خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٦٣؛
ای خدا، تو خدای من هستی. در سحر تو را خواهم طلبید. جان من تشنه تو
است و جسدم مشتاق تو در زمین خشک تشنه بی آب. چنانکه در قدس بر تو نظر
کردم تا قوت و جلال تو را مشاهده کنم. چونکه رحمت تو از حیات نیکوتر
است. پس لبهای من ترا تسبیح خواهد خواند. از اینرو تا زنده هستم تو را
متبارک خواهم خواند. و دستهای خود را به نام تو خواهم برافراشت. جان من
سیر خواهد شد چنانکه از مغز و پیه. و زبان من به لبهای شادمانی تو را
حمد خواهد گفت، چون تو را بر بستر خود یاد می آورم و در پاسهای شب در
تو تفکر می کنم. زیرا تو مددکار من بوده ای و زیر سایه بالهای تو شادی
خواهم کرد. جان من به تو چسبیده است و دست راست تو مرا تایید کرده است.
و اما آنانی که قصد جان من دارند هلاک خواهند شد و در اسفل زمین فرو
خواهند رفت. ایشان به دم شمشیر سپرده می شوند و نصیب شغالها خواهند شد.
اما پادشاه در خدا شادی خواهد کرد و هرکه بدو قسم خورد فخر خواهد نمود.
زیرا دهان دروغگویان بسته خواهد گردید.
بعد از مزمور :
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
چهارشنبه، صلیب مقدس و حیاتبخش
تروپاريون ؛
ای خداوند، قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک ساز. عطا كن که
مسیحیان راستین بر دشمنان خود پیروز گردند. و بهخاطر صلیب خویش، مسکن
خود را حفظ فرما.
كونتاكيون ؛
همانطور
که داوطلبانه به جای ما مصلوب گشتی، رحمت عطا فرما به کسانی که به
نام تو خوانده شدهاند. تمام مسیحیان ارتدوكس را به نام خویش
شادمان گردان، با اِعطای نشانِ شکستناپذیر، آن اسلحۀ صلح خویش،
ایشان را بر دشمنانشان پیروز گردان.
انديشه هاى قديس تئوفان منزوى
( اعمال رسولان 10 :1-16 ؛ یوحنا 6
:56-69 )
هنگامی که خداوند آموزه مقدس بدن و خون مقدس را ارائه داد، و شرط لازم
برای ارتباط با خود و منبع حيات واقعی را در آن عنوان کرد، آنگاه «
بسیاری از شاگردانش برگشته، دیگر او را همراهی نکردند.» ( یوحنا 6
:66 ). چنین عملی از رحمت بیکران خداوند نسبت به ما برای آنها بسیار
معجزهآسا به نظر میرسید و بیزاری آنها از معجزه، آنها را از خداوند
دور کرد. خداوند این را دید و با این حال، آماده مصلوب شدن برای نجات
همه، امکان کوچک شمردن یا لغو معجزه را نداد. پس اين در تدارك كار نجات
ما لازم است! هر چند که البته با تأسف آنها را رها کرد تا ايشان در
ظلمت کفر و هلاکت بروند و نه تنها به آنها، بلکه به دوازده برگزیده نیز
به همین مناسبت فرمود: «آیا شما هم میخواهید بروید؟" ( یوحنا 6 :67 )،
او ابراز آمادگی می کند که اگر در برابر معجزه سر فرود نیاوردند، آنها
را رها کنیم.
از این رو چنین نتیجه می شود که فرار از معجزه مانند فرار از خداوند
منجی است و آن که از معجزه روی گردان شود همان کسی است که هلاک می
شود. بگذار کسانی که از صرف یادآوری معجزه وحشت دارند به این گوش فرا
دهند! آنها همچنین با معجزه ای روبرو می شوند که دیگر نمی توانند با آن
بحث کنند: یعنی مرگ و داورى پس از مرگ. اما اینکه آیا این عدم تناقض
برای نجات آنها مفید خواهد بود یا خیر، فقط خدا می داند.