دعاى روزانه

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

مزمور٨٨؛ 

ای یهوه خدای نجات من، شب و روز نزد تو فریاد کرده ام. دعای من به حضور تو برسد، به ناله من گوش خود را فراگیر. زیرا که جان من از بلایا پر شده است و زندگانی ام به قبر نزدیک گردیده. از فرو روندگان به هاویه شمرده شده ام و مثل مرد بی قوت گشته ام. در میان مردگان منفرد شده، مثل کشتگان که در قبر خوابیده اند، که ایشان را دیگر به یاد نخواهی آورد و از دست تو منقطع شده اند. مرا در هاویه اسفل گذاشته ای، در ظلمت در ژرفی ها. خشم تو بر من سنگین شده است و به همه امواج خود مرا مبتلا ساخته ای. آشنایانم را از من دور کرده، و مرا مکروه ایشان گردانیده ای محبوس شده، بیرون نمی توانم آمد. چشمانم از مذلت کاهیده شد. ای خداوند، نزد تو فریاد کرده ام تمامی روز. دستهای خود را به تو دراز کرده ام. آیا برای مردگان کاری عجیب خواهی کرد؟ مگر مردگان برخاسته، تو را حمد خواهند گفت؟ آیا رحمت تو در قبر مذکور خواهد شد؟ و امانت تو در هلاکت؟ آیا کارعجیب تو در ظلمت اعلام می شود و عدالت تو در زمین فراموشی؟ و اما من نزد تو ای خداوند فریاد بر آورده ام و بامدادان دعای من در پیش تو می آید. ای خداوند چرا جان مرا ترک کرده، و روی خود را از من پنهان نموده ای. من مستمند و از طفولیت مشرف بر موت شده ام. ترسهای تو را متحمل شده، متحیر گردیده ام. حدت خشم تو بر من گذشته است و خوف های تو مرا هلاک ساخته. مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از هر سو احاطه نموده. یاران و دوستان را از من دور کرده ای و آشنایانم را در تاریکی.

بعد از مزمور: 

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

پنج شنبه، دعا به رسولان مقدس و قدیس نیکولاس

 

تروپاريون ؛

ای رسولان مقدس، نزد خدای رحیمِ ما شفاعت نمایید تا بخشایش گناهانمان را به جان ما عطا فرماید!

 

كونتاكيون ؛

ای خداوند، تو واعظین استوار، آنانی که الهام الهی یافته‌اند، یعنی رسولان مقدس را به آرامش و بهره‌مندی از برکاتت وارد ساخته‌ای. زیرا زحمات و مرگ ایشان را فراتر از هر قربانی سوختنی پذیرفته‌ای، ای تو تنها کسی که از رازهای دلمان باخبری.

 

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

  

(اول قرنتيان 14: 6-19 ؛ متی 20: 17-28)

مسیحیت میل ما برای تقدم را کاملاً برآورده می کند ، اما چگونه؟ به شيوه کاملاً منزجر كننده ، که در جهان استفاده می شود. آیا می خواهید اولین نفر باشید؟ خادم همه باشید ، یعنی آخرین نفر در برابر همه باشید ، و این به همان اندازه مهم است که ضرورى است زندگى و روحيات خود را با پيروى از نمونه خداوند مسیح تنظيم كنيد.

خداوند می گوید: "پسر انسان برای خدمت شدن نیامده است، بلکه تا خدمت كند و ارائه جان خود در راه بسیاری از مردم فدا سازد" (متی 20: 28). خداوند خدمت می کند ، حتی پای شاگردان را می شوید: بنابراین ، هیچ چیزی وجود ندارد که از خدمت به کسی شرمنده باشيم. هر طور و هرچه می توانید خدمت کنید ؛ حوادث در هر مرحله: غذا دادن به گرسنه ها ، پوشاندن برهنه ، پناه دادن افراد غریب ، ملاقات بیماران و حتی پيگيرى آن و از هیچ کمک دیگری امتناع مورزيد. و نه تنها به جسم ، بلکه به روح دیگری نیز خدمت کنید: تدبير بدهيد، نصیحت کنید ، به یک کتاب خوب اشاره کنید ، آرامش دهيد ، حمایت کنید. و كلام یک ابزار قدرتمند برای کمک است؛ روح كلام می آید و با ديگرى ترکیب مى شود ، به او قدرت می بخشد.

  

همه توهین ها را ابتدا با سکوت ، سپس با سرزنش خود ، سپس با دعا برای کسانی که توهین می کنند ، تحمل کنید.

"وقتى در معرض توهین های مختلف از سوی مردم واقع مى شويد ، بیایید نه به سادگی و نه بی دلیل شادی کنیم، بلکه به این دلیل که فرصتی مطلوب برای دریافت بخشش در گناهان خود با بخشيدن همسایه خود مى يابيم ، شاد می شویم" (مارک زاهد مكرم).

 

 

درس روز

در مصر یک راهب گوشه نشین وجود داشت. و دیوى، پس از سالها کشمکش با او ، به او قول داد که اگر او یکی از سه گناه پيشنهادى او را انجام دهد ، دیگر با هیچ وسوسه ای به او فشار نخواهد آورد. او سه گناه زیر را پیشنهاد کرد: قتل ، زنا و مستی. وی گفت: "یکی از اينها را انجام بده: یا شخصی را بکش ، یا زنا کن ، یا یکبار مست شو، و سپس در آرامش باقی خواهی ماند ، و پس از آن دیگر تو را با هیچ وسوسه ای وسوسه نخواهم كرد." زاهد با خود چنین فکر کرد:

"کشتن یک نفر حولناك است ، زیرا این خود یک شر بزرگ است و مستلزم مجازات اعدام هم به قضاوت خدا و هم به لحاظ اجتماعى است. حیف است که مرتکب زنا شوم، نابودی پاکی جسمانی که تا اين زمان حفظ كرده ام شرم آور است، و برای کسی که هنوز به این آلودگی دچار نشده رذيلت است. به نظر می رسد یکبار مست شدن گناه کوچکی است ، زیرا فرد به زودی با خواب هوشیار می شود. بنابراین ، می روم مست مى كنم ، تا دیو دیگر به من ظلم نکند و من در بیابان با آرامش زندگی کنم." و بنابراین ، سوزن دوزی خود را برداشت، به شهر رفت و آن را فروخت ، وارد میخانه شد و مست كرد. به دلیل عمل شیطانی خود، برای او اتفاق افتاد که با یک زن بی شرم و زناکار گفتگو کند. و فریب خورد و با او سقوط کرد. هنگامی که او با او مرتکب گناه می شد ، شوهر آن زن آمد و با یافتن گناهکار با همسرش ، شروع به ضرب و شتم او کرد ، و او با شوهر آن زن درگیر شد و با غلبه بر او ، او را کشت.

بنابراین ، آن زائر هر سه گناه را مرتکب شده بود: زنا و قتل ، با شروع مستی. از گناهانی که او هوشیارانه می ترسید و از آنها متنفر بود ، آنهایی که او با مستى جسورانه مرتکب شد و از این طریق کار چندین ساله خود را نابود کرد. مگر آن زمان ، با توبه واقعی ، او بتواند آنها را دوباره بیابد ، زیرا به فيض خدا شخصى كه واقعاً توبه كند به شایستگی های قبلی خود، که در سقوط از بین رفته است، باز مى گردد.

(از آثار قديس دمتریوس روستوف)