دعاى روزانه
خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم
رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام
نمايد.
مزمور٦٣؛
ای خدا، تو خدای من هستی. در سحر تو را خواهم طلبید. جان من تشنه تو
است و جسدم مشتاق تو در زمین خشک تشنه بی آب. چنانکه در قدس بر تو نظر
کردم تا قوت و جلال تو را مشاهده کنم. چونکه رحمت تو از حیات نیکوتر
است. پس لبهای من ترا تسبیح خواهد خواند. از اینرو تا زنده هستم تو را
متبارک خواهم خواند. و دستهای خود را به نام تو خواهم برافراشت. جان من
سیر خواهد شد چنانکه از مغز و پیه. و زبان من به لبهای شادمانی تو را
حمد خواهد گفت، چون تو را بر بستر خود یاد می آورم و در پاسهای شب در
تو تفکر می کنم. زیرا تو مددکار من بوده ای و زیر سایه بالهای تو شادی
خواهم کرد. جان من به تو چسبیده است و دست راست تو مرا تایید کرده است.
و اما آنانی که قصد جان من دارند هلاک خواهند شد و در اسفل زمین فرو
خواهند رفت. ایشان به دم شمشیر سپرده می شوند و نصیب شغالها خواهند شد.
اما پادشاه در خدا شادی خواهد کرد و هرکه بدو قسم خورد فخر خواهد نمود.
زیرا دهان دروغگویان بسته خواهد گردید.
بعد از مزمور :
جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار،
آمین.
هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)
چهارشنبه، صلیب مقدس و حیاتبخش
تروپاريون ؛
ای خداوند، قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک ساز. عطا كن که
مسیحیان راستین بر دشمنان خود پیروز گردند. و بهخاطر صلیب خویش، مسکن
خود را حفظ فرما.
كونتاكيون ؛
همانطور که داوطلبانه به جای ما مصلوب گشتی، رحمت عطا فرما به کسانی که
به نام تو خوانده شدهاند. تمام مسیحیان ارتدوكس را به نام خویش شادمان
گردان، با اِعطای نشانِ شکستناپذیر، آن اسلحۀ صلح خویش، ایشان را بر
دشمنانشان پیروز گردان.
انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين
"قضاوت نکنید تا مورد قضاوت قرار نگيريد" (متی 7: 1). چه بیماری شایعات
و غيبت و محكوميت! همه می دانند که این یک گناه است ، و با این حال هیچ
چیز در صحبت های ما بیشتر از قضاوت و محكوم كردن وجود ندارد. يكى می
گوید: "خداوندا ، او را محکوم نکن" ، اما با این وجود او محکومیت خود
را به پایان می رساند. دیگران خود را با این واقعیت توجیه می کنند که
یک شخص منطقی باید دیدگاه خود را درباره آنچه در جريان است داشته باشد
و در شایعات سعی می کند خونسرد باشد. اما حتی یک گوش ساده نیز نمی
تواند در صحبت های محکومیت شدید و سخت خود از تشخیص آن خودداری کند.
در ضمن، داورى خداوند در مورد این گناه سخت و قطعى است. کسی که دیگران
را محکوم می کند ، عذری ندارد. پس بايد چطور باشيم؟ چگونه از اين مشكل
جلوگیری کنیم؟ راه حل قاطع در برابر محکومیت این است: خود را محکوم
بدانید. هرکس چنین احساسی داشته باشد ، دیگر فرصتی برای قضاوت دیگران
نخواهد داشت. او فقط خواهد گفت: "خداوندا ، رحم فرما! خداوندا ، گناهان
مرا ببخش!"
مبانى ارتدوكس