همانطور که می دانیم
این آیکون کلاسیک برای این جشن پر برکت شناخته شده
است، و دو رسول مقدس که یکدیگر را در آغوش گرفته و می
بوسند را نشان می دهد. این بوسۀ رسولی توسط بسیاری از
مردم به روش های مختلف توصیف شده است. برای بعضی ها،
این بوسه به معنی آشتی کردن دو رسول پس از آن که در
انطاکیه اختلاف نظر داشتند، می باشد. برای دیگران، این
بوسه نشان دهنده ملاقات شرق (به نمایندگی پولس رسول) و
غرب (به نمایندگی پطرس رسول) است. با این وجود برخی در
آن نمادی از سرنوشت مشترک دو رسولی که در رم شهید
شدند، اولی توسط سر بریدن و دومی توسط مصلوب شدن به
تقلید استاد خود، را می بینند.
با این حال این
نظریه ها بسیار دقیق هستند، بعضی از آنها، مخصوصا
آخری، یک راه حل صحیح و سازنده است. در هر صورت روشن
است که دو رسول دو دنیای مجزا را نمایندگی کردند یا
بهتر، آنها دو شخصیت بسیار مهم کتاب مقدسی را به ما
رسانند. هر کدام از فضایل خاصی که به ویژه با آن
درخشیدند، بهره بردند.
پولس رسول به طور
خاص توسط سه تا از فضیلت ها متمایز شد و پطرس رسول به
همان اندازه با سه نوع دیگر از فضیلت ها برخوردار شد.
با پولس رسول شروع
می کنیم، ما از طریق متون عهد جدید به راحتی متوجه می
شویم که پولس رسول با سه خصوصیت که اساساً به او در
موفقیت مأموریت و کارهایش کمک کرد، متمایز بود.
1- او شهروند رومی
بود. این بدان معناست که او حقوق منحصر به فرد مدنی و
سیاسی داشت. او بارها و بارها هر زمان که به آن نیاز
بود از آن استفاده کرد. به عنوان مثال، ما می توانیم
به حادثۀ آزادی او از زندان فیلپی اشاره کنیم، هنگامی
که او اعلام کرد که او شهروند رومی است.
2- پولس رسول در
زبان یونانی و فلسفه یک متخصص بود. به همین دلیل خدا
او را به عنوان "یک کشتی" انتخاب کرد و او را به امت
ها فرستاد. با استفاده از زبان یونانی، پولس رسول
توانست دنیای بزرگ و متمدن یونان آن زمان را برای مسیح
تسخیر کند. او در خدمت کلام خدا، قدرت فلسفه و دانش
زبانی را به عنوان وسیله ای برای گفتگو، برخورد و
برقراری ارتباط به کار گرفت. در اینجا ما می توانیم
نقش دانش و فلسفه را مورد توجه قرار دهیم.
3- ویژگی سوم پولس
رسول، یهودیان و مذهبیون عبری را جذب می کرد. او یک
یهودی تبار بود. او به خود افتخار می کرد که فریسی
بوده که با گامالیل تحصیل کرده است.
در اینجا ما به
مسئله دین باز می گردیم.
از سوی
دیگر، ما سه تا از فضیلت های پطرس رسول را می بینیم.
1- عیسی، پطرس را به
عنوان یک شبان خطاب کرد. هنگامی که پطرس پاسخ مثبت به
این سؤال عیسی داد: «آیا من را دوست داری؟»، عیسی او
را فرستاد تا گوسفندان را مواظبت كند. بنابراین عشق
خدمتی روحانی است. در اینجا ما ممکن است به درخواست
"شبانی" متوقف شویم.
2- پطرس به مهم ترین
حقیقت اعتراف کرد. مهمترین و مشخص کننده ترین رویداد
در زندگی پطرس رسول اعتراف شگفت انگیز او بود: "تو
مسیح، پسر خدای زنده هستی." این حقیقت بود که خداوند
او را صخره ای در نظر گرفت که کلیسای خود را بر او بنا
خواهد کرد.
3- پطرس از طریق
اشتیاق در عشق متمایز بود. ما به راحتی در متون عهد
جدید متوجه می شویم که پطرس همیشه خواهان نشان دادن
عشق خود برای مسیح بیش از دیگر رسولان بود. این اشتیاق
باعث شد که او به عیسی قول دهد که او را حتی تا به مرگ
دنبال کند، تا آنجا که گوش آن سرباز را قطع کرد، و
زمانی که شنید او از مرگ برخاسته است بلافاصله رفت تا
اولین کسی باشد که عیسی مسیح را ملاقات می کند.
بنابراین پطرس رسول از طریق اشتیاق صادقانه اش متمایز
بود.
در حقیقت، این دو،
سه تايي یکدیگر را تکمیل می کنند، هنگامی که ما هر یک
از آنها را ترکیب می کنیم. بله، اقتدار باید روحانی
باشد، فلسفه درست باشد، و شور و اشتیاق دینی باشد.
درست است که معنای
واقعی اقتدار، شبانی مردم است. "هرکه خواهد در میان
شما بزرگ شود، خادم شما باشد. و هرکه از شما خواهد سَر
باشد، غلام همه باشد "(مرقس 10: 43-44).
در واقع، فلسفه
واقعی حقیقت مسیحی است، همانطور که دانش واقعی در
ایمان مسیحی یافت می شود.
این واقعیت است که
مذهب بدون شعلۀ غیور عشق از دست می رود و به سادگی می
میرد، و فریسی ای رسمی و راکد می شود.
در واقع، «راه
شبانی» در اقتدار، «حقیقت» در فلسفه و «زندگی» در دین
است. این چیزی است که در تصویر آغوش پطرس و پولس
نمادین شده است. به این ترتیب، اقتدار پولس با شبانی
پطرس پیوند می خورد. علم پولس با حقیقت پطرس ملاقات می
کند. سرانجام، دین پولس در عشق غیور پطرس تحقق می
یابد.
در آغوش فضیلت های
پطرس و پولس، زمانی که این دو جهان در هم تنیده می
شوند و خصوصیات هر یک از این قدیسین یکدیگر را ملاقات
می کنند، صخرۀ عیسی در عمل تحقق مي يابد: "من راه،
حقیقت و زندگی هستم."
