مزمور  2      

1چرا امتها شورش نموده اند و طوائف در باطل تفکر میکنند؟ 2پادشاهان زمین بر می خیزند و سروران با هم مشورت نموده اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛ 3که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خود بیندازیم. 4او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا میکند. 5آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد و به غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت. 6«و من پادشاه خود را نصب کرده ام، بر کوه مقدس خود صهیون.» 7فرمان را اعلام میکنم: خداوند به من گفته است: «تو پسر من هستی امروز تو را تولید کردم. 8از من درخواست کن و امت ها را به میراث تو خواهم داد. و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید. 9ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزه کوزه گر آنها را خرد خواهی نمود.» 10و الان ای پادشاهان تعقل نمایید! ای داوران جهان متنبه گردید! 11خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید! 12پسر را ببوسید مبادا غضبناک شود، و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته میشود. خوشابحال همه آنانی که بر او توکل دارند.