|
مزمور
38
1ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش
تادیبم مفرما. 2زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو بر من فرود آمده
است. 3در جسد من به سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به سبب خطای
خودم سلامتی نی. 4زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بار گران از طاقتم
سنگین تر شده. 5جراحات من متعفن و مقروح شده است، به سبب حماقت من. 6به خود
می پیچم و بی نهایت منحنی شده ام. تمامی روز ماتمکنان تردد می کنم. 7زیرا
کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست. 8من بی حس و بینهایت
کوفته شده ام و از فغان دل خود نعره میزنم. 9ای خداوند تمامی آرزوی من در
مد نظر تو است و ناله های من از تو مخفی نمی باشد. 10دل من می طپد و قوتم
از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست. 11دوستان و رفیقانم از بلای
من برکنار می ایستند و خویشان من دور ایستاده اند. 12آنانی که قصد جانم
دارند دام می گسترند و بد اندیشانم سخنان فتنه انگیز می گویند و تمام روز
حیله را تفکر می کنند. 13و اما من مثل کر نمی شنوم و مانند گنگم که دهان
خود را باز نکند. 14و مثل کسی گردیده ام که نمی شنود و کسیکه در زبانش حجتی
نباشد. 15زیرا که ای خداوند انتظار تو را می کشم. تو ای یهوه خدایم جواب
خواهی داد. 16چونکه گفته ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر
من تکبر کنند. 17زیرا که برای افتادن نصب شده ام و درد من همیشه پیش روی من
است. 18زیرا گناه خود را اخبار می نمایم و از خطای خود غمگین هستم. 19اما
دشمنانم زنده و زور آوراند و آنانی که بی سبب بر من بغض می نمایند بسیار
اند. 20و آنانی که به عوض نیکی به من بدی می رسانند. بر من عداوت می ورزند
زیرا نیکویی را پیروی می کنم. 21ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من
دور مباش. 22و برای اعانت من تعجیل فرما، ای خداوندی که نجات من هستی.
|