مزمور  120      

1نزد خداوند در تنگی خود فریاد کردم و مرا اجابت فرمود. 2ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر. 3چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر تو افزوده گردد، ای زبان حیله گر؟ 4تیرهای تیز جباران با اخگرهای طاق! 5وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده ام. 6چه طویل شد سکونت جان من با کسی که سلامتی را دشمن می دارد. 7من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می گویم، ایشان آماده جنگ می باشند.