|
مزمور
118
1خداوند را حمد گویید زیرا که نیکوست و رحمت او تا
ابدالاباد است. 2اسرائیل بگویند که «رحمت او تا ابدالاباد است.» 3خاندان
هارون بگویند که «رحمت او تا ابدالاباد است.» 4ترسندگان خداوند بگویند که
«رحمت او تا ابدالاباد است.» 5در تنگی یاه را خواندم. یاه مرا اجابت
فرموده، در جای وسیع آورد. 6خداوند با من است، پس نخواهم ترسید. انسان به
من چه تواندکرد؟ 7خداوند برایم از مددکاران من است. پس من بر نفرت کنندگان
خود آرزوی خویش راخواهم دید. 8به خداوند پناه بردن بهتر است از توکل نمودن
بر آدمیان. 9به خداوند پناه بردن بهتر است از توکل نمودن بر امیران. 10جمیع
امتها مرا احاطه کردند، لیکن به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم کرد. 11مرا
احاطه کردند و دور مرا گرفتند، لیکن به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم
کرد. 12مثل زنبورها مرا احاطه کردند و مثل آتش خارها خاموش شدند. زیرا که
به نام خداوند ایشان را هلاک خواهم کرد. 13بر من سخت هجوم آوردی تا بیفتم،
لیکن خداوند مرا اعانت نمود. 14خداوند قوت و سرود من است و نجات من شده
است. 15آواز ترنم و نجات در خیمه های عادلان است. دست راست خداوند با شجاعت
عمل می کند. 16دست راست خداوند متعال است. دست راست خداوند با شجاعت عمل
میکند. 17نمی میرم بلکه زیست خواهم کرد و کارهای یاه را ذکر خواهم نمود.
18یاه مرا به شدت تنبیه نموده، لیکن مرا به موت نسپرده است. 19دروازه های
عدالت را برای من بگشایید! به آنها داخل شده، یاه را حمد خواهم گفت.
20دروازه خداوند این است. عادلان بدان داخل خواهند شد. 21تو را حمد می گویم
زیرا که مرا اجابت فرموده و نجات من شده ای. 22سنگی را که معماران رد
کردند، همان سر زاویه شده است. 23این از جانب خداوند شده و در نظر ما عجیب
است. 24این است روزی که خداوند ظاهر کرده است. در آن وجد و شادی خواهیم
نمود. 25آه ای خداوند نجات ببخش! آه ای خداوند سعادت عطا فرما! 26متبارک
باد او که به نام خداوند می آید. شما را از خانه خداوند برکت می دهیم.
27یهوه خدایی است که ما را روشن ساخته است. ذبیحه را به ریسمانها بر شاخهای
قربانگاه ببندید. 28تو خدای من هستی تو، پس تو را حمد می گویم. خدای من، تو
را متعال خواهم خواند. 29خداوند را حمد گویید زیرا که نیکوست و رحمت او تا
ابدالاباد است.
|