دعاى روزانه
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان
مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٣٨؛
ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.
زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است. در جسد
من به سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به سبب خطای خودم سلامتی
نی. زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین تر
شده. جراحات من متعفن و مقروح شده است، به سبب حماقت من. به خود می
پیچم و بی نهایت منحنی شده ام. تمامی روز ماتم کنان تردد میکنم. زیرا
کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست. من بی حس و بینهایت
کوفته شده ام و از فغان دل خود نعره می زنم. ای خداوند تمامی آرزوی من
در مد نظر تو است و ناله های من از تو مخفی نمی باشد. دل من می طپد و
قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست. دوستان و رفیقانم از
بلای من برکنار می ایستند و خویشان من دور ایستاده اند. آنانی که قصد
جانم دارند دام می گسترند و بد اندیشانم سخنان فتنه انگیز می گویند و
تمام روز حیله را تفکر می کنند. و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم
که دهان خود را باز نکند. و مثل کسی گردیده ام که نمی شنود و کسی که در
زبانش حجتی نباشد. زیرا که ای خداوند انتظار تو را می کشم. تو ای یهوه
خدایم جواب خواهی داد. چونکه گفته ام مبادا بر من شادی نمایند و چون
پایم بلغزد بر من تکبر کنند. زیرا که برای افتادن نصب شده ام و درد من
همیشه پیش روی من است. زیرا گناه خود را اخبار می نمایم و از خطای خود
غمگین هستم. اما دشمنانم زنده و زور آورند و آنانی که بی سبب بر من بغض
می نمایند بسیاراند. و آنانی که به عوض نیکی به من بدی می رسانند. برمن
عداوت می ورزند زیرا نیکویی را پیروی میکنم. ای خداوند مرا ترک منما.
ای خدای من از من دور مباش. و برای اعانت من تعجیل فرما ای خداوندی که
نجات من هستی.
بعد از مزمور:
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
سه شنبه، دعا به قديس يحيى تعميد دهنده
تروپاريون ؛
یاد و خاطر پارسایان شایان ستایش است، اما تو ای
پیشگام، به شهادت خودِ خداوندگار، پسندیدۀ او هستی. تو بزرگترین نبی
معرفی شدی زیرا او را که از قبل دربارهاش نبوت کرده بودند، در آب
تعمید دادی. از این رو، پس از آنکه برای راستی جنگیدی و رنج کشیدی، به
آنانی که در قبرها بودند، انجیل خدای جسم شده را اعلان نمودی، خدایی
که گناه از جهان برمیگیرد و رحمت عظیم خود را شامل حال ما میگرداند.
كونتاكيون ؛
ای نبی خدا و پیشگام فیض، سر تو همچون مقدسترین گُل رز از زمین شکوفه
زده. هر آینه شفا یافتیم، زیرا تو مانند گذشته، جهان را به توبه وعظ
میکنی.
هاى قديس تئوفان خلوت نشين
(عبرانیان ۸:
۷-۱۳؛ مرقس ۸: ۱۱-۲۱)
خداوند با شاگردان خود به آن طرف دریا رفت، اما آنها فراموش کردند نان
ها را ببرند و فقط یک قرص نان با خود داشتند و شروع به فکر کردند در
مورد اینکه در اینجا چه کنند. خداوند با آگاهی از افکار آنها ، تغذیه
چهار و پنج هزار نفر را به آنها یادآوری کرد ، بنابراین آنها را به
امیدی استوار برانگیخت که با او از گرسنگی نخواهند مُرد، حتی اگر یک
نان هم نداشته باشند. چقدر پیش می آید که فکر آینده ای نامعلوم برای
همه اضطراب به همراه می آورد! تنها یک آرامش خاطر برای رهایی از
این نگرانی ها وجود دارد - توکل به خداوند، و احیاء و تقویت از توجه
معقول به آنچه قبلاً برای ما و دیگران اتفاق افتاده است حاصل می شود.
حتی یک نفر نیست که در زندگی خود رهایی تصادفی از بدبختی یا چرخش های
غیرمنتظره زندگی خود را برای بهتر شدن، تجربه نکرده باشد. در زمانی که
افکار تاریک شروع به عذاب دادن روح شما می کنند، به یاد آوردن چنین
مواردی آن را احیا می سازد . خدا اکنون همه چیز را برای بهتر شدن ترتیب
خواهد داد، همانطور که قبلاً نیز چنین کرده است. بر او توکل کنید؛ حتی
قبل از رهایی از دردسر، او برای شما رضایتی می فرستد که در آن حتی
متوجه مشکل خود نخواهید شد. «کسی که بر خداوند توکل کند، بر او
رحم خواهد شد» ( مزمور 31: 10). تجربیات این موضوع را در کتب
مقدس، در زندگی قدیسین، در زندگی خود و دوستانتان در نظر بگیرید، و
خواهید دید که چگونه در انعکاس آن «خداوند به همه کسانی که او را
میخوانند نزدیک است» ( مزمور 144: 18 ) ... و بیمه شدن سرنوشت تان روح
شما را آشفته نخواهد کرد.