مزمور  108      

1ای خدا دل من مستحکم است. من خواهم سرایید و ترنم خواهم نمود و جلال من نیز. 2ای عود و بربط بیدار شوید! من نیز در سحرگاه بیدار خواهم شد. 3ای خداوند، تو را در میان قومها حمد خواهم گفت و در میان طایفه ها تو را خواهم سرایید. 4زیرا که رحمت تو عظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک می رسد! 5ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش و جلال تو بر تمامی زمین! 6تا محبوبان تو خلاصی یابند. به دست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما. 7خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم می کنم و وادی سکوت را خواهم پیمود. 8جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. و یهودا عصای سلطنت من. 9موآب ظرف شست و شوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهم انداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود. 10کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟ 11آیا نه تو ای خدا که ما را ترک کرده ای؟ و تو ای خدا که با لشکرهای ما بیرون نمی آیی؟ 12ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است. 13در خدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان ما را پایمال خواهد نمود.