کشیش
با جام مقدس در دستانش به سمت درب های سلطنتی جایگاه
مقدس می رود و می گوید: "با ترس خدا، ایمان و محبت،
نزدیک بیایید" .... اما ...آیا ما واقعا باور داریم که
بدن و خون مسیح درون جام است؛ یا آیا ما عشاء ربانی
مقدس را فقط به عنوان "چیزی" می بینیم که سال خوبی را
به ما عرضه می کند، بنابراین ما جلو می رویم و بی فکر
آن را دریافت می کنیم ...؟
اخیراً من با افرادی در فروشگاه ها و خیابان ها مواجه
شده ام که متوقف می شوند که از من سوالاتی مانند اینها
بپرسند: "پدر، چه زمانی عشاء مقدس در روز عید غنودن
مریم مقدس 'می آید'؟ "... یا:" پدر من سه روز متوالی
از غذای روغن دار خودداری کرده ام، بنابراین تصمیم
گرفتم برای دریافت عشاء ربانی بیایم "... یا:" پدر، من
برای ده روز گوشت نخورده ام، بنابراین تصمیم گرفتم که
عشاء ربانی را دریافت کنم، من می دانم آمادگی دارم
"... یا:" پدر، من فکر می کنم فردا برای دریافت عشاء
ربانی بیایم، چون من حس می کنم این را انجام دهم؛ شما
چه می گویید؟"
حتی
یک اشاره به اعتراف، توبه و تواضع روحانی قبل از
دریافت عشاء ربانی نمی کنند ... واقعیت این است که شما
برای یک هفته سبزیجات بدون روغن مصرف کرده اید، اما ده
نفر را با زبان شیطانی خود و طرز برخورد خود بلعیده
اید، آیا نباید اینها مورد بررسی قرار گیرد؟
بنابراین ما می بینیم افرادی که به عنوان "مردم کلیسا"
فرض می شوند و عشاء ربانی را دریافت می کنند، به
دلایلی عجیب و غریب در طول سال هایی که می گذرد بدتر
می شوند ... چرا اینطور است؟ با احساس شایستگی و توجیه
خود هنگامی که به جام مقدس نزدیک می شوند - اما بدون
توبه قبلی - این نیز می تواند دلیلی برای نفوذ شیاطین
در یک شخص باشد: "زیرا آن (عشاء مقدس) یک اخگر سوزان
است، که نالایقان را از پا در می آورد". ...
این
واقعیت که ما روزه گرفتیم، به این معنی نیست که می
توانیم عشاء مقدس را دریافت کنیم. روزه تنها یک وسیله
برای مبارزات روحانی است و نه هدفی در خودش. پدر
روحانی که اعتراف ما را می شنود با پیش شرطی که برای
توبه داریم و زندگی روزمره ما که با مسیح و همنوعان ما
هماهنگ باشد، قضاوت می کند که آیا ما می توانیم با
مسیح متحد شویم.
عشاء
مقدس ربانی یک سنت، مانند "جشن عسل"، "جشن آبجو" و یا
"روز کشاورزان" نیست ... عشاء ربانی بدن و خون خداوند
است. برای متحد شدن با او، پیش نیازهای روحانی ضروری
است، که ما نمی توانیم خودمان قضاوت کنیم؛ پدر روحانی
ما، کسی است که ما را نظارت می کند و ما در دستان او
روح خود را "سپرده ایم".
ما
جام مقدس را می بینیم، بدون توجه به این که مسیح خودش
در آن است، ما فکر می کنیم که فقط به طور نمادین شامل
نان و شراب است، که سال خوبی را تضمین خواهد کرد و
خداوند ما را از بیماری و اتفاقات بد حفظ خواهد کرد
... و ما فکر می کنیم که عشاء مقدس ربانی می تواند
برای ما یا فرزندان مان برخی از برکات مادی را به
ارمغان بیاورید .... خدای گرامی، چه افکار بیهوده ای!
