دعاى روزانه
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٨٨؛
ای یهوه خدای نجات من، شب و روز نزد تو فریاد کرده ام. دعای من به حضور
تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. زیرا که جان من از بلایا پر
شده است و زندگانی ام به قبر نزدیک گردیده. از فرو روندگان به هاویه
شمرده شده ام و مثل مرد بی قوت گشته ام. در میان مردگان منفرد شده، مثل
کشتگان که در قبر خوابیده اند، که ایشان را دیگر به یاد نخواهی آورد و
از دست تو منقطع شده اند. مرا در هاویه اسفل گذاشته ای، در ظلمت در
ژرفی ها. خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا
ساخته ای. آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده ای
محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند،
نزد تو فریاد کرده ام تمامی روز. دستهای خود را به تو دراز کرده ام.
آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد
خواهند گفت؟ آیا رحمت تو در قبر مذکور خواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟
آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می شود و عدالت تو در زمین فراموشی؟ و
اما من نزد تو ای خداوند فریاد بر آورده ام و بامدادان دعای من در پیش
تو می آید. ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، و روی خود را از من پنهان
نموده ای. من مستمند و از طفولیت مشرف بر موت شده ام. ترسهای تو را
متحمل شده، متحیر گردیده ام. حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو
مرا هلاک ساخته. مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو
احاطه نموده. یاران و دوستان را از من دور کرده ای و آشنایانم را در
تاریکی.
بعد از مزمور:
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
پنج شنبه، دعا به رسولان مقدس و قدیس نیکولاس
تروپاريون ؛
ای رسولان مقدس، نزد خدای رحیمِ ما شفاعت نمایید تا بخشایش گناهانمان
را به جان ما عطا فرماید!
كونتاكيون ؛
ای خداوند، تو واعظین استوار، آنانی که الهام الهی یافته‌اند، یعنی
رسولان مقدس را به آرامش و بهره‌مندی از برکاتت وارد ساخته‌ای. زیرا
زحمات و مرگ ایشان را فراتر از هر قربانی سوختنی پذیرفته‌ای، ای تو
تنها کسی که از رازهای دلمان باخبری.
انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين
( روميان 11 :2-12 ؛ متی 11 :20-26 )
خداوند در کفرناحوم، بيت سيدا و خورزين نشانه‌های بسیاری آشکار
کرد. در این میان، تعداد کسانی که ایمان آوردند با قدرت آیات مطابقت
نداشت. به همین دلیل این شهرها را به شدت سرزنش کرد و داوری کرد که در
روز قیامت صور و صیدون و سدوم و عموره قابل تحمل تر از آن شهرها خواهد
بود.
ما، با این مدل باید خودمان را قضاوت کنیم. چه بسیار نشانه هایی که
خداوند به روسیه نشان داد، او را از شر قوی ترین دشمنان نجات داد و ملت
هایش را تحت سلطه خود در آورد! او چقدر گنج‌های دائمی به آن داد،
که نشانه‌های بی‌وقفه‌ای از خود برمی‌تابید - در یادگارهای قدیسین و
شمایل معجزه‌آسا که در سراسر روسیه پراکنده شده‌اند! و با این
حال، در روزگار ما، روس‌های ما شروع به انحراف از ایمان می‌کنند: یک
بخش به طور کامل و همه جانبه در کفر می‌افتد، دیگری به پروتستانتیسم
می‌افتد، دیگری مخفیانه عقاید خود را می‌بافد، که در آن فکر می‌کند هم
معنویت‌گرایی و هم مزخرفات الهیاتی را با مکاشفه‌ی الهی ترکیب کند.
شر در حال رشد است، بدخواهی و بی ایمانی سر خود را بلند می کند، ایمان
و ارتدوكس ضعیف می شوند. آیا ما به خودمان نمی آییم؟... و بالاخره برای
ما هم همینطور خواهد بود، مثل با فرانسوی ها و دیگران... و اگر این
اتفاق بیفتد، فکر می کنید چه اتفاقی برای ما خواهد افتاد.
خداوندا! روسیه ارتدوكس را از مجازات عادلانه و شایسته خود نجات ده و
رحم فرما!
