شنبه مقدس و بزرگ
شنبه مقدس و بزرگ
|
مقدمه
در روز شنبه بزرگ و مقدس ، كلیسای ارتدوكس مراسم دفن مسیح و هبوط او به
هاويه را گرامی می دارد. این روز بین مصلوب شدن خداوند ما و قیام با شکوه
اوست. مراسم دعاى صبح شنبه مقدس، عصر جمعه انجام می شود و در حالی که
بسیاری از عناصر این مراسم عزاداری هنگام مرگ و دفن مسیح را نشان می دهند ،
این مراسم خود یک انتظار هوشیارانه است.
بزرگداشت شنبه مقدس
در شنبه بزرگ و مقدس ، كلیسا در رمز و راز نزول خداوند به هاويه ، دنياى
مردگان را در تامل می كند. مرگ ، دشمن نهایی ما ، از درون شکست خورده است.
"او (مسیح) خود را به عنوان فدیه ای به مرگ داد كه ما در آن اسیر بودیم ، و
تحت گناه فروخته شدیم. از طریق صلیب به هاويه نزول مى كند ... او بندهای
مرگ را گشود" (مراسم لينورگى قديس باسيل).
در شنبه بزرگ تمرکز ما بر مقبره مسیح است. این یک قبر معمولی نیست. این
مکان فساد ، زوال و شکست نیست. این حیات بخش ، منبع قدرت ، پیروزی و رهایی
است.
شنبه بزرگ روزی است بین مرگ عیسی و رستاخيز او. این روز انتظار هوشيارانه
است ، که در آن عزاداری به شادی تبدیل می شود. این روز به معنای کامل ممکن
مفهوم
harmolipi
- غمگین شاد ،که بر مراسم های هفته بزرگ تسلط دارد ، را مجسم می كند. ترانه
سرای کلیسا به رمز و راز عمیق نفوذ کرده است و به ما کمک می کند تا از طریق
گفتگوی شاعرانه زیر که بین عیسی و مادرش طراحی کرده است ، آن را درک کنیم:
"اى مادر، برای من گریه مكن، در قبر پسری را كه تو بدون بذر در رحم خود
باردار شده اى ، می نگری. زیرا من قیام خواهم كرد و جلال خواهم یافت ، و من
بعنوان خدا کسانی را كه با ایمان و عشق تو را تمجيد می نمايند در جلال ابدی
تجليل می كنم."
"ای پسر بدون آغاز ، من در راههاى برتر از طبيعت در تولد عجیب تو برکت
یافتم ، زیرا از تمام سختى ها در امان ماندم. اما اکنون ، خدای من ، جسد بی
جان تو را می بینم ، من با شمشیر غم و اندوه تلخ سوراخ شده ام. اما برخیز ،
تا من فخر كنم. "
"اى مادر، به اراده خودم ، زمین مرا پوشانده است، اما دروازه بانان جهنم با
دیدن من ، در لباس خونين انتقام، می لرزند: زیرا بر صلیب ، خدا دشمنانم را
ساقط كرده است، و دوباره قیام خواهم كرد و تو را تجليل مى نمايم."
"بگذارید آفرینش بسیار شاد شود ، همه کسانی که روی زمین متولد می شوند
خوشحال شوند: زیرا جهنم ، دشمن، نابود شده است. شما زنان ، با ادویه جات
شیرین به ملاقات من بیایید ، زیرا من آدم و حوا را با تمام فرزندان ايشان
رهايى می دهم ، و روز سوم من دوباره قیام خواهم کرد. " (از نهمين قصيده
كانن)
شنبه بزرگ ، روز استراحت برجسته است. مسیح در مقبره استراحت روز سبت را
برپا می دارد. اما استراحت او بی تحرکی نیست بلکه تحقق اراده و برنامه الهی
برای نجات بشریت و کیهان است. او که همه چیز را به وجود آورده ، همه چیز را
تازه می کند. بازآفرینی جهان یک بار و برای همیشه انجام شده است. مسیح با
تجسم ، زندگی و مرگ خود همه چیز را از خود پر کرده است و راهی برای همه
انسانها به سوی قیام از مرگ باز کرده است ، زیرا ممکن نبود که نویسنده حيات
تحت سلطه فساد باشد.
قديس پولس به ما می گوید که:
"خدا در عیسی مسیح بود که دنیا را با خودش مصالحه می داد" (دوم قرنتیان 5:
19).
