مزمور  56      

1ای خدا بر من رحم فرما، زیرا که انسان مرا به شدت تعاقب می کند. تمامی روز جنگ کرده، مرا اذیت می نماید. 2خصمانم تمامی روز مرا به شدت تعاقب می کنند. زیرا که بسیاری با تکبر با من می جنگند. 3هنگامی که ترسان شوم، من بر تو توکل خواهم داشت. 4در خدا کلام او را خواهم ستود. بر خدا توکل کرده، نخواهم ترسید. انسان به من چه می تواند کرد؟ 5هر روزه سخنان مرا منحرف می سازند. همه فکرهای ایشان درباره من بر شرارت است. 6ایشان جمع شده، کمین می سازند. بر قدمهای من چشم دارند زیرا قصد جان من دارند. 7آیا ایشان به سبب شرارت خود نجات خواهند یافت؟ ای خدا امتها را در غضب خویش بینداز. 8تو آوارگیهای مرا تقریر کرده ای. اشکهایم را در مشک خود بگذار. آیا این در دفتر تو نیست؟ 9آنگاه در روزی که تو را بخوانم دشمنانم رو خواهند گردانید. این را می دانم زیرا خدا با من است. 10در خدا کلام او را خواهم ستود. در خداوند کلام او را خواهم ستود. 11بر خدا توکل دارم پس نخواهم ترسید. آدمیان به من چه می توانند کرد؟ 12ای خدا نذرهای تو بر من است. قربانی های حمد را نزد تو خواهم گذرانید. 13زیرا که جانم را از موت رهانیده ای. آیا پایهایم را نیز از لغزیدن نگاه نخواهی داشت تا در نور زندگان به حضور خدا سالک باشم؟