يكشنبه زن سامرى



 

مقدمه

یکشنبه پنجم پاسكاى مقدس توسط کلیسای ارتدوكس به عنوان یکشنبه زن سامری مشاهده می شود. این روز به یاد دیدار مسیح با زن سامری بر سر چاه یعقوب است. داستان کتاب مقدس این واقعه و گفتگوی مسیح و اين زن در انجیل قديس یوحنا 4: 5-42 یافت می شود.

زمينه

یکی از باستانی ترین شهرهای سرزمین موعود ، سوخار بود که به آن سیکیما نیز می گفتند و در دامنه کوه گرازیم واقع شده بود. در آنجا بنی اسرائیل برکت را در زمان موسی و عیساى ناوی شنیده بودند. در نزدیکی این شهر ، یعقوب كه در قرن نوزدهم قبل از مسیح از بین النهرین آمده بود ، یك قطعه زمین را كه چاهی در آن بود خریداری كرد. این چاه که حتی تا زمان مسیح نیز حفظ شده بود به چاه یعقوب معروف بود. بعداً ، قبل از اینکه در مصر وفات يابد ، او آن قطعه زمین را به عنوان میراث ویژه برای پسرش یوسف گذاشت (پیدایش 49: 22). این شهر پیش از آنکه توسط سامره به تصرف درآید ، همچنین شهر پیشرو پادشاهی ده قبیله بود. در زمان رومیان به آن نياپوليس و در حال حاضر نابلوس می گفتند. این اولین شهر کنعان بود که توسط ابراهيم پاتريارك بازدید شد. در اینجا نیز ، عیسی از ناوی (جاشوا) برای آخرین بار قبایل اسرائیل را خطاب قرار داد. تقریباً سیصد سال بعد ، تمام اسرائیل در آنجا جمع شدند تا رابعام (رحبعام) را به سلطنت برسانند.

هنگامی که خداوند ما عیسی مسیح در ظهر به این شهر که سوخار نیز نامیده می شود آمد (یوحنا 4: 5) ، او از سفر و گرما خسته شده بود. او لب این چاه نشست. اندکی بعد ، زن سامری که در بخش امروز انجیل ذکر شده است ، برای برداشتن آب آمد. همانطور که او با خداوند طولانی صحبت می کرد و از او چیزهای سری درباره خودش می شنید ، به او ایمان آورد. از طریق او بسیاری دیگر از سامری ها نیز ايمان آوردند.

درباره سامری ها موارد زیر را می دانیم: در سال 721 قبل از میلاد مسیح ، سلماناسار (شلمانسر) ، پادشاه آشوریان ، ده قبیله پادشاهی اسرائیل را به اسارت برد و همه این افراد را به بابل و سرزمین مادها منتقل کرد. از آنجا او ملت های مختلفی را جمع کرد و آنها را به سامره فرستاد. این ملتها از قبل بت پرست بودند. اگرچه بعداً آنها به ایمان یهودی تعلیم یافتند و به خدای یگانه ایمان آوردند ، آنها بتها را نیز می پرستیدند. بعلاوه ، آنها فقط كتب پنجگانه موسی را پذیرفتند ، و سایر كتابهای كتاب مقدس را رد كردند. با این وجود ، آنها خود را از فرزندان ابراهیم و یعقوب می پنداشتند. بنابراین ، یهودیان متدین این قوم یهود و بت پرست را سامری نامیدند ، زیرا آنها در سامره ، شهر پیشین بنی اسرائیل و همچنین شهرهای دیگر در آنجا زندگی می کردند. یهودیان آنها را به عنوان خاندان بت پرست و بیگانه رد کردند و به هیچ وجه با آنها ارتباط برقرار نکردند ، همانطور که زن سامری مشاهده کرد ، "یهودیان با سامری ها معاشرت ندارند" (یوحنا 4: 9) بنابراین ، نام سامری به طعنه آمیز بارها در روایات انجیل به کار رفته است.

پس از صعود خداوند و نزول روح القدس در پنطیکاست ، زن سامری توسط رسولان مقدس تعمید گرفت و مبلغ بزرگ و شهید مسیح شد. او فوتينى نامیده می شد و جشن او در 26 فوریه برگزار می شود.


شمايل يكشنبه زن سامرى

 

شمايل یکشنبه زن سامری، داستان کتاب مقدسى مکالمه مسیح با اين زن در سر چاه را به تصویر می کشد. نشان داده شده است که خداوند ما کنار چاه نشسته است ، با زن سامری صحبت می کند و او را برکت می دهد. او با دست راست خود به سمت مسیح نشان داده شده است، این نشان دهنده علاقه او به آنچه او می گوید ، و همچنین به عنوان نشانه ای از ایمان او و تلاش او برای جلب دیگران برای شنیدن سخنان مسیح است. در پس زمینه این نماد ، شهر همراه با کوه گرازيم قابل مشاهده است.

مراسم مسیحیان ارتدوكس براى جشن یکشنبه زن سامری

 

روز یکشنبه زن سامری با مراسم ليتورگى الهی قديس يوحناى زرين دهان برگزار می شود. در این یکشنبه و در تمام دوره پاسكا تا زمان مرخصی شدن از پاسكا، یک روز قبل از جشن صعود ، مراسم با خواندن تروپاریون پاسكا ، "مسیح از مردگان برخاسته است ..." آغاز می شود.

قرائت کتاب مقدس برای این جشن به شرح زیر است: در مراسم ليتورگى الهی: اعمال 11: 19-30؛ انجيل یوحنا 4: 5-42.

 

سرود جشن

كونتاكيون

 تو ديدى، زن سامری با ایمان به سر چاه آمده، آب حكمت که او از آن به طور فراوان نوشید و ملكوت آسمانی را به عنوان کسی که برای همیشه متبارك است ، به ارث برد.