دعاى روزانه

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

مزمور٣؛ 

 ای خداوند دشمنانم چه بسیار شده اند. بسیاری به ضد من برمی خیزند. بسیاری برای جان من می گویند: «به جهت او در خداخلاصی نیست.» لیکن تو ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازنده سر من. به آواز خود نزد خداوند می خوانم و مرا از کوه مقدس خود اجابت مینماید. و اما من خسبیده، به خواب رفتم و بیدار شدم زیرا خداوند مرا تقویت می دهد. از کرورهای مخلوق نخواهم ترسید که گرداگرد من صف بسته اند. ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا برهان! زیرا بر رخسار همه دشمنانم زدی؛ دندانهای شریران را شکستی. نجات از آن خداوند است و برکت تو بر قوم تو میباشد.

بعد از مزمور :

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

دوشنبه، دعا به میکائیل مقدس و تمام فرشتگان

تروپاريون ؛

ای فرمانده تمامی لشکریان آسمان، ما نالایقان بی‌وقفه از تو استدعا می‌کنیم که ما را با سپر دعاهایت در برگیری و زیر بالهای جلال روحانى خود بپوشانی. ما در برابر تو افتاده، فریاد می‌زنیم: «از ما در برابر تمامی آسیب ها محافظت کن، ای سرور قدرتهای آسمان!»

 

كونتاكيون ؛

شما، ای سروران و رهبران لشکر خدا، ای خادمین جلال الهی و راهنمایان بشر، بطلبید هر آنچه را که برای ما نیکوست، و برایمان رحمتی بی‌کران بطلبيد، ای فرمانده لشکرهای آسمانی.

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

(افسسیان. 2: 11-13 ؛ لوقا 13: 18-29 )

 

 «سخت بکوشید از دروازه تنگ وارد شوید»( لوقا 13:24 ). دروازه تنگ - زندگی نه بر اساس میل فرد، نه بر اساس خواسته ها، و نه برای خشنود کردن فرد است. دروازه های فراخ - زندگی مطابق با تمام اميال و آرزوهای یک قلب پرشور، بدون کوچکترین امتناع از خود در هیچ چیزى است. بنابراین، دروازه ملکوت، خویشتن دارى است. خود را در همه چیز محدود کنید - و باز کردن در، و فشار دادن آن مانند تأکید بر در برای باز کردن و گذر از آن خواهد بود.

 چگونه خود را كنترل کنیم؟  با اجراى دستورات خداوند، در مقابل اميال پرشور قلب. وقتی شروع به عصبانی شدن از کسی می‌کنید، فرمان خداوند را به خاطر بسپارید: "هرکه نسبت به برادر خود عصبانی شود محکوم خواهد شد...» ( متی 5: 22) ، و با شرمندگی قلب، او را نیز محکوم خواهد کرد. هنگامى كه اميال پرشور آمدند، حتى نگاه شهوت آميز به همسر خود را حرام بدانيد و شهوت خود را مهار كنيد. وقتی می‌خواهید کسی را محکوم کنید، کلام خداوند را به خاطر بیاوريد که با این کار حكم آسمان ​​را نسبت به خود سخت می کنید و از این طریق خشم خود را مهار کنید.

 پس در رابطه با هر حرکت باطل سخنان کتاب آسمانی را در برابر هر یک از آنها جمع آوری کنید و در حافظه خود نگه دارید. به محض اینکه هر هوس بدی از دل بیرون رفت، فوراً آن را با مثلى علیه آن گره بزنید. يا پیشاپیش تمام آرزوها و افکارتان را با کلمات الهی گره زده و در آنها گام برداريد: گویی در زنجیر هستید. اما در این گره ها آزادی هست، یا یک راه آزادی به سوی ملکوت خدا.

 

مبانى ارتدوكس

 

ایمان مسیحی  هم اعتماد و هم وفاداری به خدا است. اگر انسان به خدا ایمان داشته باشد، به خدا توکل می کند و به او وفادار می ماند و به دستورات او عمل می کند. این نوع ایمان است که نجات بخش است. از این رو نام افراد در رابطه با کلیسای خدا اینگونه آمده است: مؤمنان و جداشدگان.

 ایمان چیزی مبهم نیست، ما باید به وضوح بدانیم: به چه کسی  اعتقاد داریم، چگونه با ایمان زندگی کنیم، ثمرات واقعی ایمان چیست.

 

توصيه عملى

تهیه یک برنامه برای زندگی روحانى خود برای سال آینده مفید است.

 مثلا:

 - فهرستی از کتاب‌های الهیاتی را برای خواندن مشخص کنید؛

 - دعاها را برای حفظ کردن انتخاب کنید (نیازی به حفظ کردن آنها نیست، با خواندن منظم آنها به خوبی به خاطر سپرده می شوند).

 - هر روز تقویم کلیسای ارتدوكس را ، با دعا خطاب به مقدسینی که روزهای یادبودشان جشن گرفته می شود ، مرور کنید.

 - روزانه کتاب مقدس را بخوانید؛

 - مطالعه ترتیب و معنای عبادت؛

 - برنامه ریزی سفرهای زیارتى و غیره

 

 

درس روز

 

دو برادری که در شهوت غرق شده بودند، به عيش رفتند و زنان را با خود بردند.

 بعد شروع به فكر کردند و گفتند: "ما چه فایده ای مى بريم که از مرتبه فرشته اى خارج شده ايم و به این ناپاکی افتادیم و بعد باید به آتش و عذاب برویم؟  بیا به صحرا برويم."

 سپس نزد پدران رفتند، و از آنها اجازه خواستند که نزدشان توبه و به آنچه انجام داده اند اعتراف کنند.  پیران آنها را یک سال درحجره گذاردند و به هر دو به یک اندازه نان و آب دادند.  برادران از نظر ظاهری شبیه هم بودند.

 چون زمان توبه به پایان رسید، از حجره بیرون آمدند - و پدران یکی از آنها را غمگین و کاملاً رنگ پریده و دیگری را با چهره ای بشاش و درخشان دیدند - و از این تعجب کردند، زیرا برادران به یک اندازه غذا خوردند.  از این رو از برادر غمگین پرسیدند: در حجره به چه فکری مشغول بودی؟

 او پاسخ داد: « در مورد بدی که کرده بودم فکر کردم، و در مورد عذابی که باید به آن برسم، و از ترس اینکه استخوانم به پوستم من بچسبد» (مزمور 101: 6).

 از دیگری نیز پرسیدند: در حجره ات به چه فکر می کردی؟

 پاسخ داد: خدا را شکر کردم که مرا از ناپاکی دنیا و عذاب آینده بیرون کشید و به این زندگی فرشته گونه بازگرداند - و با یاد خدا شاد بودم.

 پیران گفتند: توبه هر دو نزد خدا برابر است.