|
مزمور
115
1ما را نی، ای خداوند! ما را نی، بلکه نام خود را جلال ده!
به سبب رحمتت و به سبب راستی خویش. 2امتها چرا بگویند که «خدای ایشان الان
کجاست؟» 3اما خدای ما در آسمانهاست. آنچه را که اراده نموده به عمل آورده
است. 4بت های ایشان نقره و طلاست، از صنعت دستهای انسان. 5آنها را دهان است
و سخن نمی گویند. آنها را چشمهاست و نمی بینند. 6آنها را گوشهاست و نمی
شنوند. آنها را بینی است و نمی بویند. 7دستها دارند و لمس نمی کنند. و
پایها و راه نمی روند. و به گلوی خود تنطق نمی نمایند. 8سازندگان آنها مثل
آنها هستند، و هرکه بر آنها توکل دارد. 9ای اسرائیل بر خداوند توکل نما. او
معاون و سپر ایشان است. 10ای خاندان هارون بر خداوند توکل نمایید. او معاون
و سپر ایشان است. 11ای ترسندگان خداوند، بر خداوند توکل نمایید. او معاون و
سپر ایشان است. 12خداوند ما را به یاد آورده، برکت می دهد. خاندان اسرائیل
را برکت خواهد داد و خاندان هارون را برکت خواهد داد. 13ترسندگان خداوند را
برکت خواهد داد، چه کوچک و چه بزرگ. 14خداوند شما را ترقی خواهد داد، شما و
فرزندان شما را. 15شما مبارک خداوند هستید که آسمان و زمین را آفرید.
16آسمانها، آسمانهای خداوند است و اما زمین را به بنی آدم عطا فرمود.
17مردگان نیستند که یاه را تسبیح می خوانند؛ و نه آنانی که به خاموشی فرو
میروند. 18لیکن ما یاه را متبارک خواهیم خواند، از الان و تا ابدالاباد.
هللویاه!
|