مزمور
138
1تو را به تمامی دل خود حمد خواهم
گفت. به حضور خدایان تو را حمد خواهم گفت. 2به سوی هیکل قدس تو عبادت خواهم
کرد و نام تو را حمد خواهم گفت، به سبب رحمت و راستی تو. زیرا کلام خویش را
بر تمام اسم خود تمجید نموده ای. 3در روزی که تو را خواندم مرا اجابت
فرمودی. و مرا با قوت در جانم شجاع ساختی. 4ای خداوند، تمام پادشاهان جهان
تو را حمد خواهند گفت، چون کلام دهان تو را بشنوند. 5و طریق های خداوند را
خواهند سرایید، زیرا که جلال خداوند عظیم است. 6زیرا که خداوند متعال است،
لیکن بر فروتنان نظر می کند. و اما متکبران را از دور می شناسد. 7اگرچه در
میان تنگی راه می روم، مرا زنده خواهی کرد. دست خود را بر خشم دشمنانم دراز
می کنی و دست راستت مرا نجات خواهد داد. 8خداوند کار مرا به کمال خواهد
رسانید. ای خداوند، رحمت تو تا ابدالاباد است. کارهای دست خویش را ترک
منما.
|