از این رو ، زندگی جاودان- واقعی و خود تولید کننده - به اعماق هاويه
نفوذ کرد. مسیح که حيات همه است با مرگ خود مرگ را نابود كرده است.
به همین دلیل کلیسا با شادی آواز می خواند "اكنون همه چیز، آسمان و زمین و
هر آنچه در زیر زمین است، با نور پر شده است" (از كانن پاسكا).
کلیسا خودش را "مکانی ، واقعیت ابدی ، جایی که حضور مسیح، شیطان و جهنم و
خود مرگ را نابود می کند" مى داند.
بزرگداشت روز شنبه بزرگ به ما کمک می کند تا این حقیقت بزرگ را به یاد
بیاوریم و جشن بگیریم که "علی رغم مشکلات و تضادهای روزمره تاریخ و
حضور دائمی جهنم در قلب انسان و جامعه بشری ،" زندگی آزاد شده است! مسیح
قدرت مرگ را شکسته است.
بی اهمیت نیست که شمايل رستاخیز در کلیسای ما ، نزول مسیح به هاويه ، مكان
مردگان است. این شمايل مسیحی پیروز را به تصویر می کشد ، كه در شکوه سلطنت
می کند ، مرگ را لگدمال می كند ، و آدم و حوا را در دستان خود می گیرد ، و
آنها را از ورطه جهنم بیرون می کشد. این شمايل حقایق حاصل از شکست مرگ توسط
مرگ و قیام مسيح را به وضوح بیان می کند.
شمايل بزرگداشت شنبه مقدس
نشان داده شده است که مریم مجدلیه ، مریم ، مادر خدا ، يوحنا شاگرد محبوب و
یوسف رامه اى بدن مسیح را برای مقبره آماده می کنند. شمايلى که توسط
آتاناسیوس کلارک تهیه شده و با اجازه استفاده شده است.
در پایان این سرويس، مومنان با اپيتافيوس و اغلب کل سازه مقبره مسیح در
اطراف کلیسا با سرود سه گانه مقدس ، كه به شیوه ای مشابه مراسم سنتی برای
مراسم تشییع جنازه را نشان می دهد ، به صفوف می روند.
رسم بر این است که روحانیون و مردم هنگام آواز خواندن مرثیه ها و در صفوف
اپیتافیوس شمع به دست می گیرند. این عمل ریشه در شیوه های تدفین مسیحیان
باستان دارد. به منظور نماد پیروزی مسیح بر مرگ و همچنین اعتقاد کلیسا به
رستاخيز ، شمع روشن مى شود.
قرائت کتاب مقدس برای خدمات دعاى صبح عبارتند از: حزقیال 37: 1-14؛ اول
قرنتیان 5: 6-8؛ غلاطیان 3: 13-14؛ و متی 27: 62-66.
پس از خواندن رساله ، كاهن از رسم پرتاب برگ بو پیروی می کند و می گوید:
"خدایا برخیز ، و زمین را قضاوت کن ، زیرا همه امتها را به میراث خود خواهی
برد". سرود کروبی این روز چنين است: "بگذاريد تمام جسم فانی را ساکت
بماند و با ترس و لرز بایستد ..." ، یک سرود قابل تأمل از ستايش و تمجيد.
مراسم ليتورگى الهی با اين سرود مشترک به پایان می رسد: "بنابراین خداوند
به مانند يك فرد از خواب بیدار شده، و او برای نجات ما برخاسته است".
سرودهای شنبه مقدس
آپوليتيكيا براى رستاخیز
هنگامی که بدن مطهر تو را از روی صلیب پایین آوردند ، یوسف مكرم آن را در
پارچه کفن تمیزى با ادویه جات پیچید و برای دفن در مقبره ای تازه گذاشت.
اى خداوند که خودت زندگی جاودانه ای ، وقتی که به سوی مرگ فرود آمدی ،
آنگاه هاويه را با تابش برق آسای الوهیت خود فانی ساختى. همچنین هنگامی که
مردگان را از عالم مردگان برخيزاندى، همه قدرتهای آسمانى فریاد می زدند: ای
دهنده حيات، مسیح ، خدای ما ، جلال بر تو باد.
فرشته ایستاده در کنار قبر فریاد زد و به زنان آورندگان مر گفت: روغن
و
مر برای انسانهاى فانی مناسب است ، اما نشان داده شده است که
مسیح با فساد بيگانه است.
پروکیمنون
خداوندا برخیز. زمین را قضاوت کن ، زیرا تو همه امتها را به ميراث می بری.
|
