دعاى روزانه
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور١٤٣؛
ای خداوند دعای مرا بشنو و به تضرع من گوش بده! در امانت و عدالت خویش
مرا اجابت فرما! و بر بنده خود به محاکمه برمیا. زیرا زنده ای نیست که
به حضور تو عادل شمرده شود. زیرا که دشمن بر جان من جفا کرده، حیات مرا
به زمین کوبیده است و مرا در ظلمت ساکن گردانیده، مثل آنانی که مدتی
مرده باشند. پس روح من در من مدهوش شده، و دلم در اندرونم متحیر گردیده
است. ایام قدیم را به یاد می آورم. در همه اعمال تو تفکر نموده، در
کارهای دست تو تامل میکنم. دستهای خود را بسوی تو دراز میکنم. جان من
مثل زمین خشک، تشنه تو است.ای خداوند، بزودی مرا اجابت فرما زیرا روح
من کاهیده شده است. روی خود را از من مپوشان، مبادا مثل فرو روندگان به
هاویه بشوم. بامدادان رحمت خود را به من بشنوان زیرا که بر تو توکل
دارم. طریقی را که بر آن بروم، مرا بیاموز زیرا نزد تو جان خود را بر
می افرازم. ای خداوند مرا از دشمنانم برهان زیرا که نزد تو پناه برده
ام. مرا تعلیم ده تا اراده تو را بجا آورم زیرا خدای من تو هستی. روح
مهربان تو مرا در زمین هموار هدایت بنماید. به خاطر نام خود ای خداوند
مرا زنده ساز. به خاطر عدالت خویش جان مرا از تنگی برهان. و به خاطر
رحمت خود، دشمنانم را منقطع ساز. و همه مخالفان جان مرا هلاک کن زیرا
که من بنده تو هستم.
بعد از مزمور :
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
شنبه، دعا به مادر خدا، تمام مقدسین، مؤمنين وفات‌یافته
تروپاريون ؛
ای رسولان، شهیدان و انبیا، اسقف‌های مقدس، قديسين و پارسایان، که نبرد
نیکو را جنگیده و ایمان را حفظ نموده‌اید، شما در برابر نجات‌دهنده،
دلیری دارید. نزد او برایمان شفاعت کنید زیرا او نیکوست و دعا کنید که
جانهایمان را نجات دهد.
كونتاكيون ؛
ای مسیح، به مقدسین و جانهای خادمینت آسایش ببخش، در جایی که دیگر خبری
از بیماری و غم و آه و ناله نيست، بلکه تا به ابد حیات است.
انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين
( روميان 11 :25-36 ؛ متی 12 :1-8 )
«اگر اين معنی را درك مى كرديد كه می‌گوید: 'رحمت می‌خواهم نه
قربانی،' ديگر بی‌گناهان را محكوم نمی‌کردید.» ( متی 12: 7 ). پس
برای رهایی از گناه مذمت كردن باید قلبی رحیم داشت. قلب مهربان نه تنها
بى گناهان را محكوم نمى كند بلكه حتى نقض آشکار شريعت را كه بر همه
معلوم است را محکوم نخواهد کرد. به جای قضاوت، ترحم خواهد کرد و آماده
گریستن خواهد بود، نه سرزنش.
در واقع، گناه نکوهش كردن، ثمره دلی بی رحم و بدخواه است، که از تحقیر
همسایه، در تهمت زدن نام او، در زیر پا گذاشتن ناموس او، لذت می
برد. این عمل یک عمل قتل است و از ابتدا با روحیه قاتل انجام می
شود. تهمت زیادی نیز از همین سرچشمه می آید، چون شیطان همان شرير است
که تهمت می زند و همه جا پخش می کند.
هر بار که میل شیطانی برای محکوم کردن به سراغ تان می آید، در
برانگیختن ترحم در خود عجله کنید. با قلبى دلسوز، سپس با دعا به درگاه
خداوند رو کنید تا او به همه ما رحم کند، نه تنها به کسانی که می
خواستید آنها را محکوم کنید، بلکه حتی خود ما را، و شاید بیشتر از
دیگران ما را - و میل شیطانی خواهد مرد.
