دعاى روزانه

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

 مزمور٣٨؛

ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما. زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است. در جسد من به سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به سبب خطای خودم سلامتی نی. زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین تر شده. جراحات من متعفن و مقروح شده است، به سبب حماقت من. به خود می پیچم و بی نهایت منحنی شده ام. تمامی روز ماتم کنان تردد میکنم. زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست. من بی حس و بینهایت کوفته شده ام و از فغان دل خود نعره می زنم. ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تو است و ناله های من از تو مخفی نمی باشد. دل من می طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست. دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می ایستند و خویشان من دور ایستاده اند. آنانی که قصد جانم دارند دام می گسترند و بد اندیشانم سخنان فتنه انگیز می گویند و تمام روز حیله را تفکر می کنند. و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند. و مثل کسی گردیده ام که نمی شنود و کسی که در زبانش حجتی نباشد. زیرا که ای خداوند انتظار تو را می کشم. تو ای یهوه خدایم جواب خواهی داد. چونکه گفته ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند. زیرا که برای افتادن نصب شده ام و درد من همیشه پیش روی من است. زیرا گناه خود را اخبار می نمایم و از خطای خود غمگین هستم. اما دشمنانم زنده و زور آورند و آنانی که بی سبب بر من بغض می نمایند بسیاراند. و آنانی که به عوض نیکی به من بدی می رسانند. برمن عداوت می ورزند زیرا نیکویی را پیروی میکنم. ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش. و برای اعانت من تعجیل فرما ای خداوندی که نجات من هستی.

بعد از مزمور: 

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

سه شنبه، دعا به قديس يحيى تعميد دهنده

تروپاريون ؛

یاد و خاطر پارسایان شایان ستایش است، اما تو ای پیشگام، به شهادت خودِ خداوندگار، پسندیدۀ او هستی. تو بزرگترین نبی معرفی شدی زیرا او را که از قبل درباره‌اش نبوت کرده بودند، در آب تعمید دادی. از این رو، پس از آنکه برای راستی جنگیدی و رنج کشیدی، به آنانی که در قبرها بودند، انجیل خدای جسم‌ شده را اعلان نمودی، خدایی که گناه از جهان برمی‌گیرد و رحمت عظیم خود را شامل حال ما می‌گرداند.

 

كونتاكيون ؛

ای نبی خدا و پیشگام فیض، سر تو همچون مقدس‌ترین گُل رز از زمین شکوفه زده. هر آینه شفا یافتیم، زیرا تو مانند گذشته، جهان را به توبه وعظ می‌کنی.

 

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

 

"به دنبال خداوند باشید. به دنبال روى او باشید همانطور که شخصی شخص ديگر را رو در رو می بیند ، سعی کنید روح خود را در برابر خداوند قرار دهید ، به طوری که آنها رو در رو باشند. چنین امری طبیعی است که حتی نباید آن را به خاطر سپرد. زیرا روح ذاتاً باید برای خداوند تلاش کند. و خداوند همیشه نزدیک است. و هیچ چیزى نیست که آنها را به یکدیگر معرفى کند ، زیرا آنها آشنایان قدیمی هستند. "

مبانى ارتدوكس

 

درباره خداى روح القدس

 روح القدس یک نیروی غیرشخصی نیست، بلکه شخص است که از نظر احترام با پدر و پسر برابری می کند.  روح القدس وجودی ابدی از طرف پدر دارد، درست مانند پسر. اگر پسر مولود شده است، پس روح القدس صادر(از سوی پدر از ازل) می شود.  پدر هرگز بدون پسر و روح القدس نبوده است.

 چرا معمولاً می شنویم که فیض، فیض روح القدس است؟

 ابتدا بیایید ببینیم فیض چیست. عمل خدا.  گاهی اوقات در یونانی انرژی نامیده می شود، که ممکن است به درستی مانند قياس تششع فاقد شخص درک نشود.  فیض عمل است، قدرت خدا است.  روح القدس همیشه سخنگوی عمل تثلیث القدس است و از این رو می گویند: فیض روح القدس.  قياس: ما صدای یک شخص را درک می کنیم، نه فکر او، و معمولاً می گوییم: " شنیدم که او گفت ... ".  و ما نمی گوییم: «فکری در ذهنش متولد شد که با صدا سخن گفت».  با این وجود، ریزش فیض یک عمل تثلیثی است، برای مثال، در مراسم ليتورگى الهى می شنویم: "فیض خداوند ما عیسی مسیح و محبت خداى پدر و رفاقت روح القدس با همه شما باد."

 جشن ها - روز روح‌القدس ، روز بعد از روز تثلیث اقدس (در پنجاه و یکمین روز پس از عید قيام/پاسكا، يا به عبارتى روز پس از پنطيكاست) برگزار می‌شود.  دعا به روح القدس، دعاى "پادشاه آسمانى" است.

 

توصيه عملى

 

منحصراً در قلمرو روحانى، مردم تمایل دارند خود را با ظاهر آشکار افراد مقایسه کنند: خب، من یک قاتل، متجاوز یا ولگرد مست نیستم، هیچ گناه خاصی انجام ندادم... چه نوازنده ای خواهد گفت: من خوب می نوازم، بهتر از این  پیرمرد در زیرگذر؟ بنابراین، به ما دستور داده شده است که خود را بر اساس دستورات خدا و قديسين خدا بسنجیم.  در این صورت مطمئناً نمی توانیم خود را با عادی بودن خیالی گول بزنیم و همیشه چیزی برای تلاش خواهیم داشت.

 یک فرد عادی که خدا آفریده، یک فرد مقدس است، فضیلت یک فعل طبیعی شخص است و هر چیزی که درست نیست در حالتی غیرعادی است. این واقعیت که گناه بر جهان ما مسلط است به این معنی نیست که آن یک هنجار است. هنجار یک حالت کیفی است نه کمی.

 

درس روز

 

 از برادرى شنيدم كه وقتى نزد يكى از برادران آمد و حجره اش را جارو نشده و نامرتب ديد، با خود گفت: خوشا به حال اين برادر كه نگرانی خود را برای هر چيز، حتى چيزهای زمينى كنار گذاشته است. پس تمام ذهنش به غم و اندوه تبدیل شده و وقتی برای نظم دادن به اتاقش پیدا نمی کند.»

 همچنین اگر نزد دیگری می آمد و حجره اش را تمیز و جارو و پاک می دید، باز با خود می گفت: «همانطور که روح این برادر پاک است، حجره او نیز پاک است و وضعیت حجره او مطابق است با وضعیت روح او.»

 و هرگز درباره احدی نگفت: «این برادر غافل است» یا «این در بیهوده گى است»، بلکه با حسن نیتش هميشه بهره برد.

 خدای نيك به ما روحیه نیکی بدهد تا ما نیز از همه بهره مند شویم و هرگز متوجه بدی های همسایه خود نشویم.