اغلب
ما شاهد هستیم که والدین می خواهند فرزندانشان اولین
نفر در صف باشند که عشاء ربانی مقدس را دریافت می کند،
زیرا آنها بی میل می شوند زمانی که به شخص دیگری قبل
از آنها "سرویس" داده می شود !!! گاهی ما مشاهده می
کنیم که والدین اگر متوجه شوند که یک فرد سالخورده قبل
از آنها قاشق مقدس را در دهان خود داشته است، فرزند
خود را از صف خارج می کنند. چه کفر شرم آوری، تصور
اینکه میکروب ها "قدرت" بیشتری نسبت به بدن و خون
خداوند دارند! اگر اینگونه بود، پس از آن کشیش (که
بایستی بقیه آنچه را در جام مانده است در پایان
لیتورجی الهی صرف کند) به طور منطقی بایستی توسط
میکروب های همه ی کسانی که آن روز از جام دریافت کرده
اند آلوده شده و خودش هم به بیماری سختی مبتلا شود و
یا حتی در اثر سرایت میکروبها جان سالم به در نبرد -
چیزی که هرگز در طول دوران کلیسا اتفاق نیفتاده است -
همانطور که کلیسا گرایان طراز اول آن را تایید کرده
اند!
اگر
ما به طور جدی بر این باوریم که با دریافت 2 یا 3 بار
عشاء ربانی در سال، با چند بار تلاش ضعیف برای روزه
گرفتن، بدون آمادگی قبل از اعتراف و راهنمایی و اطاعت
از پدر روحانی مان، به بهشت می رویم یا با برکت خدا،
قرعه کشی را برنده خواهیم شد، پس ما به شدت فریب خورده
ایم. اگر همه چیز به این سادگی و آسانی بود، آنوقت ما
هیچ زاهد یا نمونه های مفرط ریاضت را نداشتیم، که از
طریق مبارزات روحانی و استقامتی بی نظیر خونشان را
برای دریافت روح القدس دادند.
به
نظر می رسد که ما فکر می کنیم که با رفتن به کلیسا و
پوشیدن "لباس یکشنبه" دلپسندمان که از عطر پر شده است،
پس از خوردن تنها سبزیجات خام در شب قبل از آن، ما
شایسته ... مشاهده نور ازلی هستیم!
متاسفانه، وقتی به رویدادهای اجتماعی میرسیم ما بیشتر
به آنها توجه می کنیم و نه به جام مقدس. به همین دلیل
است که با توجه به نیایش کلیسایی، زمانی که کشیش بدن و
خون خداوند را از جام مقدس توزیع می کند، ما باید با
احترام و دعا در سکوت در حالی که در صف ایستاده ایم
منتظر بمانیم تا نوبت مان شود، و کاملا از اهمیت فوق
العاده و معنای عظیم آن لحظه آگاه باشیم - و نه پدیده
ای که معمولا از مردم مشاهده می شود، از کسانی که فرصت
برای شایعه بافی و گپ زدن با دوستان یا همسایگان خود
را پیدا می کنند در حالی که برای خود و یا برای نوبت
دیگران در صف اند.
عشاء
مقدس ربانی چیست؟ بیایید به سخنان قدیس یوحنای زرین
دهان گوش بدهیم که در سرویس عشاء مقدس خوانده می شود؛
نماز
10 (یوحنای زرین دهان):
خداوندا، ایمان دارم و اذعان می دارم که تو به راستی مسیح، پسر خدای زنده هستی، که
به جهان آمدی تا گناهکاران را نجات بخشی، گناهکارانی که من نخستین آنان هستم. نیز
ایمان دارم که این حقیقتاً "بدن" پاک توست و اینکه این حقیقتاً "خون" گرانبهای
توست. از این رو، از تو تقاضا می کنم که بر من رحم بفرمایی و خطاهای مرا ببخشی،
خطاهای عمدی و سهوی، خطاهایی که در سخنان و در اعمال خود مرتکب شده ام؛ خطاهایی که
از آنها آگاهم یا ناآگاهم. و مرا بدون محکومیت، شایسته بگردان تا برای بخشایش
گناهان و برای حیات جاویدان، در " رازهای" پاک تو شراکت جویم. آمین
این
پایه و اساس همه چیز است؛ این ایمان ماست و این حقیقت
است.
مادر محبوب خدا، در
این روز نور را بر قلب هایمان بتابان، که به شدت به آن
نیازمندیم!
با
برکات برای این روز جشن بزرگ!
منبع : http://www.oodegr.com/english/ekklisia/body_blood_in_chalice.htm
