مبانى ارتدوكس
سومین فرمان عهد جدید : خوشا به حال حلیمان، زیرا آنها وارث زمین خواهند
بود.
بياييد ابتدا در نظر بگیریم که حلم خدا به چه معناست. مسیح تعلیم داد: از
من بیاموزید، زیرا من حلیم و فروتن هستم و در جان خود آرامش خواهید یافت
(متی 11 :29). حلم الهی به عنوان آرزوی نجات همه مردم و سرازیر شدن
عشق الهی بر همه، درک می شود. تمام زندگی مسیح نمونه ای از فروتنی است، حتی
روی صلیب، در عذابی وحشتناک، مسیح بر صليب از شکنجه گران خود مراقبت کرد:
پدر! آنها را ببخش ، زيرا نمی دانند دارند چه می کنند...(لوقا 23
:34). بیایید تصور کنیم که چه نوع تماميت درونی باید داشته باشید تا با
داشتن قدرتی نامحدود، تحقیر را از سوی مخلوقات خود تحمل کنید. فقط با
عشق بی حد و حصر می توان تحمل کرد. و این عشق مسیح بلافاصله جوانه زد:
يوزباشى لونگینوس که با نیزه پهلوى منجى را سوراخ کرد، شهید مسیحی شد!
یکی از درخشانترین جلوههای حلم خدا، ظهور به الیاس نبی است: اول
پادشاهان 19: 11-12.
حلم انسان به ضد کینه توزی است; توانایی درک و بخشش یک شخص، وارد شدن به
موقعیت او و محکوم نکردن است. قدیس ایگناتیوس (بریانچانینوف)
مینویسد: حالتی از روح که در آن خشم، نفرت، یادآوری و نکوهش از آن حذف
میشود، حلم نامیده میشود.
به نظر می رسد در زندگی اطرافمان برنده هایی را می بینیم که اصلاً فروتن
نیستند. یا یک نفر به قیمت شر پیشرفت می کند، یا از کسی که به او
توهین کرده انتقام می گیرد - چه تعداد از فیلم ها درباره انتقام صحبت می
کنند، تلاش شیطان برای حل مشکل شر. از سوی دیگر، ترس قادر است شر را تا حد
معینی محدود کند، اما نمی تواند انسان را متحول کند. فروتنی ضعف
شخصیت نیست، بلکه سخاوت است، توانایی بخشیدن مجرم، نه جبران بدی با
بدی. حلیم کسی است که بر منیت خود، شور خشم، غلبه کرده و او را به انتقام
سوق نمی دهد.
مقدسین این فرمان را تا حد زیادی انجام دادند، به عنوان مثال، شاهزاده
نجیب تورسكوى میخائیل یاروسلاوویچ، که توسط برادرزاده اش در برابر مغولان
تهمت زده شد، داوطلبانه به مغول رفت و با ایمان قوی راه رنج را در پیش
گرفت.
حلیم وارث چه سرزمینی خواهد شد؟ سرزمین موعود (وعده خداوند). در زمان ما،
دیگر به عنوان یک سرزمین جغرافیایی فلسطین که توسط رومیان تصرف شده است،
نیست، بلکه به عنوان یک قطعه بهشتی برای کسانی است که احکام خدا - ملكوت
خدا - را انجام می دهند.
توصيه عملى
چند توصیه برای استفاده از تسبیح، توسط یک فرد غیر روحانی
استفاده از تسبیح نباید توسط صاحب آنها به عنوان یک ویژگی شیک و حتی بیشتر
به عنوان نشانه برتری نسبت به دیگران تلقی شود. تسبیح نباید باعث خود بزرگ
بینی و غرور شود. بر این اساس، شبانان باتجربه فرزندان روحانی خود را به
استفاده پنهانی از تسبیح توصیه می کنند.
باید به خاطر داشت که تسبیح، به عنوان یک "شمشیر روحانی" و داشتن صلیب در
ترکیب آن، مانند هر تصویری از صلیب ارتدوكس، نیاز به نگرش ویژه و محترمانه
دارد.
|