.