|
مزمور
35
1ای خداوند با خصمان من مخاصمه نما و جنگ کن با آنانی که
با من جنگ می کنند. 2سپر و مجن را بگیر و به اعانت من برخیز. 3و نیزه را
راست کن و راه را پیش روی جفا کنندگانم ببند و به جان من بگو من نجات تو
هستم. 4خجل و رسوا شوند آنانی که قصد جان من دارند و آنانی که بد اندیش من
اند، برگردانیده وخجل شوند. 5مثل کاه پیش روی باد باشند و فرشته خداوند
ایشان را براند. 6راه ایشان تاریکی و لغزنده باد. و فرشته خداوند ایشان را
تعاقب کند. 7زیرا دام خود را برای من بی سبب در حفره ای پنهان کردند که آن
را برای جان من بی جهت کنده بودند. 8هلاکت ناگهانی بدو برسد و دامی که
پنهان کرد خودش را بگیرد و در آن به هلاکت گرفتار گردد. 9و اما جان من در
خداوند وجد خواهد کرد و در نجات او شادی خواهد نمود. 10همه استخوانهایم می
گویند «ای خداوند کیست مانند تو که مسکین را از شخص قوی تر از او می رهاند
و مسکین و فقیر را از تاراج کننده وی.» 11شاهدان کینه ور برخاسته اند.
چیزهایی را که نمی دانستم از من می پرسند. 12به عوض نیکویی بدی به من می
کنند. جان مرا بی کس گردانیده اند. 13و اما من چون ایشان بیمار می بودند
پلاس می پوشیدم. جان خود را به روزه می رنجانیدم و دعایم به سینه ام بر می
گشت. 14مثل آنکه او دوست و برادرم می بود، سرگردان می رفتم. چون کسی که
برای مادرش ماتم گیرد، از حزن خم می شدم. 15ولی چون افتادم شادی کنان جمع
شدند. آن فرو مایگان بر من جمع شدند. و کسانی که نشناخته بودم مرا دریدند و
ساکت نشدند. 16مثل فاجرانی که برای نان مسخرگی می کنند. دندانهای خود را بر
من می افشردند. 17ای خداوند تا به کی نظر خواهی کرد! جانم را از خرابی های
ایشان برهان و یگانه مرا از شیربچگان. 18و تو را در جماعت بزرگ حمد خواهم
گفت. ترا در میان قوم عظیم تسبیح خواهم خواند. 19تا آنانی که بی سبب دشمن
من اند، بر من فخر نکنند. و آنانی که بر من بی سبب بغض می نمایند، چشمک
نزنند. 20زیرا برای سلامتی سخن نمی گویند و بر آنانی که در زمین آرامند
سخنان حیله آمیز را تفکر می کنند. 21و دهان خود را بر من باز کرده، می
گویند هه هه چشم ما دیده است. 22ای خداوند تو آن را دیده ای پس سکوت مفرما.
ای خداوند از من دور مباش. 23خویشتن را برانگیز و برای داد من بیدار شو، ای
خدای من و خداوند من برای دعوی من. 24ای یهوه خدایم مرا موافق عدل خود داد
بده، مبادا بر من شادی نمایند. 25تا در دل خود نگویند اینک مراد ما. تا
نگویند او را بلعیده ایم. 26و آنانی که در بدی من شادند، با هم خجل و
شرمنده شوند. و آنانی که بر من تکبر می کنند، به خجلت و رسوایی ملبس شوند.
27آنانی که خواهان حق من اند ترنم و شادی نمایند. و دائما گویند خداوند
بزرگ است که به سلامتی بنده خود رغبت دارد. 28و زبانم عدالت تو را بیان
خواهد کرد و تسبیح تو را تمامی روز.
|