28-8-2022

6-6-1401

تقويم جديد: بدون روزه

تقويم قديم: بدون روزه

با کلیک کردن بر روی هر یک از آیکون های صفحه می توانید درباره آن قدیس، جشن یا مناسبت مطالعه نمایید

بزرگداشت

كشف آثار مقدس قديس ايوب پوچايف (١٦٥١ م)


   قديس موسى سياه اسكت (٤٠٠ م) 

روز گراميداشت

تقویم جدید:    28 آگوست

تقويم قدیم:  10  سپتامبر


قرائت كتاب مقدس

قرائت انجيل صبح؛

انجيل يوحنا ٢١: ١٤-٢٥

ليتورگى الهى ؛

قرائت رساله رسولى : اول قرنتيان ٩: ٢- ١٢

قرائت انجيل مقدس : انجيل متى ١٨: ٢٣-٣٥

قرائت ها به تقويم قديم براى روز غنودن مادر خدا؛

انجيل لوقا ١: ٣٩- ٤٩، ٥٦

ليتورگى الهى ؛

قرائت رساله رسولى : فيليپيان ٢: ٥- ١١

قرائت انجيل مقدس : انجيل لوقا ١٠: ٣٨- ٤٢، ١١: ٢٧-٢٨

 

دعاى روزانه

يكشنبه، دعاى رستاخيز

تروپاريون ؛

قدرتهاى فرشته اى در مقبره تو هستند ، و کسانی که از آن محافظت می کردند مردند و مریم در مقبره ایستاد و به دنبال خالص ترین بدن تو بود. تو جهنم را ویران کردی، و از آن رنج نبردی. با باكره ، دهنده حيات ملاقات کردی. اى خداوند، برخاسته از مردگان، جلال بر تو باد.

 

كونتاكيون ؛

مسیح خدا، بخشنده حيات، با دست حیات بخش خود همه مردگان را از اعماق تاریك عالم مردگان بلند كرد ، طبیعت انسانى را برخيزاند ، زیرا او منجى همه ، رستاخیز و حيات و خدای همه چیز است!

 

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

  

درباره غنودن مقدس ترین تئوتوكوس

"مریم نصيب خوب را انتخاب کرد" (لوقا 10: 42). غنودن مادر خدا نشان دهنده پایان خوب این انتخاب است. خود نجات دهنده ، در آراميدن او ، روح او را در دستان خود گرفت. بسیاری از قديسين به همین شيوه مورد تقدیر قرار گرفتند؛ يكسان در اشکال و درجات مختلف ، و همينطور همه انتخاب كنندگان نصيب خوب. در ساعت انتخاب، امید فقط این پایان را می بیند و تا حدی حتی آن را پیش بینی می کند. اما پس از آن تلاش ها ، مبارزات و با اجبار به خود یکی دیگر را دنبال می کنند و مسیر انتخاب شده را تاریک می کنند.

ستاره راهنما براى پایان خوب از قسمت خوب باقی می ماند. این همان نور درخشان در دور برای مسافری است که در تاریکی گرفتار شده است. امید یک محرک انرژی و نگهدارنده صبر و ثبات در آنچه آغاز شده است ، و خود در ایمان قوی است. آنها با ایمان انتخاب مى كنند، به امید اينكه در انتخاب خود محکم باشند و با صبر به پایان خوبی می رسند.

 

مبانى ارتدوكس

 

خودآگاهی اخلاقی چیست؟ آگاهى اخلاقی مسیحی چیست؟

مهمترین ویژگی انسان ، خودآگاهی است. تحت خودآگاهی یک شخص ، آگاهى او از خود منظور شده است، بر خلاف سایر اشیاء جهان پیرامون خود و جهان به طور کلی. در معنای وسیع تر ، و از نظر خاص و در عمیق تر آن، منظور ما از آگاهی ، تصور شخص از خودش، از ویژگی ها ، توانایی ها ، قابليت ها ، حالات خود است. در این (از جمله موارد دیگر) انسان اساساً با موجودات غير ناطق - حیوانات متفاوت است.

در همین حال ، برای اینکه شخص به والاترين سرنوشت خود پی ببرد ، کافی نیست که او از خود به عنوان یک شخص ، موجودی متعالی ، متفاوت از همه موجودات جهان ما آگاه باشد. برای این کار ، او باید از خود به عنوان مخلوق خدا آگاه باشد ، بفهمد که چرا خداوند او را آفریده است ، وظایف اخلاقی او در قبال خدا ، همسایگان ، جهان پیرامونش چیست و والاترين هدف وجودی زمینی او چیست.

این سوالات در مسیحیت ، در تعلیم کلیسای مسیح آشکار می شود ، و بنابراین آنچه در بالا گفته شد نه تنها با خودآگاهی ، بلکه با خودآگاهی مسیحی مرتبط است ، که به معنای تعلق به کلیسا و پیروی از تعاليم آن است. بنابراین ، ما درک می کنیم که خودآگاهی مسیحی به آگاهی فرد از خود به عنوان خلقت خدا ، به عنوان یک موجود اخلاقی ، مسئول در برابر خالق ، همسایگانش ، قبل از خود، اشاره دارد که برای یک هدف روحانى عالی تعیین شده است: شباهت به خدا و ارتباط با خدا.

توصیه عملی

 

چگونه باید به کسانی که به ما توهین و عيب جويى می کنند پاسخ دهیم؟

ما باید درباره آنها چیزهای خوبی بگوییم و آنها را ستایش کنیم. به گفته مسیح: "اما من به شما می گویم: دشمنان خود را دوست بدارید ، آنها را که به شما نفرین می کنند برکت دهید ، به کسانی که از شما متنفر هستند نیکی کنید و برای کسانی که شما را ناراحت می کنند و شما را آزار می دهند دعا کنید" (متی 5: 44). سعی کنید آنچه را که اتفاق افتاده به سرعت فراموش کنید و با بازگویی آنچه اتفاق افتاده است برای دیگران، در خود کینه ایجاد نکنید.

در زمانی که آنها به شما توهین می کنند ، در پیشگاه خداوند گناهان خود را که با آن به او توهین می کنید ، به ياد آوريد ، و از طریق این آگاهی خود را فروتن کنید و سرزنش ناعادلانه را بدیهی بپذیرید.

 

درس روز

 یک بار در اسکت ، برادرى مرتکب گناه شد. برادران دور هم جمع شدند و به دنبال ابا موسی فرستادند. ابا یک سبد نازک برداشت ، آن را با ماسه پر کرد و رفت. راهبان که برای ملاقات با او بیرون آمدند از او پرسیدند: "پدر اين به چه معناست؟"

پير به آنها پاسخ داد: "این گناهان من است که پشت سرم جاری می شود، اما من آنها را نمی بینم ، و اکنون آمده ام تا درباره گناهان فرد دیگرى قضاوت کنم."

برادران ، با شنیدن این سخن، چیزی به راهبى كه لغزش خورده بود نگفتند ، اما او را بخشیدند.