( 14 سپتامبر )
مراسم بلند کردن یا تجلیل صلیب در چهارهم سپتامبر هر سال
جشن گرفته می شود.
ما دو رویداد تاریخی خاص را در این روز به یاد می آوریم،
که اولین آن یافتن صلیبی که مسیح بر روی آن مصلوب شد در
جلجتا توسط ملکه هلنا است که در طی سفرهای خود به فلسطین
در سال 327-328 میلادی، آنرا یافت.
در طول این سفر او کلیساهایی را برای فقرا ساخت و فراهم
کرد.
پس از رسیدن به جلجتا، او دستور داد که یک معبد بت پرستی
ساخته شده در آن محل ویران شود و زمانی که این کار انجام
شد، سه صلیب را کشف شد. آنها را یکی یکی بر روی یک زن در
حال مرگ قرار دادند و زمانی که او با سومین لمس شد به طرز
معجزه آسایی شفا یافت. بنابراین صلیب حقیقی شناسایی شد.
صلیب بالا گرفته شد تا ایمان داران ببینند و خواندند؛
خداوندا رحم فرما.
صلیب حقیقی توسط پارسیان در سال 614 تصاحب شد اما 13 سال
بعد از آن دوباره باز پس گرفته شد، رویداد تاریخی دوم
یادآور این روز است.
این جشن، روزِ روزه گرفتن و توبه است. صلیب در مرکز کلیسا
احاطه شده توسط گل و شاخه هایی از ریحان قرار می گیرد. ما
خودمان را در برابر پاهای خداوندمان به خاک می اندازیم و
در سرسپردگی خود به او عهد می بندیم.
در طی مراسم لیتورجی الهی رسالات رسولی از اول قرنتیان 1:
18-24 خوانده می شود؛
18 زیرا ذکر صلیب برای هالکان حماقت است؛ لکن نزد ما که
ناجیان هستیم، قوت خداوند است.
19 زیرا مکتوب است: حکمت حکما را باطل سازم و فهم فهیمان
را نابود گردانم.
20 کجاست حکیم؟ کجاست کاتب؟ کجاست مباحث این دنیا؟ مگر خدا
حکمت جهان را جهالت نگردانیده است؟
21 زیرا که چون بر حسب حکمت خدا، جهان از حکمت خود به
معرفت خدا نرسید، خدا بدین رضا داد که بوسیله جهالت موعظه،
ایمانداران را نجات بخشد.
22 چونکه یهودیان آیتی می خواهند و یونانیان طالب حکمت
هستند.
23 لکن ما به مسیح مصلوب وعظ می کنیم، که یهودیان را لغزش
و امت ها را جهالت است؛
24 لکن دعوت شدگان را خواه یهود و خواه یونانی، مسیح قوت
خدا و حكمت خدا است.
قرائت انجیل از انجیل به روایت قدیس یوحنا گرفته شده است.
یوحنا 19: 6-11
6 چون رؤسای کهنه و خدام او را دیدند، فریاد برآورده و
گفتند: «مصلوبش کن، مصلوبش کن!» پیلاطس بدیشان گفت: "شما
او را گرفته، مصلوبش سازید، زیرا که من در او هیچ عیبی
نیافتم."
7 یهودیان بدو جواب دادند که: ما شریعتی داریم و موافق
شریعت ما واجب است که او بمیرد، زیرا خود را پسر خدا ساخته
است.
8 پس وقتی پیلاطس این را شنید، خوف بر او زیاده مستولی
گشت.
9 و دوباره داخل دیوانخانه شده، و به عیسی گفت: تو از
کجایی؟ اما عیسی به او هیچ پاسخ نداد.
10 پس پیلاطس بدو گفت: آیا به من سخن نمی گویی؟ نمی دانی
که قدرت دارم تو را مصلوب کنم و قدرت دارم آزادت نمایم؟
11 عیسی جواب داد: «هیچ قدرت بر من نمی داشتی اگر از بالا
به تو داده نمی شد؛ و از این جهت آن کس که مرا به تو تسلیم
کرد، گناه بزرگتر دارد.»
