دعاى روزانه
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٦٣؛
ای خدا، تو خدای من هستی. در سحر تو را خواهم طلبید. جان من تشنه تو
است و جسدم مشتاق تو در زمین خشک تشنه بی آب. چنانکه در قدس بر تو نظر
کردم تا قوت و جلال تو را مشاهده کنم. چونکه رحمت تو از حیات نیکوتر
است. پس لبهای من ترا تسبیح خواهد خواند. از اینرو تا زنده هستم تو را
متبارک خواهم خواند. و دستهای خود را به نام تو خواهم برافراشت. جان من
سیر خواهد شد چنانکه از مغز و پیه. و زبان من به لبهای شادمانی تو را
حمد خواهد گفت، چون تو را بر بستر خود یاد می آورم و در پاسهای شب در
تو تفکر می کنم. زیرا تو مددکار من بوده ای و زیر سایه بالهای تو شادی
خواهم کرد. جان من به تو چسبیده است و دست راست تو مرا تایید کرده است.
و اما آنانی که قصد جان من دارند هلاک خواهند شد و در اسفل زمین فرو
خواهند رفت. ایشان به دم شمشیر سپرده می شوند و نصیب شغالها خواهند شد.
اما پادشاه در خدا شادی خواهد کرد و هرکه بدو قسم خورد فخر خواهد نمود.
زیرا دهان دروغگویان بسته خواهد گردید.
بعد از مزمور :
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
چهارشنبه، صلیب مقدس و حیات‌بخش
تروپاريون ؛
ای خداوند، قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک ساز. عطا كن که
مسیحیان راستین بر دشمنان خود پیروز گردند. و به‌خاطر صلیب خویش، مسکن
خود را حفظ فرما.
كونتاكيون ؛
همانطور که داوطلبانه به جای ما مصلوب گشتی، رحمت عطا فرما به کسانی که
به نام تو خوانده شده‌اند. تمام مسیحیان ارتدوكس را به نام خویش شادمان
گردان، با اِعطای نشانِ شکست‌ناپذیر، آن اسلحۀ صلح خویش، ایشان را بر
دشمنانشان پیروز گردان.
انديشه هاى قديس تئوفان
راهب
(متی 11: 2-15)
"ملكوت آسمان
نيرومندانه به پيش مى رود و زورآوران آن را تصاحب مى كنند" (متی 11:
12). ملكوت آسمان
نيرومندانه به پيش مى رود ، یعنی با زور ، با تلاش ، تلاش و کارهای سخت
به دست می آید. بنابراین ، تنها توسط کسی حاصل می شود که زندگی سخت و
زاهدانه ای را سپری کند. این هر نوع تسلی در راه رسیدن به ملكوت را
انکار می کند. انواع و اقسام شادی ها از ملكوت برداشته می شود و اکنون
ما فقط نگرانی هایی در مورد خوشى ، گاه به گاه روحى و بيشتر جسمانی
داریم: خوردن ، نوشیدن ، خوشگذرانی ، راه رفتن و زندگی مجلل در همه
چیز.
اگرچه در آن یک جشن و یک جشن
سلطنتی وجود دارد ، که هیچ کس فکر تهیه آن را نمی کند ، اما سلیقه ما
یکسان نیست. آنچه در آنجا شیرین تلقی می شود برای ما تلخ است؛ آنچه در
آنجا دلپذیر است برای ما نفرت انگیز است ، آنچه ما را سرگرم می کند
مسئولیت براى ما است - ما کاملاً پراکنده شدیم و ملكوت با زورآوران ،
که او را خوشنود می کنند ، از ما دور می شود.
