مزمور
112
1هللویاه! خوشابحال کسیکه از خداوند میترسد و در وصایای او
بسیار رغبت دارد. 2ذریتش در زمین زورآور خواهند بود. طبقه راستان مبارک
خواهند شد. 3توانگری و دولت در خانه او خواهد بود و عدالتش تا به ابد
پایدار است. 4نور برای راستان در تاریکی طلوع میکند. او کریم و رحیم و عادل
است. 5فرخنده است شخصی که رئوف و قرض دهنده باشد. او کارهای خود را به
انصاف استوار می دارد. 6زیرا که تا به ابد جنبش نخواهد خورد. مرد عادل تا
به ابد مذکور خواهد بود. 7از خبر بد نخواهد ترسید. دل او پایدار است و بر
خداوند توکل دارد. 8دل او استوار است و نخواهد ترسید تا آرزوی خویش را بر
دشمنان خود ببیند. 9بذل نموده، به فقرا بخشیده است؛ عدالتش تا به ابد
پایدار است. شاخ او با عزت افراشته خواهد شد. 10شریر این را دیده، غضبناک
خواهد شد. دندانهای خود را فشرده، گداخته خواهد گشت. آرزوی شریران زایل
خواهد گردید.
|