یوحنا 19: 13-20
13 پس چون پیلاطس این را شنید، عیسی را بیرون آورده، بر
مسند حکومت، در موضعی که به بلاط و به عبرانی جباتا گفته
می شد، نشست.
14 و وقت تهیه فصح و قریب به ساعت ششم بود؛ پس به یهودیان
گفت: «اینک پادشاه شما!»
15 اما ایشان فریاد زدند: او را بر دار، بر دار! صلیبش کن!
پیلاطس به ایشان گفت: آیا پادشاه شما را مصلوب کنم؟ رؤسای
کهنه جواب دادند که: غیر از قیصر پادشاهی نداریم.
16 آنگاه او را بدیشان تسلیم کرد تا مصلوب شود. پس آنها
عیسی را گرفته بردند.
17 و او صلیب خود را برداشته، بیرون رفت به موضعی که به
جمجمه مسمی بود، که به عبرانی آن را جلجتا می گفتند.
18 او را در آنجا مصلوب کردند، و دو نفر دیگر را از این
طرف و آن طرف و عیسی را در میان.
19 و پیلاطس تقصیر نامه ای نوشته بر روی صلیب گذارد. و
نوشته این بود: عیسی ناصری پادشاه یهود.
20 و این تقصیر نامه را بسیاری از یهود خواندند؛ زیرا آن
مکانی که عیسی را مصلوب کردند نزدیک شهر بود و آن را به
زبان عبرانی و یونانی و لاتین نوشته بودند.
یوحنا 19: 25-28
25 و پای صلیب عیسی، مادر او و خواهر مادرش، مریم، زن
کلوپا و مریم مجدلیه ایستاده بودند.
26 چون عیسی مادر خود را با آن شاگردی که دوست می داشت
ایستاده دید، به مادر خود گفت: «ای زن، اینک پسر تو!»
27 و به آن شاگرد گفت: «اینک مادر تو! و از آن ساعت آن
شاگرد او را به خانه خود برد.
28 و بعد چون عیسی دید که همه چیز به انجام رسیده است تا
کتاب تمام شود، گفت: تشنه ام.
یوحنا 19: 30-35
30 چون عیسی سرکه را دریافت کرد، گفت: «تمام شد.» و سر خود
را پایین آورده، جان بداد.
31 پس یهودیان، چون در روز سبت نباید بدنها را بر روی صلیب
باقی گذارند (زیرا1 روز سبت روزی محترم بود)، از پیلاطس
درخواست کردند که ساق پای های ایشان را بشکنند و پایین
بیاورند.
32 آنگاه لشکریان آمدند و ساق های آن اول و دیگری را که با
او مصلوب شده بودند، را شکستند.
33 اما چون نزد عیسی آمدند و دیدند که پیش از آن مرده است،
ساق های او را نشکستند.
34 لکن یکی از لشکریان به پهلوی او نیزه ای زد، که در آن
ساعت خون و آب بیرون آمد.
35 و آن کسی که دید شهادت داد و شهادت او راست است و او می
داند که راست می گوید تا شما نیز ایمان آورید.
بنابراین ما رنج های مسیح را برای نجاتمان به یاد می آوریم
و اینکه پیروی او ممکن است در این جهان حماقت به نظر برسد،
اما این مسیر ما برای اتحاد مجدد با خدا (Theosis)
است.
توپاریون
ای خداوند، مردم خود را نجات ده،
و وارثان خود را برکت ده.
به مردم خود پیروزی بر دشمنانشان عطا فرما
و با قدرت صلیب خود ایشان را محافظت نما
کونتاکیون
همانطور که تو به طور داوطلبانه بخاطر ما بر روی صلیب بلند
کرده شدی،
مسیح خداوندا، بر کسانی که به نام تو خوانده می شوند، رحم
فرما.
همه ی مسیحیان ارتدوکس را با قدرت خود مسرور ساز،
پیروزی بر دشمنانشان را به ایشان عطا فرما.
ترجمه از: خادم خدا
