مزمور  12      

1ای خداوند نجات بده زیرا که مرد مقدس نابود شده است و امناء از میان بنی آدم نایاب گردیده اند! 2همه به یکدیگر دروغ می گویند؛ به لبهای چاپلوس و دل منافق سخن می رانند. 3خداوند همه لبهای چاپلوس را منقطع خواهد ساخت، و هر زبانی را که سخنان تکبرآمیز بگوید. 4که میگویند: «به زبان خویش غالب می آییم. لبهای ما با ما است. کیست که بر ما خداوند باشد؟» 5خداوند می گوید: «به سبب غارت مسکینان و ناله فقیران، الان بر می خیزم و او را در نجاتی که برای آن آه می کشد برپا خواهم داشت». 6کلام خداوند کلام طاهر است، نقره مصفای در قال زمین که هفت مرتبه پاک شده است. 7تو ای خداوند ایشان را محافظت خواهی نمود؛ از این طبقه و تا ابدالاباد محافظت خواهی فرمود. 8شریران به هر جانب می خرامند، وقتی که خباثت در بنی آدم بلند میشود.